Billjónsdagbók 26.8 26. ágúst 2007 00:01 OMXI15 var 8.348,73, þegar ég hoppaði hæð mína í loft upp í morgun, og Dow Jones var 13.236,13 þegar ég kom aftur niður á gólf í stjórnarherbergi Sjálfsmínbanka og fann að ég var 750 miljónum króna ríkari en á fimmtudag. Ég er djíníuss! Ég var einn í stjórnarherberginu. Þegar ég hafði fullvissað mig um að var enginn í móttökunni, leyfði ég mér að dansa eins og indjánahöfðinginn „Óstöðugur vindur" hring eftir hring í kringum 12 fermetra fundarborðið, fórna höndum og hrópa í sífellu af léttgeggjaðri hrifningu: Djíníuss! Djíníuss! Það er rílí sommþinng að verða 750 miljónum verðmætari á tveimur sólarhringum og hafa átt stærstan hlut í því sjálfur með sínu eigin meðfædda kríeitivvítí. Íslendingar hneigja sig dýpra fyrir manni sem á 750 miljónum meira í dag en í gær. Íslendingar dýrka stundargróða. Íslenskur almenningur hefur jafnvel nautn af að láta sér blæða út svo að aðrir geti orðið ríkir á nó tæm. Hann er ökónómískur masókisti. Það var svo einfalt að græða þessar 750 miljónir að ég trúi því varla ennþá sem stendur í bókhaldinu. Ég lét Sjálfsmínbanka selja sjálfum mér hlutabréf í sjálfum sér, þegar gengið var í botni, og síðan, í morgun, lét ég sjálfan mig selja Sjálfsmínbanka bréfin, sem hann hafði áður átt í sjálfum sér, þegar gengið hafði hækkað margfalt eins og allir sáu fyrir að það mundi gera. Bingó! 750 miljónir í vasann. Þetta slær öllu við sem Háskólinn í Reykjavík er að kenna fólki í MBA-námi. Einhver lífrænt samanherpt vinstri-græn voru að fetta fingur út í þetta í dag. Svo var hann tuða, hluthafinn í eyðimörkinni sem er eilíflega að bera fyrir sig lög um hlutafélög eins og þau séu einhver lög. Þjóðin hlustar ekki á þetta. Hún elskar menn sem eru glúrnir að bjarga sér. Iwaunt Moore var að reka á eftir mér að velja sætisáklæði í þotuna. Ég þarf að gera upp við mig hvort ég kaupi Aston Villa eða Sunderland. Er líka að skoða nýtt tilboð í mömmu. Svo var Baddi að suða í mér út af Sparisjóði Blöndæla. Stofnfjáreigendur séu fimm, tvö karltetur, hrútur, brúnskjótt meri og hundur með staurlöpp: Þeir séu til í að verða „spariþjófar" gegn þúsundföldu nafnvirði. Ekki vit í öðru en að við Baddi förum út í sjóðbullandi „seðlaprentun" eins og hinir. Er að sannast á Íslandi að peningar geta vaxið á trjám. Skoða þetta á morgun. Gæti þegið kaldan bjór ef Ylhýri-Villi hefði ekki bannað að kæla hann hérna í miðbænum. Borgarstjórinn er svo stór í sniðum; hann hugsar ekki í stykkjatali. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Örn Marinósson Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
OMXI15 var 8.348,73, þegar ég hoppaði hæð mína í loft upp í morgun, og Dow Jones var 13.236,13 þegar ég kom aftur niður á gólf í stjórnarherbergi Sjálfsmínbanka og fann að ég var 750 miljónum króna ríkari en á fimmtudag. Ég er djíníuss! Ég var einn í stjórnarherberginu. Þegar ég hafði fullvissað mig um að var enginn í móttökunni, leyfði ég mér að dansa eins og indjánahöfðinginn „Óstöðugur vindur" hring eftir hring í kringum 12 fermetra fundarborðið, fórna höndum og hrópa í sífellu af léttgeggjaðri hrifningu: Djíníuss! Djíníuss! Það er rílí sommþinng að verða 750 miljónum verðmætari á tveimur sólarhringum og hafa átt stærstan hlut í því sjálfur með sínu eigin meðfædda kríeitivvítí. Íslendingar hneigja sig dýpra fyrir manni sem á 750 miljónum meira í dag en í gær. Íslendingar dýrka stundargróða. Íslenskur almenningur hefur jafnvel nautn af að láta sér blæða út svo að aðrir geti orðið ríkir á nó tæm. Hann er ökónómískur masókisti. Það var svo einfalt að græða þessar 750 miljónir að ég trúi því varla ennþá sem stendur í bókhaldinu. Ég lét Sjálfsmínbanka selja sjálfum mér hlutabréf í sjálfum sér, þegar gengið var í botni, og síðan, í morgun, lét ég sjálfan mig selja Sjálfsmínbanka bréfin, sem hann hafði áður átt í sjálfum sér, þegar gengið hafði hækkað margfalt eins og allir sáu fyrir að það mundi gera. Bingó! 750 miljónir í vasann. Þetta slær öllu við sem Háskólinn í Reykjavík er að kenna fólki í MBA-námi. Einhver lífrænt samanherpt vinstri-græn voru að fetta fingur út í þetta í dag. Svo var hann tuða, hluthafinn í eyðimörkinni sem er eilíflega að bera fyrir sig lög um hlutafélög eins og þau séu einhver lög. Þjóðin hlustar ekki á þetta. Hún elskar menn sem eru glúrnir að bjarga sér. Iwaunt Moore var að reka á eftir mér að velja sætisáklæði í þotuna. Ég þarf að gera upp við mig hvort ég kaupi Aston Villa eða Sunderland. Er líka að skoða nýtt tilboð í mömmu. Svo var Baddi að suða í mér út af Sparisjóði Blöndæla. Stofnfjáreigendur séu fimm, tvö karltetur, hrútur, brúnskjótt meri og hundur með staurlöpp: Þeir séu til í að verða „spariþjófar" gegn þúsundföldu nafnvirði. Ekki vit í öðru en að við Baddi förum út í sjóðbullandi „seðlaprentun" eins og hinir. Er að sannast á Íslandi að peningar geta vaxið á trjám. Skoða þetta á morgun. Gæti þegið kaldan bjór ef Ylhýri-Villi hefði ekki bannað að kæla hann hérna í miðbænum. Borgarstjórinn er svo stór í sniðum; hann hugsar ekki í stykkjatali.