Efnislegt 11. mars 2007 05:45 Pólitík er oft skrýtin skrúfa eins og sést til dæmis í hinu sérstaka auðlindaákvæðismáli. Framsóknarmenn hótuðu semsagt að sprengja ríkisstjórn ef ákvæði um sameign þjóðarinnar á sjávarauðlindum yrði ekki fest í stjórnarskrá. Sjálfstæðismenn spyrntu við fótum, þar til löglærðir menn bentu á að líklega væri þetta ákvæði merkingarlaust, og samþykkktu þá að spyrða ákvæðinu við hornstein íslenskrar stjórnskipanar, það er jú merkingarlaust. Meðan Framsókn og Sjálfstæðisflokkur eru komin aftur í sleik klóra ófáir sér í höfðinu yfir þessu máli; löglærðu mennirnir í Lögbergi gera gott betur og rífa í hár sitt og skegg. Rökhugsun landsmanna er þó ekki það eina sem hefur verið misboðið í þessu máli; stjórnmálamenn, lögmenn og fjölmiðlar slógu tvær flugur í einu höggi og léku málvitund okkar grátt í leiðinni. Einn morguninn hlustaði ég til dæmis á sjávarútvegsráðherra ræða auðlinda-ákvæðið á Morgunvakt Rásar eitt. Í einni og sömu andrá tókst honum að segja að þetta mál væri í „efnislegum undirbúningi" í stjórnarskrárnefnd, „efnislegri meðhöndlun" væri ekki lokið, málið biði því enn „efnislegrar úrvinnslu" og að „efnisleg vinna" ætti ekki að fara fram í þingsölum heldur ætti að bíða þar til málið hefði verið lagt fram „efnislega". Þetta var árla morguns og ég viðurkenni að ég var ekki sérlega vel undir það búinn að hlusta á röklegt heljarstökk af þessu tagi. Einhverra hluta vegna fór ég að hugsa um blaðagrein sem ég las einhvern tímann og fjallaði um að sökum sívaxandi samkeppni við atvinnulífið veldust sífellt lakari manngerðir til þátttöku í stjórnmálum. Ég var þó fljótur að hrista þá hugsun af mér; það á fjandakornið varla við á Íslandi. Eina rökrétta ályktunin sem ég gat dregið af orðum ráðherrans var að fyrir utan hefðbundin þing- og nefndarstörf þurfa alþingismenn að vinna ókjör af „óefnislegri vinnu". Og fyrst ekki er vikið einu orði að henni í stjórnarskránni hlýtur að vera um sjálfboðastarf að ræða. Hin „óefnislega vinna" felst mögulega í því að ákveða hvers konar pappír á að prenta lögin á og hvaða leturgerð á að nota. Þegar það er afgreitt á bara eftir að ákveða hvað stendur í sjálfum lögunum. Því er ekki að neita að hversdagslegustu hlutir hljóma ábúðarmeiri og mikilvægari þegar orðum eins og „efnislegt" hefur verið skeytt framan við. Kannski gefur það góða raun ef foreldrar biðja börnin sín um að ljúka við efnislegt innihald grautarskálanna. Eða krakkinn starir bara á þig eins og þú sért fábjáni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun „Við höfðum öll rangt fyrir okkur“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Góðan daginn, ég ætla að fá … ENGLISH PLEASE! Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Ég skil ekki Ævar Þór Benediktsson Skoðun Hver er ég og hvert er ég að fara? Ellý Tómasdóttir Skoðun Hvað hefur Ísland gert? Katla Þorvaldsdóttir Skoðun
Pólitík er oft skrýtin skrúfa eins og sést til dæmis í hinu sérstaka auðlindaákvæðismáli. Framsóknarmenn hótuðu semsagt að sprengja ríkisstjórn ef ákvæði um sameign þjóðarinnar á sjávarauðlindum yrði ekki fest í stjórnarskrá. Sjálfstæðismenn spyrntu við fótum, þar til löglærðir menn bentu á að líklega væri þetta ákvæði merkingarlaust, og samþykkktu þá að spyrða ákvæðinu við hornstein íslenskrar stjórnskipanar, það er jú merkingarlaust. Meðan Framsókn og Sjálfstæðisflokkur eru komin aftur í sleik klóra ófáir sér í höfðinu yfir þessu máli; löglærðu mennirnir í Lögbergi gera gott betur og rífa í hár sitt og skegg. Rökhugsun landsmanna er þó ekki það eina sem hefur verið misboðið í þessu máli; stjórnmálamenn, lögmenn og fjölmiðlar slógu tvær flugur í einu höggi og léku málvitund okkar grátt í leiðinni. Einn morguninn hlustaði ég til dæmis á sjávarútvegsráðherra ræða auðlinda-ákvæðið á Morgunvakt Rásar eitt. Í einni og sömu andrá tókst honum að segja að þetta mál væri í „efnislegum undirbúningi" í stjórnarskrárnefnd, „efnislegri meðhöndlun" væri ekki lokið, málið biði því enn „efnislegrar úrvinnslu" og að „efnisleg vinna" ætti ekki að fara fram í þingsölum heldur ætti að bíða þar til málið hefði verið lagt fram „efnislega". Þetta var árla morguns og ég viðurkenni að ég var ekki sérlega vel undir það búinn að hlusta á röklegt heljarstökk af þessu tagi. Einhverra hluta vegna fór ég að hugsa um blaðagrein sem ég las einhvern tímann og fjallaði um að sökum sívaxandi samkeppni við atvinnulífið veldust sífellt lakari manngerðir til þátttöku í stjórnmálum. Ég var þó fljótur að hrista þá hugsun af mér; það á fjandakornið varla við á Íslandi. Eina rökrétta ályktunin sem ég gat dregið af orðum ráðherrans var að fyrir utan hefðbundin þing- og nefndarstörf þurfa alþingismenn að vinna ókjör af „óefnislegri vinnu". Og fyrst ekki er vikið einu orði að henni í stjórnarskránni hlýtur að vera um sjálfboðastarf að ræða. Hin „óefnislega vinna" felst mögulega í því að ákveða hvers konar pappír á að prenta lögin á og hvaða leturgerð á að nota. Þegar það er afgreitt á bara eftir að ákveða hvað stendur í sjálfum lögunum. Því er ekki að neita að hversdagslegustu hlutir hljóma ábúðarmeiri og mikilvægari þegar orðum eins og „efnislegt" hefur verið skeytt framan við. Kannski gefur það góða raun ef foreldrar biðja börnin sín um að ljúka við efnislegt innihald grautarskálanna. Eða krakkinn starir bara á þig eins og þú sért fábjáni.
Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun
Akureyrarbær greiðir götu kvennaathvarfs á Akureyri eins og kostur er Ásthildur Sturludóttir Skoðun