Fortíðarþrái 10. apríl 2007 05:30 Það er er svo skrítið hvað þetta unga fólk í dag slæst mikið. Í gamladaga var ástandið ekki svona. Þá var ekki sparkað í hausa á öðrum, ó seisei nei. Þá var bara talað um að heilsast að sjómannasið og menn slógust í gamni við utanbæjarmenn. Þetta sagði vitur maður mér eitt sinn þegar ég starfaði sem óforskömmuð afgreiðslustúlka í hamborgarabúllu út á landi. það er svo undarlegt að þú skulir ekki vera dökkhærð miðað við hvað þú ert komin af laglegum fransmönnum af Skaganum. Þetta sagði lífsreynd kona mér rétt eftir að hún hefur hneykslast á öllum þessum útlendingum sem hún segir flæða yfir landið. það er skrítið að fólk haldi að við séum rasistar bara vegna þess að við viljum að „óheftur innfluttningur [sic] vinnuafls sé hagstjórnarmál ekki tilfinningamál“. Þetta skrifa stjórnmálamenn sem vilja verja strendur landsins fyrir útlendingum sem kynnu að smita landann af berklum og menga íslenska tungu. Það hvarflar að manni að sannleikskorn sé að finna í málflutningi þeirra en á fáum öðrum stöðum verður maður jafn greinilega var við hnignun móðurmálsins. Sömu menn virðast ekki vita að þeir geta sótt sér betur skrifaðan áróður gegn hinu óþekkta í ræðum stjórnmálamanna sem voru við völd á hernámsárunum. Það er svo skrítið að Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt 6. ættlið Íslendinga í Vesturheimi meiri áhuga en nýjum Íslendingum. Við rennum eftir greinum fornra ættartrjáa, dáumst að því hvað Íslendingar í vestanhafs hafa verið duglegir að sýna íslenskri menningu áhuga en þekkjum lítið til uppruna nýrra Íslendinga í nágrenni okkar. Það er svo skrítið að stundum langar mann ekki til að hafa skoðanir eftir að sjálfskipaðir spekingar hafa deilt reynslu sinni af óumbeðinni góðmennsku. Þá kýs maður frekar að ræða um veðrið við afa sinn. Sá hinn sami segir það skrítið að í bernsku hans hafi veðurguðirnir verið mildari en nú á tímum. Nú sé bara svikasól á lofti og sumarvetur gerir æ oftar vart við sig. Jafnvel þótt menn segi tíð hlýnandi loftslags og heimsenda gengna í garð. Svo hellum við upp á kaffi og dæsum yfir heimsósómanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Hvar er mannúðin? Davíð Sól Pálsson Skoðun
Það er er svo skrítið hvað þetta unga fólk í dag slæst mikið. Í gamladaga var ástandið ekki svona. Þá var ekki sparkað í hausa á öðrum, ó seisei nei. Þá var bara talað um að heilsast að sjómannasið og menn slógust í gamni við utanbæjarmenn. Þetta sagði vitur maður mér eitt sinn þegar ég starfaði sem óforskömmuð afgreiðslustúlka í hamborgarabúllu út á landi. það er svo undarlegt að þú skulir ekki vera dökkhærð miðað við hvað þú ert komin af laglegum fransmönnum af Skaganum. Þetta sagði lífsreynd kona mér rétt eftir að hún hefur hneykslast á öllum þessum útlendingum sem hún segir flæða yfir landið. það er skrítið að fólk haldi að við séum rasistar bara vegna þess að við viljum að „óheftur innfluttningur [sic] vinnuafls sé hagstjórnarmál ekki tilfinningamál“. Þetta skrifa stjórnmálamenn sem vilja verja strendur landsins fyrir útlendingum sem kynnu að smita landann af berklum og menga íslenska tungu. Það hvarflar að manni að sannleikskorn sé að finna í málflutningi þeirra en á fáum öðrum stöðum verður maður jafn greinilega var við hnignun móðurmálsins. Sömu menn virðast ekki vita að þeir geta sótt sér betur skrifaðan áróður gegn hinu óþekkta í ræðum stjórnmálamanna sem voru við völd á hernámsárunum. Það er svo skrítið að Íslendingar hafa í gegnum tíðina sýnt 6. ættlið Íslendinga í Vesturheimi meiri áhuga en nýjum Íslendingum. Við rennum eftir greinum fornra ættartrjáa, dáumst að því hvað Íslendingar í vestanhafs hafa verið duglegir að sýna íslenskri menningu áhuga en þekkjum lítið til uppruna nýrra Íslendinga í nágrenni okkar. Það er svo skrítið að stundum langar mann ekki til að hafa skoðanir eftir að sjálfskipaðir spekingar hafa deilt reynslu sinni af óumbeðinni góðmennsku. Þá kýs maður frekar að ræða um veðrið við afa sinn. Sá hinn sami segir það skrítið að í bernsku hans hafi veðurguðirnir verið mildari en nú á tímum. Nú sé bara svikasól á lofti og sumarvetur gerir æ oftar vart við sig. Jafnvel þótt menn segi tíð hlýnandi loftslags og heimsenda gengna í garð. Svo hellum við upp á kaffi og dæsum yfir heimsósómanum.