Breytingaskeið Þráinn Bertelsson skrifar 7. apríl 2008 06:00 Trúlega er ég að ganga í gegnum einhvers konar breytingaskeið enn einu sinni - en þau eru orðin fleiri en hægt er að telja upp í stuttum bakþanka. Líkamlega eru þau svipuð hjá mér og flestum öðrum. Það eru hin andlegu breytingaskeið sem ég er smeykur um að séu fleiri en gengur og gerist. Ég hef verið Heimdellingur og alþýðubandalagsmaður og svo framsóknarmaður, alveg þar til um morguninn þegar ég frétti að Framsóknarflokkurinn væri þeirrar skoðunar að Bandaríkjaher þyrfti endilega að gera innrás í Írak með tilheyrandi blóðsúthellingum og djöflagangi og stuðningsyfirlýsingu frá Íslandi. STUNDUM er ég þeirrar skoðunar að allir stjórnmálaflokkarnir séu nytsamlegir, jafnvel nauðsynlegir. Stundum finnst mér sami rassinn vera undir þeim öllum og þeir mættu fara í fúlan pytt mín vegna. Nú um stundir er hin pólitíska staða mín sú að höfuðið á mér hallast til hægri en hjartað er svo sem hálfa spönn vinstra megin við miðju. ÉG HEF VERIÐ bjartsýnn, jákvæður, trúgjarn, glaðlyndur, þunglyndur, neikvæður og svartsýnn. Ég hef verið trúleysingi og trúaður og núna í augnablikinu er ég þeirrar skoðunar að það hafi voða lítið upp á sig að þrefa um trúmál fyrr en allir eru orðnir sammála um hvað átt er við nákvæmlega með orðinu „Guð". Eiginlega er eina skoðun mín sem hefur aldrei breyst sú að maður eigi að vera góður við börn og dýr og þá sem eru minnimáttar. BREYTINGASKEIÐIÐ sem ég er að ganga í gegnum felst í því að mér finnst alltaf minna og minna um fleira og fleira. Ég skil til dæmis ekki að fullorðið fólk skuli leigja sér flugvél til að fljúga til Búkarest til að halda því fram að það sé til blessunar fyrir ættbálka í Afganistan að senda á þá ameríska og evrópska stríðsmenn til að kenna þeim að vera til friðs. Þá skil ég ekki heldur hvernig nokkur Reykvíkingur getur haft skynsamlega skoðun á því hvar landsvæðið Makedónía byrji og endi. Og allra síst skil ég hvernig nokkur lifandi manneskja, hvað þá heil þjóð, getur kært sig um að hafa stuðning frá delum á borð við Róbert Gabríel Múgabe til að komast í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna. En þetta gengur vonandi yfir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun
Trúlega er ég að ganga í gegnum einhvers konar breytingaskeið enn einu sinni - en þau eru orðin fleiri en hægt er að telja upp í stuttum bakþanka. Líkamlega eru þau svipuð hjá mér og flestum öðrum. Það eru hin andlegu breytingaskeið sem ég er smeykur um að séu fleiri en gengur og gerist. Ég hef verið Heimdellingur og alþýðubandalagsmaður og svo framsóknarmaður, alveg þar til um morguninn þegar ég frétti að Framsóknarflokkurinn væri þeirrar skoðunar að Bandaríkjaher þyrfti endilega að gera innrás í Írak með tilheyrandi blóðsúthellingum og djöflagangi og stuðningsyfirlýsingu frá Íslandi. STUNDUM er ég þeirrar skoðunar að allir stjórnmálaflokkarnir séu nytsamlegir, jafnvel nauðsynlegir. Stundum finnst mér sami rassinn vera undir þeim öllum og þeir mættu fara í fúlan pytt mín vegna. Nú um stundir er hin pólitíska staða mín sú að höfuðið á mér hallast til hægri en hjartað er svo sem hálfa spönn vinstra megin við miðju. ÉG HEF VERIÐ bjartsýnn, jákvæður, trúgjarn, glaðlyndur, þunglyndur, neikvæður og svartsýnn. Ég hef verið trúleysingi og trúaður og núna í augnablikinu er ég þeirrar skoðunar að það hafi voða lítið upp á sig að þrefa um trúmál fyrr en allir eru orðnir sammála um hvað átt er við nákvæmlega með orðinu „Guð". Eiginlega er eina skoðun mín sem hefur aldrei breyst sú að maður eigi að vera góður við börn og dýr og þá sem eru minnimáttar. BREYTINGASKEIÐIÐ sem ég er að ganga í gegnum felst í því að mér finnst alltaf minna og minna um fleira og fleira. Ég skil til dæmis ekki að fullorðið fólk skuli leigja sér flugvél til að fljúga til Búkarest til að halda því fram að það sé til blessunar fyrir ættbálka í Afganistan að senda á þá ameríska og evrópska stríðsmenn til að kenna þeim að vera til friðs. Þá skil ég ekki heldur hvernig nokkur Reykvíkingur getur haft skynsamlega skoðun á því hvar landsvæðið Makedónía byrji og endi. Og allra síst skil ég hvernig nokkur lifandi manneskja, hvað þá heil þjóð, getur kært sig um að hafa stuðning frá delum á borð við Róbert Gabríel Múgabe til að komast í Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna. En þetta gengur vonandi yfir.
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun