Fastir pennar

Ber að þegja?

Björn Bjarnason dómsmálaráðherra undrast mjög hvað fjölmiðlar fjalla mikið um ráðningu Þorsteins Davíðssonar í embætti dómara við héraðsdómana nyrðra og eystra.

Í nýjustu færslu sinni segir Björn:

"Sérkennilegt er að fylgjast með því, hvernig fréttamenn ljósvakamiðlanna halda lífi í umræðum um skipan Þorsteins Davíðssonar í embætti héraðsdómara. Æsingagreinar í Fréttablaðinu eru gerðar að fréttaefni."

Hér á gamli blaðamaðurinn að vita betur.

Æsingargreinar? Er æsingurinn blaðsins? Eða annarra fjölmiðla?

Nei, það er að vitna í harðorð skrif. Mjög harðorð. Eiginlega óvenjulega harðorð.

Það eru einmitt stjórnmálamennirnir og löglærðir, öðrum fremur, sem hafa haldið lífi í þessari umræðu síðustu daga, jafnt með bloggi sínu og blaðaskrifum og fréttaviðtölum, sem og harkalegum umræðum á Alþingi, þar sem ýmis stóryrðin falla. Dag eftir dag.

Auðvitað er það líka stórfrétt að skorist hefur í odda með dómnefnd Péturs Kr. Hafstein og setts dómsmálaráðherra - og það eru ekki síður fréttir hvernig málsmetnandi lögspekingar, sumir hverjir innmúraðir, hafa berað skoðanir sínar á embættisveitingu Árna M. Mathiesen.

Það loga eldar.

Fjölmiðlum ber að fjalla um þetta mál, af því það kraumar í umræðunni. Þar eru fjölmiðlar framlenging harkalegra skoðanaskipta úti í samfélaginu. Þeir eiga að vera sú framlenging.

Svo er málið Birni skylt: Árni (í hlutverki Björns) gekk á svig við umsögn dómnefndar, einkum og sér í lagi vegna reynslu Þorsteins Davíðssonar sem aðstoðarmanns Björns. Segir Árni sjálfur.

Það á ekki að þagga niður það sem er í umræðunni.   

Hitt er að vísu laukrétt hjá Birni að það eru takmörk fyrir ofstækinu, eins og hann sjálfur segir í pistli sínum:

"Vegna greinar Sigurðar Líndals í Fréttablaðinu í gær hefðu fréttamennirnir mátt rifja upp orðin, sem höfð eru eftir bandaríska heimspekingnum Leo Strauss: Umræðum eða deilum lýkur, þegar annar aðilinn tekur að líkja hinum við Hitler og nasista.

Eitt að lokum: Reynum að halda persónu Þorsteins Davíðssonbar utan þessa alls. Hann sótti um. Það er hans eina sök í málinu. Og er ekki einu sinni sök. Þótt hann hafi hreppt starfann.

Gangi honum vel ... 

-SER. 






×