Komin til að vera bókin 7. desember 2009 00:01 Fréttastofa Ríkissjónvarpsins sagði frá því fyrir viku að verð á bókum hefði hækkað frá því í fyrra. Eins og flestir hafa gert sér grein fyrir hefur býsna margt hækkað í verði síðan þá. Og það þarf ekki einu sinni að fara svo langt aftur því verðlag hefur hækkað heilmikið frá því bara í sumar sem leið. Í ágúst keypti ég borðspil á verði sem nú er orðið 80% hærra. Hér er um að ræða fjóra trékalla, tréhettur sem hægt er að hvolfa yfir þá, tening, sjálft spjaldið og loks kassann utan um herlegheitin. Skýringin sem mér var gefin í búðinni á þessari hækkun var sú að það hefði komið ný sending af vörunni. Spilið er að mestu leyti úr pappír – líkt og bækur – og pappír hefur hækkað í verði. Það er gott að íslenskar bækur hafa ekki hækkað jafnskarpt og umrætt spil, heldur aðeins um nokkur hundruð krónur hver og sumar ekki neitt. Þeir sem ætla að gefa börnum jólagjafir í ár reka sig fljótt á að verð á bókum er mun viðráðanlegra en á mörgum vinsælum innfluttum leikföngum. Þessi jólin er það útsjónarsemin sem gildir og um að gera að bera saman verð og þjónustu áður en innkaupin hefjast. Fjöldi manns nýtti sér bókamarkaðina sem stóðu fram í október og runnu þar með saman við jólabókaflóðið. Þar sást til fólks velja klassískar og góðar bækur til jólagjafa. Bók er og verður góð gjöf, hvort sem hún er nýkomin út eður ei. Bækur eru nefnilega ekki bara kækur. Þær eru líka lækur sem seytlar um heilabúið og svalar þörf mannsins fyrir ævintýri og lönguninni til að skilja annað fólk og sjálfan sig helst líka. Fréttaflutningur Ríkissjónvarpsins á mánudagskvöld, daginn fyrir fullveldisdaginn, minnir á fréttirnar af skólabókaverðinu sem þjóðinni var boðið upp á í haust. Viðtöl við háskólanema sem greiddu tugi þúsunda króna fyrir skólabækur runnu saman við foreldra sem tuðuðu yfir því að þurfa að greiða 10.000 kr. fyrir skólavörur handa sex ára börnum – eins og menntun væri einskis virði. Ég hvet fólk sem finnst bókaverð út úr öllu korti að tölta nú út í búð og glugga til dæmis í Gásasöguna eftir Brynhildi Þórarinsdóttur, Komin til að vera nóttin eftir Ingunni Snædal, Milli trjánna eftir Gyrði Elíasson eða Auði eftir Vilborgu Davíðsdóttur og velta því fyrir sér hvort það sé ekki einhvers virði að svona bækur séu skrifaðar hér á landi á íslenskri tungu fyrir íslenska þjóð. Og hvort ekki megi þá greiða eilítið fyrir þær líka eins og eldhúsinnréttingar, jólaljósaseríur og kort í skíðalyftu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun Gegn hernaði hvers konar Gunnar Björgvinsson Skoðun Verndun vatns og stjórn vatnamála Ólafur Arnar Jónsson,Sigurður Guðjónsson Skoðun „Stóra fallega frumvarpið“ hans Trump Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun
Fréttastofa Ríkissjónvarpsins sagði frá því fyrir viku að verð á bókum hefði hækkað frá því í fyrra. Eins og flestir hafa gert sér grein fyrir hefur býsna margt hækkað í verði síðan þá. Og það þarf ekki einu sinni að fara svo langt aftur því verðlag hefur hækkað heilmikið frá því bara í sumar sem leið. Í ágúst keypti ég borðspil á verði sem nú er orðið 80% hærra. Hér er um að ræða fjóra trékalla, tréhettur sem hægt er að hvolfa yfir þá, tening, sjálft spjaldið og loks kassann utan um herlegheitin. Skýringin sem mér var gefin í búðinni á þessari hækkun var sú að það hefði komið ný sending af vörunni. Spilið er að mestu leyti úr pappír – líkt og bækur – og pappír hefur hækkað í verði. Það er gott að íslenskar bækur hafa ekki hækkað jafnskarpt og umrætt spil, heldur aðeins um nokkur hundruð krónur hver og sumar ekki neitt. Þeir sem ætla að gefa börnum jólagjafir í ár reka sig fljótt á að verð á bókum er mun viðráðanlegra en á mörgum vinsælum innfluttum leikföngum. Þessi jólin er það útsjónarsemin sem gildir og um að gera að bera saman verð og þjónustu áður en innkaupin hefjast. Fjöldi manns nýtti sér bókamarkaðina sem stóðu fram í október og runnu þar með saman við jólabókaflóðið. Þar sást til fólks velja klassískar og góðar bækur til jólagjafa. Bók er og verður góð gjöf, hvort sem hún er nýkomin út eður ei. Bækur eru nefnilega ekki bara kækur. Þær eru líka lækur sem seytlar um heilabúið og svalar þörf mannsins fyrir ævintýri og lönguninni til að skilja annað fólk og sjálfan sig helst líka. Fréttaflutningur Ríkissjónvarpsins á mánudagskvöld, daginn fyrir fullveldisdaginn, minnir á fréttirnar af skólabókaverðinu sem þjóðinni var boðið upp á í haust. Viðtöl við háskólanema sem greiddu tugi þúsunda króna fyrir skólabækur runnu saman við foreldra sem tuðuðu yfir því að þurfa að greiða 10.000 kr. fyrir skólavörur handa sex ára börnum – eins og menntun væri einskis virði. Ég hvet fólk sem finnst bókaverð út úr öllu korti að tölta nú út í búð og glugga til dæmis í Gásasöguna eftir Brynhildi Þórarinsdóttur, Komin til að vera nóttin eftir Ingunni Snædal, Milli trjánna eftir Gyrði Elíasson eða Auði eftir Vilborgu Davíðsdóttur og velta því fyrir sér hvort það sé ekki einhvers virði að svona bækur séu skrifaðar hér á landi á íslenskri tungu fyrir íslenska þjóð. Og hvort ekki megi þá greiða eilítið fyrir þær líka eins og eldhúsinnréttingar, jólaljósaseríur og kort í skíðalyftu.
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Fimm af tíu veitingastöðum hættu með hvalkjöt Valgerður Árnadóttir,Stefán Yngvi Pétursson,Rósa Líf Darradóttir,Anahita S. Babaei Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun