Hvað hefur breyst? 24. september 2009 00:01 Á Íslandi hefur verið venjan að hlutirnir gerist hratt, við drollum ekki við neitt. Erum montin yfir því hvað við erum drifin og komum öllu mögulegu og ómögulegu í verk, eða vorum það allavega. Við vorum í essinu okkar ef allt var á síðustu stundu. Unnum í kapp við tímann og merkilegt nokk þá „reddaðist“ yfirleitt allt á nippinu. En svo víluðum við ekki fyrir okkur að rífa allt niður eftir nokkra mánuði og byrja upp á nýtt, enda löngu orðin leið á öllu saman. Tískustraumarnir hendast hér yfir eins og eldur í sinu og maður er ekki fyrr búinn að taka nýtt snið í sátt þegar maður er orðinn lummó. „Er þetta ekki löngu búið?“ spurði ég eins og asni sem skiptinemi í hönnunarskóla í Hollandi þegar ákveðið stílbrigði var rætt í kennslustund. En sama stílbrigði hafði þegar verið afgreitt á einni önn í skólanum heima. „Hvað meinarðu, þetta er bara rétt að byrja,“ sögðu hinir hollensku hneykslaðir, enda var stílbrigðið svo við lýði í nokkur ár eftir þetta, og er enn, bara í öðrum lit. Umhverfið breyttist svo hratt á Íslandi síðustu árin að það mátti varla bregða sér frá í nokkra daga, þá þekkti maður sig ekki aftur þegar heim var komið. Eftir einungis eins árs búsetu í Kaupmannahöfn kom ég heim í alveg nýja Reykjavík. Nýjar götur, nýjar búðir, nýir veitingastaðir, ný hús. „Vá, hvað ég hef misst af miklu,“ hugsaði ég með mér og dembdi mér í æðibunuganginn með öllum hinum og hafði gaman af, enda löngu orðin þreytt á seinaganginum í Dananum. Nú eru liðin tvö ár síðan ég bjó í Köben og margt hefur breyst á þeim tíma á Íslandi. Þessa dagana er ég stödd í gömlu borginni minni og þar sem ég geng um göturnar og ylja mér við minningar átta ég mig á því að hér hefur lítið sem ekkert breyst á þessum tveimur árum sem liðin eru. Sveitti Ali er enn með sjoppuna á horninu, öll hús eru enn á sínum stað og hlutirnir nokkurn veginn á sama verði og þeir voru, nema auðvitað í íslenskum krónum. Eina breytingin sem ég verð tilfinnanlega vör við er að það er búið að skipta um pylsutegund á torginu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Þetta lítur ekki vel út Jón Ingi Hákonarson Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir Skoðun Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun Ungt fólk er að missa trúna á stjórnmálum – og um leið á framtíðinni París Anna Bergmann Skoðun Máttur orðanna: Breyting á orðavali getur breytt hugarfarinu Ingrid Kuhlman Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun
Á Íslandi hefur verið venjan að hlutirnir gerist hratt, við drollum ekki við neitt. Erum montin yfir því hvað við erum drifin og komum öllu mögulegu og ómögulegu í verk, eða vorum það allavega. Við vorum í essinu okkar ef allt var á síðustu stundu. Unnum í kapp við tímann og merkilegt nokk þá „reddaðist“ yfirleitt allt á nippinu. En svo víluðum við ekki fyrir okkur að rífa allt niður eftir nokkra mánuði og byrja upp á nýtt, enda löngu orðin leið á öllu saman. Tískustraumarnir hendast hér yfir eins og eldur í sinu og maður er ekki fyrr búinn að taka nýtt snið í sátt þegar maður er orðinn lummó. „Er þetta ekki löngu búið?“ spurði ég eins og asni sem skiptinemi í hönnunarskóla í Hollandi þegar ákveðið stílbrigði var rætt í kennslustund. En sama stílbrigði hafði þegar verið afgreitt á einni önn í skólanum heima. „Hvað meinarðu, þetta er bara rétt að byrja,“ sögðu hinir hollensku hneykslaðir, enda var stílbrigðið svo við lýði í nokkur ár eftir þetta, og er enn, bara í öðrum lit. Umhverfið breyttist svo hratt á Íslandi síðustu árin að það mátti varla bregða sér frá í nokkra daga, þá þekkti maður sig ekki aftur þegar heim var komið. Eftir einungis eins árs búsetu í Kaupmannahöfn kom ég heim í alveg nýja Reykjavík. Nýjar götur, nýjar búðir, nýir veitingastaðir, ný hús. „Vá, hvað ég hef misst af miklu,“ hugsaði ég með mér og dembdi mér í æðibunuganginn með öllum hinum og hafði gaman af, enda löngu orðin þreytt á seinaganginum í Dananum. Nú eru liðin tvö ár síðan ég bjó í Köben og margt hefur breyst á þeim tíma á Íslandi. Þessa dagana er ég stödd í gömlu borginni minni og þar sem ég geng um göturnar og ylja mér við minningar átta ég mig á því að hér hefur lítið sem ekkert breyst á þessum tveimur árum sem liðin eru. Sveitti Ali er enn með sjoppuna á horninu, öll hús eru enn á sínum stað og hlutirnir nokkurn veginn á sama verði og þeir voru, nema auðvitað í íslenskum krónum. Eina breytingin sem ég verð tilfinnanlega vör við er að það er búið að skipta um pylsutegund á torginu.
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Ríkisstjórn með útgjaldablæti er vandamál fyrir fólkið í landinu Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir Skoðun