Fréttir og fótbolti 4. júlí 2009 00:01 Síðasta sunnudag var úrslitaleikur svokallaðrar álfukeppni í knattspyrnu leikinn. Þar áttust við lið Bandaríkjamanna og margfaldir heimsmeistarar Brasilíumanna. Leikurinn var hin besta skemmtun. Bandaríkjamenn komu verulega á óvart með frækilegri framgöngu og í hálfleik var staðan 2-0 þeim í vil. Þá bitu Brasilíumenn í skjaldarrendur. Þeir skoruðu þrjú mörk í síðari hálfleiknum og fóru með sigur af hólmi. Leikurinn var skólabókardæmi um flest það sem gert hefur knattspyrnu að vinsælustu íþrótt í heimi. Sjónvarpið á heiður skilinn fyrir að sýna leikinn í beinni útsendingu. Leikurinn fór fram á hefðbundnum fréttatíma hérlendis. Fyrir vikið varð að hliðra fréttatímanum til, eins og áralöng hefð er fyrir þegar heimssögulegir atburðir eða Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva eiga í hlut. Þrátt fyrir þetta sáu einhverjir ástæðu til að fjargviðrast yfir því að fréttirnar skyldu ekki vera á réttum tíma. Einn fór mikinn á blogginu sínu, fannst nú sem Icesave væri mikilvægara en einhver fótbolti og óafsakanlegt að taka afþreyingarefni í hæsta gæðaflokki fram yfir nýjasta þvargið í stjórnmálaleiðtogunum okkar um það viðkvæma mál. Fréttirnar eiga að hans mati að vera klukkan sjö en ekki sex og allt annað að víkja á þeim tíma. Á honum var að skilja að kreppan hans dýrmæta myndi seyrna og skemmast ef hann fengi ekki nýjustu eymdarfréttirnar stundvíslega á hverjum degi. Auðvitað ætti Sjónvarpið fyrir löngu að vera búið að koma sér upp sérstakri rás til að sýna frá merkilegum viðburðum, sem einhverjir kynnu ekki að hafa áhuga á, í stað þess að dagskráin fari alltaf öll á ská og skjön með reglulegu millibili, til dæmis í kringum HM eða EM í fótbolta og Ólympíuleika. En í raun er þessi tilfærsla dagskrárliða fyrir löngu orðin rótgróinn hluti af íslenskri sjónvarpshefð og engum ofraun að fylgjast með því hvenær fréttirnar eru þegar þannig ber undir. Kreppufréttir og Icesave-umræða eru vitaskuld bráðnauðsynlegar lýðræðinu í landinu. En kreppan er ekki að fara neitt. Hún verður hér enn eftir að næsti fótboltaleikur er búinn og líka sá þarnæsti. Allt hefur sinn tíma. Og stundum er einfaldlega tími til að njóta þess sem lífið hefur upp á að bjóða – þótt það sé kreppa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Nú þarf að gyrða sig í brók Gunnlaugur Stefánsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Hvers vegna sífellt fleiri sækjast eftir einveru Ingrid Kuhlman Skoðun Lesblindir og stuðningur í skólum Snævar Ívarsson Skoðun Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Olíuleit á Drekasvæði - tilvistarleit Halldór Reynisson Skoðun
Síðasta sunnudag var úrslitaleikur svokallaðrar álfukeppni í knattspyrnu leikinn. Þar áttust við lið Bandaríkjamanna og margfaldir heimsmeistarar Brasilíumanna. Leikurinn var hin besta skemmtun. Bandaríkjamenn komu verulega á óvart með frækilegri framgöngu og í hálfleik var staðan 2-0 þeim í vil. Þá bitu Brasilíumenn í skjaldarrendur. Þeir skoruðu þrjú mörk í síðari hálfleiknum og fóru með sigur af hólmi. Leikurinn var skólabókardæmi um flest það sem gert hefur knattspyrnu að vinsælustu íþrótt í heimi. Sjónvarpið á heiður skilinn fyrir að sýna leikinn í beinni útsendingu. Leikurinn fór fram á hefðbundnum fréttatíma hérlendis. Fyrir vikið varð að hliðra fréttatímanum til, eins og áralöng hefð er fyrir þegar heimssögulegir atburðir eða Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva eiga í hlut. Þrátt fyrir þetta sáu einhverjir ástæðu til að fjargviðrast yfir því að fréttirnar skyldu ekki vera á réttum tíma. Einn fór mikinn á blogginu sínu, fannst nú sem Icesave væri mikilvægara en einhver fótbolti og óafsakanlegt að taka afþreyingarefni í hæsta gæðaflokki fram yfir nýjasta þvargið í stjórnmálaleiðtogunum okkar um það viðkvæma mál. Fréttirnar eiga að hans mati að vera klukkan sjö en ekki sex og allt annað að víkja á þeim tíma. Á honum var að skilja að kreppan hans dýrmæta myndi seyrna og skemmast ef hann fengi ekki nýjustu eymdarfréttirnar stundvíslega á hverjum degi. Auðvitað ætti Sjónvarpið fyrir löngu að vera búið að koma sér upp sérstakri rás til að sýna frá merkilegum viðburðum, sem einhverjir kynnu ekki að hafa áhuga á, í stað þess að dagskráin fari alltaf öll á ská og skjön með reglulegu millibili, til dæmis í kringum HM eða EM í fótbolta og Ólympíuleika. En í raun er þessi tilfærsla dagskrárliða fyrir löngu orðin rótgróinn hluti af íslenskri sjónvarpshefð og engum ofraun að fylgjast með því hvenær fréttirnar eru þegar þannig ber undir. Kreppufréttir og Icesave-umræða eru vitaskuld bráðnauðsynlegar lýðræðinu í landinu. En kreppan er ekki að fara neitt. Hún verður hér enn eftir að næsti fótboltaleikur er búinn og líka sá þarnæsti. Allt hefur sinn tíma. Og stundum er einfaldlega tími til að njóta þess sem lífið hefur upp á að bjóða – þótt það sé kreppa.
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Skóli án aðgreiningar – fallegt orðalag en brotakennd framkvæmd Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun