Reykjavík, ó, Reykjavík 21. maí 2010 06:00 Fyrir stuttu las ég minningargrein í Morgunblaðinu um konu sem varð ung ekkja hér í Reykjavík með lítil börn á framfæri sínu. Hún hafði aldrei mikið á milli handanna. Stundum skemmti hún börnunum sínum með því að fara með þau hring í strætó og dáðist þá að fallegu húsunum sem urðu á vegi þeirra. Þessar ferðir voru orðnar að góðum minningum í huga barnanna. Sem betur fer býður Reykjavík nú upp á fleiri ævintýri en strætóferðir, þótt skemmtilegar séu. Það er gott að alast upp í þessari borg. Sér í lagi er hún mögnuð á sumrin sem mér finnst aldrei fullkomlega komið fyrr en Brúðubíllinn hennar Helgu Steffensen mætir til leiks. Inni á milli blokka og raðhúsa finnast nú fagurgræn tún fyrir brennibolta- og stórfiskaleiki og í Laugardalnum breiðir Fjölskyldu- og húsdýragarðurinn úr sér með klifurgrindum, sjóræningjaskipi og glænýjum grísum. Ég get varla beðið eftir að Árbæjarsafn verði opnað og ljúki upp dyrum allra sögufrægu húsanna. Þar er gaman að klöngrast ofan í trébát og þykjast leggja út net, kaupa sér englaglansmyndir, raða í sig upprúlluðum pönnukökum og heilsa upp á landnámshænurnar. Jafnvel einmana kamar vekur hrifningu ungviðisins. Það besta við Reykjavík eru samt sundlaugarnar. Krakkar sem þora loksins að renna sér mömmulausir niður rennibrautirnar fyllast sjálfstrausti sem seint líður úr þeim. Gestir Árbæjarlaugar virðast duglegri en flestir aðrir að sækja ljósabekki og húðflúrstofur bæjarins. Ég er eins og miðaldamunkur að rýna í skinnhandrit þegar ég kem þangað. Síðast var það maðurinn með æðruleysisbænina yfir bakið á sér sem hafði vinninginn. Bráðum verður efnt til borgarstjórnarkosninga og því ekki úr vegi að koma sér upp kjarki til að breyta því sem við getum breytt, svo ég vitni í fyrrnefnda bæn. Kjósum fólkið sem stendur vörð um hag barnanna, skólastarfið, tómstundastarfið og menningarlífið í landinu. Kjósum borg með glænýjum grísum, upprúlluðum pönnukökum, kynngimögnuðum kamri og stöku landnámshænu. Gleði barna smitar alltaf út frá sér. Þegar börnunum líður vel, líður öllum vel. Bíddu, sagði ég að sundlaugarnar væru það besta við Reykjavík? Úps, þar hljóp ég á mig. Það besta eru auðvitað börnin. Þetta á að vera borgin þeirra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gerður Kristný Mest lesið Ég var með alþingismanni í meðferð Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ný tegund svika Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Nýir vendir sópa best Arnar Þór Jónsson,Kári Allansson,Sveinn Hjörtur Guðfinnsson Skoðun Þreytt dæmi Fjóla Blandon Skoðun Stytting námstíma til stúdentsprófs: Sjónarhorn menntarannsókna Elsa Eiríksdóttir,Guðrún Ragnarsdóttir,María Jónasdóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun Af fordómum gervigreindar, Gísla Marteini og því sem þú getur gert til að hafa áhrif! Lilja Dögg Jónsdóttir,Hafsteinn Einarsson Skoðun Hvað með heyrnarskert börn, heyrnarskerta fullorðna og börn með skarð? Eva Albrechtsen,Ösp Vilberg Baldursdóttir Skoðun Búum til börn - án aukinna útgjalda Hildur Sverrisdóttir Skoðun Áfengisstefnu breytt með lögbrotum Einar Ólafsson Skoðun Treystandi fyrir stjórn landsins? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun
Fyrir stuttu las ég minningargrein í Morgunblaðinu um konu sem varð ung ekkja hér í Reykjavík með lítil börn á framfæri sínu. Hún hafði aldrei mikið á milli handanna. Stundum skemmti hún börnunum sínum með því að fara með þau hring í strætó og dáðist þá að fallegu húsunum sem urðu á vegi þeirra. Þessar ferðir voru orðnar að góðum minningum í huga barnanna. Sem betur fer býður Reykjavík nú upp á fleiri ævintýri en strætóferðir, þótt skemmtilegar séu. Það er gott að alast upp í þessari borg. Sér í lagi er hún mögnuð á sumrin sem mér finnst aldrei fullkomlega komið fyrr en Brúðubíllinn hennar Helgu Steffensen mætir til leiks. Inni á milli blokka og raðhúsa finnast nú fagurgræn tún fyrir brennibolta- og stórfiskaleiki og í Laugardalnum breiðir Fjölskyldu- og húsdýragarðurinn úr sér með klifurgrindum, sjóræningjaskipi og glænýjum grísum. Ég get varla beðið eftir að Árbæjarsafn verði opnað og ljúki upp dyrum allra sögufrægu húsanna. Þar er gaman að klöngrast ofan í trébát og þykjast leggja út net, kaupa sér englaglansmyndir, raða í sig upprúlluðum pönnukökum og heilsa upp á landnámshænurnar. Jafnvel einmana kamar vekur hrifningu ungviðisins. Það besta við Reykjavík eru samt sundlaugarnar. Krakkar sem þora loksins að renna sér mömmulausir niður rennibrautirnar fyllast sjálfstrausti sem seint líður úr þeim. Gestir Árbæjarlaugar virðast duglegri en flestir aðrir að sækja ljósabekki og húðflúrstofur bæjarins. Ég er eins og miðaldamunkur að rýna í skinnhandrit þegar ég kem þangað. Síðast var það maðurinn með æðruleysisbænina yfir bakið á sér sem hafði vinninginn. Bráðum verður efnt til borgarstjórnarkosninga og því ekki úr vegi að koma sér upp kjarki til að breyta því sem við getum breytt, svo ég vitni í fyrrnefnda bæn. Kjósum fólkið sem stendur vörð um hag barnanna, skólastarfið, tómstundastarfið og menningarlífið í landinu. Kjósum borg með glænýjum grísum, upprúlluðum pönnukökum, kynngimögnuðum kamri og stöku landnámshænu. Gleði barna smitar alltaf út frá sér. Þegar börnunum líður vel, líður öllum vel. Bíddu, sagði ég að sundlaugarnar væru það besta við Reykjavík? Úps, þar hljóp ég á mig. Það besta eru auðvitað börnin. Þetta á að vera borgin þeirra.
Stytting námstíma til stúdentsprófs: Sjónarhorn menntarannsókna Elsa Eiríksdóttir,Guðrún Ragnarsdóttir,María Jónasdóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Af fordómum gervigreindar, Gísla Marteini og því sem þú getur gert til að hafa áhrif! Lilja Dögg Jónsdóttir,Hafsteinn Einarsson Skoðun
Hvað með heyrnarskert börn, heyrnarskerta fullorðna og börn með skarð? Eva Albrechtsen,Ösp Vilberg Baldursdóttir Skoðun
Stytting námstíma til stúdentsprófs: Sjónarhorn menntarannsókna Elsa Eiríksdóttir,Guðrún Ragnarsdóttir,María Jónasdóttir,Valgerður S. Bjarnadóttir Skoðun
Af fordómum gervigreindar, Gísla Marteini og því sem þú getur gert til að hafa áhrif! Lilja Dögg Jónsdóttir,Hafsteinn Einarsson Skoðun
Hvað með heyrnarskert börn, heyrnarskerta fullorðna og börn með skarð? Eva Albrechtsen,Ösp Vilberg Baldursdóttir Skoðun