Ekki reykja krakk Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 1. febrúar 2011 09:10 Christian Bale og Mark Wahlberg í The Fighter. Bíó The Fighter Leikstjóri: David O. Russell Aðalhlutverk: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo. The Fighter er ein þeirra mynda sem tilnefndar eru sem besta kvikmynd á Óskarsverðlaunahátíðinni sem haldin verður í lok mánaðarins. Reyndar er myndin tilnefnd í sex öðrum flokkum og verður því að teljast ein af „stóru" myndunum á hátíðinni í ár. Mark Wahlberg leikur boxarann Micky Ward en áætlanir hans um frægð og frama í hnefaleikum eru á leið í vaskinn vegna lélegrar umboðsmennsku ráðríkrar móður hans. Bróðir hans, Dicky Eklund (Christian Bale), er fyrrverandi hnefaleikakappi sjálfur og virkur krakkfíkill, en hefur verið þjálfari bróður síns til margra ára. Dramatískt fjölskyldulíf og léleg sjálfsmynd hafa sett mark sitt á Micky, sem hefur tapað mörgum bardögum í röð og stendur nú á krossgötum. Hann þarf að velja milli þess að halda tryggð við fjölskylduna eða reyna að endurheimta feril sinn og sjálfsvirðinguna upp á eigin spýtur. Mikið hefur verið rætt um frammistöðu Christians Bale í myndinni en hún þykir með afbrigðum góð. Ég er sammála því og það er hreint út sagt stórkostlegt að fylgjast með honum. Hann daðrar við ofleikinn að vísu, en ofleikurinn er af þeirri gerðinni að vera réttlætanlegur. Líkt og Pacino sem Tony Montana eða Nicholson sem Jókerinn. Bale er fyndinn og sorglegur á víxl, en umfram allt er hann nærri óþekkjanlegur. Aðrir leikarar skila einnig sínu. Marky Mark er Marky Mark, mamman er æðisleg og systurnar sjö ættu að fá sérstök verðlaun sem ein persóna. Þær eru allar eins, og þær eru allar jafn hræðilegar. Satt best að segja skelfdu þær mig meira en svínaflensan og öreindahraðallinn í CERN gerðu til samans. Þrátt fyrir alvarleika sögunnar er The Fighter bráðfyndin mynd. Það skrifast að mestu á leikstjórn Davids O. Russell. Á meðan dramatísk atriði eru á köflum klúðursleg er bætt upp fyrir það með spennandi slagsmálasenum, meinfyndnum samtölum og jafnvel slapstick-húmor. Hafa ber í huga að myndin er sannsöguleg en þó er líklegt að höfundarnir hafi tekið sér vel útilátið skáldaleyfi. Það er þó skoðun undirritaðs að The Fighter sé hampað meira en hún á skilið. Skemmtanagildið er til staðar en dýptina vantar. Aðalpersónan er ekki nógu spennandi og framvinda sögunnar kemur aldrei á óvart. Niðurstaða: Miðlungs saga, frábærir leikarar og sniðugur leikstjóri. Já, og Marky Mark. Mest lesið Allt ætlaði um koll að keyra í Borgarleikhúsinu Lífið Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Glæsihöll Livar og Sverris á Arnarnesi til sölu Lífið Eldgos og elskhugar á frumsýningu Eldanna Lífið Hætti að þurfa að ryksuga upp hárin eftir hverja sturtu Lífið samstarf Fréttatía vikunnar: Friðlýsing, frumsýning og handtaka Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Bíó The Fighter Leikstjóri: David O. Russell Aðalhlutverk: Mark Wahlberg, Christian Bale, Amy Adams, Melissa Leo. The Fighter er ein þeirra mynda sem tilnefndar eru sem besta kvikmynd á Óskarsverðlaunahátíðinni sem haldin verður í lok mánaðarins. Reyndar er myndin tilnefnd í sex öðrum flokkum og verður því að teljast ein af „stóru" myndunum á hátíðinni í ár. Mark Wahlberg leikur boxarann Micky Ward en áætlanir hans um frægð og frama í hnefaleikum eru á leið í vaskinn vegna lélegrar umboðsmennsku ráðríkrar móður hans. Bróðir hans, Dicky Eklund (Christian Bale), er fyrrverandi hnefaleikakappi sjálfur og virkur krakkfíkill, en hefur verið þjálfari bróður síns til margra ára. Dramatískt fjölskyldulíf og léleg sjálfsmynd hafa sett mark sitt á Micky, sem hefur tapað mörgum bardögum í röð og stendur nú á krossgötum. Hann þarf að velja milli þess að halda tryggð við fjölskylduna eða reyna að endurheimta feril sinn og sjálfsvirðinguna upp á eigin spýtur. Mikið hefur verið rætt um frammistöðu Christians Bale í myndinni en hún þykir með afbrigðum góð. Ég er sammála því og það er hreint út sagt stórkostlegt að fylgjast með honum. Hann daðrar við ofleikinn að vísu, en ofleikurinn er af þeirri gerðinni að vera réttlætanlegur. Líkt og Pacino sem Tony Montana eða Nicholson sem Jókerinn. Bale er fyndinn og sorglegur á víxl, en umfram allt er hann nærri óþekkjanlegur. Aðrir leikarar skila einnig sínu. Marky Mark er Marky Mark, mamman er æðisleg og systurnar sjö ættu að fá sérstök verðlaun sem ein persóna. Þær eru allar eins, og þær eru allar jafn hræðilegar. Satt best að segja skelfdu þær mig meira en svínaflensan og öreindahraðallinn í CERN gerðu til samans. Þrátt fyrir alvarleika sögunnar er The Fighter bráðfyndin mynd. Það skrifast að mestu á leikstjórn Davids O. Russell. Á meðan dramatísk atriði eru á köflum klúðursleg er bætt upp fyrir það með spennandi slagsmálasenum, meinfyndnum samtölum og jafnvel slapstick-húmor. Hafa ber í huga að myndin er sannsöguleg en þó er líklegt að höfundarnir hafi tekið sér vel útilátið skáldaleyfi. Það er þó skoðun undirritaðs að The Fighter sé hampað meira en hún á skilið. Skemmtanagildið er til staðar en dýptina vantar. Aðalpersónan er ekki nógu spennandi og framvinda sögunnar kemur aldrei á óvart. Niðurstaða: Miðlungs saga, frábærir leikarar og sniðugur leikstjóri. Já, og Marky Mark.
Mest lesið Allt ætlaði um koll að keyra í Borgarleikhúsinu Lífið Tók sex ólíka stera fyrir hjartastoppið: „Þannig ég segi nei við sterum“ Lífið Segir Candy hafa séð að faðir hans væri „skrímsli“ á undan öðrum Lífið Balta bregst bogalistin Gagnrýni Glæsibústaðir yfir hundrað milljónum Lífið Glæsihöll Livar og Sverris á Arnarnesi til sölu Lífið Eldgos og elskhugar á frumsýningu Eldanna Lífið Hætti að þurfa að ryksuga upp hárin eftir hverja sturtu Lífið samstarf Fréttatía vikunnar: Friðlýsing, frumsýning og handtaka Lífið „Stolt af því að hafa ekki gefist upp á sjálfri mér“ Lífið Fleiri fréttir Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira