Hvar er heildarsýnin? Ólafur Þ. Stephensen skrifar 3. september 2011 06:00 Í föstudagsviðtali Fréttablaðsins sagðist Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra myndu beita sér fyrir því að verðtryggingin yrði afnumin. Það er göfugt markmið og væri alveg klárlega heimilum landsins í hag að það næðist. Ögmundur færir meðal annars fram þau rök fyrir afnámi verðtryggingarinnar að vextir sem stjórntæki seðlabanka bíti illa í verðtryggðu hagkerfi. Vaxtahækkun færi bara til afborgunarbyrði fólks og fyrirtækja, en þyngi hana ekki strax. Þetta eru rök sem margir hagfræðingar taka undir. En hvað þarf að koma til svo hægt sé að afnema verðtrygginguna? Á öðrum stað í Fréttablaðinu í gær sagði Ásgeir Daníelsson, forstöðumaður á hagfræðisviði Seðlabankans, að forsenda þess væri að hægt yrði að halda verðbólgu lágri og stöðugri. Hitt væri annað mál hvort það væri raunhæft. Hér væri verðbólgan mjög ófyrirsjáanleg og því væri eðlilegt að bæði lánveitendur og lántakendur vildu verðtryggja lán. Meinið er nefnilega að takist ekki að koma böndum á verðbólguna leiðir afnám verðtryggingar óhjákvæmilega til þess að raunvextir hækka. Þeir sem lána peninga leitast þá við að hafa borð fyrir báru; að tryggja sig með háum vöxtum fyrir lækkandi gengi gjaldmiðilsins og verðbólgu. Það er nefnilega ekki rétt hjá Ögmundi Jónassyni að í öðrum löndum sé verðbólgan „látin rýra fjármagnið“. Verðbólguvæntingar eru byggðar inn í vaxtastigið til lengri tíma litið. Annars væru fjármálastofnanirnar að taka of mikla áhættu. Er ekki Ögmundur einmitt talsmaður þess að bankar og önnur fjármálafyrirtæki sýni ráðdeild og taki ekki of mikla áhættu? Svo má spyrja hvað Ögmundur vilji gera til að halda verðbólgunni niðri. Verðbólguskotin á Íslandi eru oftast tengd gengislækkun krónunnar, sem veldur verðhækkun á innflutningi. Er Ögmundur að gera eitthvað í því að útvega okkur nýjan og stöðugri gjaldmiðil? Heilbrigð, erlend fjárfesting í atvinnulífinu stuðlar að innstreymi fjár í landið, sem styrkir gengi krónunnar og dregur úr líkunum á verðhækkunum. Hefur Ögmundur Jónasson mikið stússazt í því að greiða fyrir erlendum fjárfestingum? Ein ástæða þess að stjórntæki Seðlabankans hafa í gegnum tíðina reynzt bitlítil er að ríkisstjórnin hefur ekki stutt við bakið á bankanum með aðhaldi í ríkisfjármálum. Er innanríkisráðherrann talsmaður þess harða aðhalds í ríkisfjármálum til lengri tíma sem þarf til að koma á nauðsynlegum stöðugleika í efnahagslífinu? Afnám verðtryggingarinnar er frábært og vinsælt markmið. En fleira verður að koma til. Ráðherrar í ríkisstjórninni geta ekki bara slegið um sig með vinsælum frösum, þegar alla heildarsýn á peninga- og efnahagsstefnu landsins vantar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Ólafur Stephensen Skoðanir Mest lesið Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Einelti er dauðans alvara Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Engin eftirspurn eftir Viðreisnar- og Samfylkingarmódelinu Andri Steinn Hilmarsson Skoðun Afnám tilfærslu milli skattþrepa Breki Pálsson Skoðun Íslenska þjóð, þú ert núna að gleyma Sighvatur Björgvinsson Skoðun Opið bréf til umhverfis-, orku- og loftslagsráðherra Bogi Ragnarsson Skoðun Tölum íslensku um bíðandi börn: Uppgjöf, svarthol og lögbrot Vigdís Gunnarsdóttir Skoðun Það sem Njáll sagði ykkur ekki Inga Lind Karlsdóttir Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Í föstudagsviðtali Fréttablaðsins sagðist Ögmundur Jónasson innanríkisráðherra myndu beita sér fyrir því að verðtryggingin yrði afnumin. Það er göfugt markmið og væri alveg klárlega heimilum landsins í hag að það næðist. Ögmundur færir meðal annars fram þau rök fyrir afnámi verðtryggingarinnar að vextir sem stjórntæki seðlabanka bíti illa í verðtryggðu hagkerfi. Vaxtahækkun færi bara til afborgunarbyrði fólks og fyrirtækja, en þyngi hana ekki strax. Þetta eru rök sem margir hagfræðingar taka undir. En hvað þarf að koma til svo hægt sé að afnema verðtrygginguna? Á öðrum stað í Fréttablaðinu í gær sagði Ásgeir Daníelsson, forstöðumaður á hagfræðisviði Seðlabankans, að forsenda þess væri að hægt yrði að halda verðbólgu lágri og stöðugri. Hitt væri annað mál hvort það væri raunhæft. Hér væri verðbólgan mjög ófyrirsjáanleg og því væri eðlilegt að bæði lánveitendur og lántakendur vildu verðtryggja lán. Meinið er nefnilega að takist ekki að koma böndum á verðbólguna leiðir afnám verðtryggingar óhjákvæmilega til þess að raunvextir hækka. Þeir sem lána peninga leitast þá við að hafa borð fyrir báru; að tryggja sig með háum vöxtum fyrir lækkandi gengi gjaldmiðilsins og verðbólgu. Það er nefnilega ekki rétt hjá Ögmundi Jónassyni að í öðrum löndum sé verðbólgan „látin rýra fjármagnið“. Verðbólguvæntingar eru byggðar inn í vaxtastigið til lengri tíma litið. Annars væru fjármálastofnanirnar að taka of mikla áhættu. Er ekki Ögmundur einmitt talsmaður þess að bankar og önnur fjármálafyrirtæki sýni ráðdeild og taki ekki of mikla áhættu? Svo má spyrja hvað Ögmundur vilji gera til að halda verðbólgunni niðri. Verðbólguskotin á Íslandi eru oftast tengd gengislækkun krónunnar, sem veldur verðhækkun á innflutningi. Er Ögmundur að gera eitthvað í því að útvega okkur nýjan og stöðugri gjaldmiðil? Heilbrigð, erlend fjárfesting í atvinnulífinu stuðlar að innstreymi fjár í landið, sem styrkir gengi krónunnar og dregur úr líkunum á verðhækkunum. Hefur Ögmundur Jónasson mikið stússazt í því að greiða fyrir erlendum fjárfestingum? Ein ástæða þess að stjórntæki Seðlabankans hafa í gegnum tíðina reynzt bitlítil er að ríkisstjórnin hefur ekki stutt við bakið á bankanum með aðhaldi í ríkisfjármálum. Er innanríkisráðherrann talsmaður þess harða aðhalds í ríkisfjármálum til lengri tíma sem þarf til að koma á nauðsynlegum stöðugleika í efnahagslífinu? Afnám verðtryggingarinnar er frábært og vinsælt markmið. En fleira verður að koma til. Ráðherrar í ríkisstjórninni geta ekki bara slegið um sig með vinsælum frösum, þegar alla heildarsýn á peninga- og efnahagsstefnu landsins vantar.
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun
Hafa íslenskir neytendur sama rétt og evrópskir? Ásthildur Lóa Þórsdóttir,Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Þegar heilinn sveltur: Tími til að endurhugsa stefnu í geðheilbrigðismálum Vigdís M. Jónsdóttir Skoðun