Greindarlegt grín Elísabet Brekkan skrifar 14. febrúar 2012 19:00 Hundur í óskilum „Sýningin var ein gegndarlaus þindaræfing, slík voru hlátrasköllin,” segir gagnrýnandi Fréttablaðsins. Leikhús. Saga þjóðar eftir Eirík G. Stephensen og Hjörleif Hjartarson. Sýnt á Litla sviði Borgarleikhússins. Leikstjóri: Benedikt Erlingsson, leikmynd Dýri Bjarnar Hreiðarsson, Benedikt Erlingsson, búningar Íris Ólöf Sigurjónsdóttir, tónlist: Hundur í óskilum, lýsing Gunnar Sigurbjörnsson. Í Borgarleikhúsinu er um þessar mundir verið að sýna sjóntónleik þar sem tvíeykið Hundur í óskilum rifjar upp Íslandssöguna og þeytist gegnum sköpunarsögu alheims auk þess að yrkja ný hetjukvæði um Jón karlinn Sigurðsson. Benedikt Erlingsson leikstýrir þeim félögum og er jafnframt dramatúrgur sýningarinnar, handbragð hans merkjanlegt í hraða frásagnar og fádæma sniðugum lausnum. Þeir Naddoður, Garðar Svavarsson og fleiri góðir menn fá sitt pláss og tengsl við atburði dagsins er víða smellt inn í eins og því að Hrafna-Flóki, hinn raunverulegi fyrsti Íslendingur, varð gjaldþrota eftir aðeins einn vetur í landinu. Bergþórshvoll brennur undir sniðugu lagi um Njálu og til að undirstrika orð sín og æði grípa leikararnir tveir til hvaða hljóðfæra sem er og ýmis þeirra með öllu ókunn fyrr. Á sviðinu er hljóðfæratré sem gott er að ná sér í instrument á. Þegar komið er að því að fjalla um Gunnar á Hlíðarenda og öll hans hjú og tengsl, munar Hjörleif Hjartarson ekkert um að fara með Gunnarshólma allan og Eiríkur kom nokkrum sinnum inn með flottum undirleik hins mikla bassa. Nálægari framapotarar en þeir sem vígbjuggust hér á víkingatímum fengu einnig sitt pláss og má segja að sýningin hafi verið ein gegndarlaus þindaræfing, slík voru hlátrarsköllin. Það er óvenjulegt að upplifa svona greindarlegt grín, sem þar að auki lyfti fram hlut kvenna og féll aldrei í þann algenga pytt að ná sér í hlátursgusur út á kvenfyrirlitningu. Þessa sýningu ætti að gera að skyldusýningu og bjóða svo upp á langar umræður á eftir. Niðurstaða: Íslandssagan í fylgd Hunds í óskilum er sprellfjörug sýning sem hentar öllum aldursflokkum. Mest lesið „Greyið, hann þarf að horfa á mig deyja“ Lífið Bandaríkjaforseti birtir bull í bunkum Lífið Myndaveisla: Landinn skemmti sér konunglega í Vaglaskógi Lífið Óvæntur Johnny Depp heiðraði Ozzy með Alice Cooper Lífið Gervigreindarfyrirsæta í Vogue vekur ugg Tíska og hönnun Ragga Holm og Elma giftu sig Lífið Krakkatían: Dvergarnir sjö, klukkuturn og plánetur Lífið Hlaupadellan varð að fatamerki: „Ég er giftur götunni“ Tíska og hönnun „Seldist upp í rúturnar nánast jafn snarlega og á tónleikana“ Lífið Unaðsvörur Harry Styles valda titringi Lífið Fleiri fréttir Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Leikhús. Saga þjóðar eftir Eirík G. Stephensen og Hjörleif Hjartarson. Sýnt á Litla sviði Borgarleikhússins. Leikstjóri: Benedikt Erlingsson, leikmynd Dýri Bjarnar Hreiðarsson, Benedikt Erlingsson, búningar Íris Ólöf Sigurjónsdóttir, tónlist: Hundur í óskilum, lýsing Gunnar Sigurbjörnsson. Í Borgarleikhúsinu er um þessar mundir verið að sýna sjóntónleik þar sem tvíeykið Hundur í óskilum rifjar upp Íslandssöguna og þeytist gegnum sköpunarsögu alheims auk þess að yrkja ný hetjukvæði um Jón karlinn Sigurðsson. Benedikt Erlingsson leikstýrir þeim félögum og er jafnframt dramatúrgur sýningarinnar, handbragð hans merkjanlegt í hraða frásagnar og fádæma sniðugum lausnum. Þeir Naddoður, Garðar Svavarsson og fleiri góðir menn fá sitt pláss og tengsl við atburði dagsins er víða smellt inn í eins og því að Hrafna-Flóki, hinn raunverulegi fyrsti Íslendingur, varð gjaldþrota eftir aðeins einn vetur í landinu. Bergþórshvoll brennur undir sniðugu lagi um Njálu og til að undirstrika orð sín og æði grípa leikararnir tveir til hvaða hljóðfæra sem er og ýmis þeirra með öllu ókunn fyrr. Á sviðinu er hljóðfæratré sem gott er að ná sér í instrument á. Þegar komið er að því að fjalla um Gunnar á Hlíðarenda og öll hans hjú og tengsl, munar Hjörleif Hjartarson ekkert um að fara með Gunnarshólma allan og Eiríkur kom nokkrum sinnum inn með flottum undirleik hins mikla bassa. Nálægari framapotarar en þeir sem vígbjuggust hér á víkingatímum fengu einnig sitt pláss og má segja að sýningin hafi verið ein gegndarlaus þindaræfing, slík voru hlátrarsköllin. Það er óvenjulegt að upplifa svona greindarlegt grín, sem þar að auki lyfti fram hlut kvenna og féll aldrei í þann algenga pytt að ná sér í hlátursgusur út á kvenfyrirlitningu. Þessa sýningu ætti að gera að skyldusýningu og bjóða svo upp á langar umræður á eftir. Niðurstaða: Íslandssagan í fylgd Hunds í óskilum er sprellfjörug sýning sem hentar öllum aldursflokkum.
Mest lesið „Greyið, hann þarf að horfa á mig deyja“ Lífið Bandaríkjaforseti birtir bull í bunkum Lífið Myndaveisla: Landinn skemmti sér konunglega í Vaglaskógi Lífið Óvæntur Johnny Depp heiðraði Ozzy með Alice Cooper Lífið Gervigreindarfyrirsæta í Vogue vekur ugg Tíska og hönnun Ragga Holm og Elma giftu sig Lífið Krakkatían: Dvergarnir sjö, klukkuturn og plánetur Lífið Hlaupadellan varð að fatamerki: „Ég er giftur götunni“ Tíska og hönnun „Seldist upp í rúturnar nánast jafn snarlega og á tónleikana“ Lífið Unaðsvörur Harry Styles valda titringi Lífið Fleiri fréttir Vók Ofurmenni slaufað Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira