Assad kemst upp með fjöldamorð Ólafur Þ. Stephensen skrifar 27. febrúar 2012 07:00 Þegar vel heppnuð hernaðaraðgerð Atlantshafsbandalagsins í Líbíu stuðlaði að falli harðstjórans Muammars Gaddafí töldu margir að orðið hefði til mikilvægt víti til varnaðar; aðrir harðstjórar í Arabaheiminum, sem murkuðu lífið úr eigin þegnum, yrðu ekki látnir komast upp með það. Nú horfir umheimurinn hins vegar upp á að hersveitir Assads Sýrlandsforseta murka lífið úr óbreyttum borgurum í borginni Homs, miðstöð uppreisnarinnar gegn forsetanum. Sú uppreisn hófst sem friðsamleg mótmæli fyrir um ári, en var þegar mætt af mikilli hörku. Nú er Sýrland á barmi borgarastyrjaldar, rétt eins og Líbía á sínum tíma. Og af hverju bregðast þá Sameinuðu þjóðirnar ekki við með sama hætti og heimila hernaðaraðgerðir gegn stjórn Assads? Í grófum dráttum er svarið það að Gaddafí var orðinn algjörlega vinalaus á alþjóðavettvangi. Assad á hins vegar ennþá volduga vini. Þar fer Rússland fremst í flokki. Rússar selja Assad vopn, veita herjum hans ráðgjöf og hafa flotastöð í Sýrlandi. Ásamt Kínverjum hafa þeir lagzt eindregið gegn því að Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykki aðgerðir gegn Sýrlandi eða krefjist þess að stjórn Assads fari frá. Bæði Rússlandi og Kína verður tíðrætt um sjálfsákvörðunarrétt ríkja og að alþjóðasamfélagið eigi ekki að blanda sér í innanríkismál. Enda vilja stjórnvöld í báðum ríkjum geta haldið áfram að fangelsa fólk og drepa innan eigin landamæra, til dæmis í Téténíu og Tíbet, án þess að alþjóðastofnanir skipti sér af því. Án skýrs umboðs frá Öryggisráðinu grípa Vesturlönd varla til hernaðaraðgerða til að koma stjórn Assads frá eða styðja við uppreisnarmenn. Á ráðstefnu Vesturveldanna og Arababandalagsins í Túnis fyrir helgi voru samþykktar harðorðar ályktanir og ákveðið að grípa til refsiaðgerða, auk þess að byrja undirbúning þess að senda borgaralegt friðargæzlulið á vettvang, fari svo að harðstjórinn hrökklist frá völdum. Meira verður það varla í bili. Það spilar líka inn í að Íran styður stjórnina í Sýrlandi dyggilega. Vesturlönd vilja ekki blanda saman deilu sinni við Íran vegna kjarnorkuáætlunar landsins og málefnum Sýrlands. Loks má ekki gleyma því að bæði er sýrlenzki herinn betur búinn og skipulagður en sá líbíski og uppreisnarmenn veikari og dreifðari og erfiðara að leggja þeim lið með lofthernaði. Leiðtogar vestrænna ríkja eiga nóg með að verja hernaðinn í Afganistan fyrir kjósendum heima fyrir og vilja alls ekki taka þátt í landhernaði annars staðar. Undanfarna áratugi hefur þeirri skoðun vaxið fiskur um hrygg á alþjóðavettvangi að grundvallarreglurnar um sjálfsákvörðunarrétt ríkja og bann við íhlutun í innanríkismál eigi ekki að vera skjól sturlaðra einræðisherra sem stunda skipuleg morð á eigin borgurum. Íhlutun af mannúðarástæðum sé réttlætanleg. Atburðirnir í Sýrlandi eru fremur dapurlegur vitnisburður um að einræðisherrarnir komast ennþá upp með fjöldamorð, hafi þeir valið sér rétta vini. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Grasker mannréttinda á degi hinna framliðnu Anna Kristín Jensdóttir Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Að vera ung kona á Íslandi árið 2024 Eden Ósk Eyjólfsdóttir Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Ummæli borgarstjóra og óbragð í munni Kristín Björnsdóttir Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Þegar Vestfjörðum gengur vel, gengur Íslandi vel Jón Páll Hreinsson Skoðun
Þegar vel heppnuð hernaðaraðgerð Atlantshafsbandalagsins í Líbíu stuðlaði að falli harðstjórans Muammars Gaddafí töldu margir að orðið hefði til mikilvægt víti til varnaðar; aðrir harðstjórar í Arabaheiminum, sem murkuðu lífið úr eigin þegnum, yrðu ekki látnir komast upp með það. Nú horfir umheimurinn hins vegar upp á að hersveitir Assads Sýrlandsforseta murka lífið úr óbreyttum borgurum í borginni Homs, miðstöð uppreisnarinnar gegn forsetanum. Sú uppreisn hófst sem friðsamleg mótmæli fyrir um ári, en var þegar mætt af mikilli hörku. Nú er Sýrland á barmi borgarastyrjaldar, rétt eins og Líbía á sínum tíma. Og af hverju bregðast þá Sameinuðu þjóðirnar ekki við með sama hætti og heimila hernaðaraðgerðir gegn stjórn Assads? Í grófum dráttum er svarið það að Gaddafí var orðinn algjörlega vinalaus á alþjóðavettvangi. Assad á hins vegar ennþá volduga vini. Þar fer Rússland fremst í flokki. Rússar selja Assad vopn, veita herjum hans ráðgjöf og hafa flotastöð í Sýrlandi. Ásamt Kínverjum hafa þeir lagzt eindregið gegn því að Öryggisráð Sameinuðu þjóðanna samþykki aðgerðir gegn Sýrlandi eða krefjist þess að stjórn Assads fari frá. Bæði Rússlandi og Kína verður tíðrætt um sjálfsákvörðunarrétt ríkja og að alþjóðasamfélagið eigi ekki að blanda sér í innanríkismál. Enda vilja stjórnvöld í báðum ríkjum geta haldið áfram að fangelsa fólk og drepa innan eigin landamæra, til dæmis í Téténíu og Tíbet, án þess að alþjóðastofnanir skipti sér af því. Án skýrs umboðs frá Öryggisráðinu grípa Vesturlönd varla til hernaðaraðgerða til að koma stjórn Assads frá eða styðja við uppreisnarmenn. Á ráðstefnu Vesturveldanna og Arababandalagsins í Túnis fyrir helgi voru samþykktar harðorðar ályktanir og ákveðið að grípa til refsiaðgerða, auk þess að byrja undirbúning þess að senda borgaralegt friðargæzlulið á vettvang, fari svo að harðstjórinn hrökklist frá völdum. Meira verður það varla í bili. Það spilar líka inn í að Íran styður stjórnina í Sýrlandi dyggilega. Vesturlönd vilja ekki blanda saman deilu sinni við Íran vegna kjarnorkuáætlunar landsins og málefnum Sýrlands. Loks má ekki gleyma því að bæði er sýrlenzki herinn betur búinn og skipulagður en sá líbíski og uppreisnarmenn veikari og dreifðari og erfiðara að leggja þeim lið með lofthernaði. Leiðtogar vestrænna ríkja eiga nóg með að verja hernaðinn í Afganistan fyrir kjósendum heima fyrir og vilja alls ekki taka þátt í landhernaði annars staðar. Undanfarna áratugi hefur þeirri skoðun vaxið fiskur um hrygg á alþjóðavettvangi að grundvallarreglurnar um sjálfsákvörðunarrétt ríkja og bann við íhlutun í innanríkismál eigi ekki að vera skjól sturlaðra einræðisherra sem stunda skipuleg morð á eigin borgurum. Íhlutun af mannúðarástæðum sé réttlætanleg. Atburðirnir í Sýrlandi eru fremur dapurlegur vitnisburður um að einræðisherrarnir komast ennþá upp með fjöldamorð, hafi þeir valið sér rétta vini.
Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun