Asnarnir á Alþingi Björn Þór Sigbjörnsson skrifar 1. mars 2012 06:00 Það vefst ekki fyrir okkur almenningnum að úthúða alþingismönnum. Þeir eru asnar og fífl sem ganga erinda einhverra annarra en okkar, taka sérhagsmuni fram yfir almannahagsmuni og hugsa allra helst um eigin rass. Þetta á við um þingmenn allra flokka. Allt eru þetta sömu sveppirnir sem gleymdu hástemmdu loforðunum í sigurvímunni á kosninganótt og settust á þing óbundnir af öllu og öllum og þiggja launin sín og svo eftirlaunin þegar þar að kemur hlæjandi að okkur sem kusum þá í þeirri trú að þeir ætluðu að láta gott af sér leiða. Við vorum tekin. Heitir pottar, kaffistofur og fjölskylduboð voru í eina tíð helsti vettvangur úthúðunarinnar en síðari ár hefur netið bæst við með sínu óendanlega plássi fyrir sjálfsagða og nauðsynlega gagnrýni á mannamáli. Þeir sem ætla að vera menn með mönnum gefa sér drjúgan tíma á degi hverjum til að skella í væna drulluköku og setja á blogg eða Facebook eða í eitthvert kommentakerfið enda góð vísa aldrei of oft kveðin. Það þarf sko að láta þessa skítapésa heyra það því aðeins þannig er smávegis von um að þeir hætti að þjóna sjálfum sér og einhverjum útvöldum og fari að hugsa um fólkið í landinu. Kosningar eftir kosningar hefur þjóðinni mistekist að kjósa sér almennilega þingmenn en líklega tók steininn úr síðast þegar óvenju illa tókst til. Núverandi þingheimur er sá alversti í sögunni. Við hörmum þetta auðvitað og gerum annað slagið hlé á óhróðursspýjunni til að gráta það að enginn með viti hafi verið í framboði. Hvar voru allir snillingarnir sem hafa góðar lausnir á öllum vanda og tala um þær í fjölmiðlum? Af hverju voru þeir ekki í framboði? Við huggum okkur þó við að þeir hljóti að gefa kost á sér næst og þá verði þjóðinni borgið. Þar sem dropinn holar steininn er mjög mikilvægt að landsmenn haldi dampi í gagnrýni sinni á stjórnmálamennina. Að sama skapi er mikilvægt að menn pæli ekki um of í því hverjir sitja á þingi. Það gæti nefnilega orðið til að eyðileggja stemninguna ef fólk áttar sig á að þingið er sæmilegur þverskurður af samfélaginu. Að þingmennirnir eru bara venjulegt fólk. Það má heldur ekki velta sér um of upp úr því að við kusum þetta fólk á þing með sínum kostum og göllum, að það situr þar á ábyrgð kjósenda. Of miklar vangaveltur gætu líka leitt til þeirrar niðurstöðu að við erum þingmennirnir og þingmennirnir eru við og það gæti auðvitað fengið einhvern til að hugsa sig tvisvar um áður en hann hleypir af. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Þór Sigbjörnsson Mest lesið „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins Jón Frímann Jónsson Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson Skoðun Raforkunotkun gagnavera minnkað mikið Tinna Traustadóttir Skoðun Skammtatölvur: Framtíð tölvunarfræði og bylting í útreikningum Sigvaldi Einarsson Skoðun 2027 væri hálfkák Ole Anton Bieltvedt Skoðun Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun Hamingjan sem leiðarljós menntakerfisins Reynir Böðvarsson Skoðun Göngum fyrir friði Guttormur Þorsteinsson Skoðun
Það vefst ekki fyrir okkur almenningnum að úthúða alþingismönnum. Þeir eru asnar og fífl sem ganga erinda einhverra annarra en okkar, taka sérhagsmuni fram yfir almannahagsmuni og hugsa allra helst um eigin rass. Þetta á við um þingmenn allra flokka. Allt eru þetta sömu sveppirnir sem gleymdu hástemmdu loforðunum í sigurvímunni á kosninganótt og settust á þing óbundnir af öllu og öllum og þiggja launin sín og svo eftirlaunin þegar þar að kemur hlæjandi að okkur sem kusum þá í þeirri trú að þeir ætluðu að láta gott af sér leiða. Við vorum tekin. Heitir pottar, kaffistofur og fjölskylduboð voru í eina tíð helsti vettvangur úthúðunarinnar en síðari ár hefur netið bæst við með sínu óendanlega plássi fyrir sjálfsagða og nauðsynlega gagnrýni á mannamáli. Þeir sem ætla að vera menn með mönnum gefa sér drjúgan tíma á degi hverjum til að skella í væna drulluköku og setja á blogg eða Facebook eða í eitthvert kommentakerfið enda góð vísa aldrei of oft kveðin. Það þarf sko að láta þessa skítapésa heyra það því aðeins þannig er smávegis von um að þeir hætti að þjóna sjálfum sér og einhverjum útvöldum og fari að hugsa um fólkið í landinu. Kosningar eftir kosningar hefur þjóðinni mistekist að kjósa sér almennilega þingmenn en líklega tók steininn úr síðast þegar óvenju illa tókst til. Núverandi þingheimur er sá alversti í sögunni. Við hörmum þetta auðvitað og gerum annað slagið hlé á óhróðursspýjunni til að gráta það að enginn með viti hafi verið í framboði. Hvar voru allir snillingarnir sem hafa góðar lausnir á öllum vanda og tala um þær í fjölmiðlum? Af hverju voru þeir ekki í framboði? Við huggum okkur þó við að þeir hljóti að gefa kost á sér næst og þá verði þjóðinni borgið. Þar sem dropinn holar steininn er mjög mikilvægt að landsmenn haldi dampi í gagnrýni sinni á stjórnmálamennina. Að sama skapi er mikilvægt að menn pæli ekki um of í því hverjir sitja á þingi. Það gæti nefnilega orðið til að eyðileggja stemninguna ef fólk áttar sig á að þingið er sæmilegur þverskurður af samfélaginu. Að þingmennirnir eru bara venjulegt fólk. Það má heldur ekki velta sér um of upp úr því að við kusum þetta fólk á þing með sínum kostum og göllum, að það situr þar á ábyrgð kjósenda. Of miklar vangaveltur gætu líka leitt til þeirrar niðurstöðu að við erum þingmennirnir og þingmennirnir eru við og það gæti auðvitað fengið einhvern til að hugsa sig tvisvar um áður en hann hleypir af.
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun