Fjarkirkja á grensunni Sigurður Árni Þórðarson skrifar 11. júní 2012 06:00 Strandarkirkja í Selvogi er fallegt guðshús á hrífandi stað. Söfnuðurinn er ekki fjölmennur, en kirkjulífið er ekki bara háð stærð safnaðar. Strandarkirkja varðar fleira en kirkjuhús og fólk á ákveðnu svæði, er jafnvel tákn um kirkjuþróun fjarkirkju. Gömul helgi- og skýringarsaga, hugsanlega frá 12. öld, segir frá bónda, sem flutti timburfarm frá Noregi til húsbyggingar. Illviðri gerði áður en flutningsskipið náði landi. Skipverjar fengu ekki við veðrið ráðið. Í örvæntingu hét timbureigandinn að gefa viðinn til kirkjubyggingar á þeim stað, sem landi væri náð. Þá birtist honum ljósengill, sem varð stefnumið, sem síðan var stýrt eftir. Engillinn fór fyrir skipinu inn á vík, sem síðan nefnist Engilsvík. Ofan við malarkambinn reis síðan fyrsta kirkjan af mörgum í Selvogi. Strandarkirkja hefur löngum verið áheitakirkja og orðið mörgum sálarfesta í róti lífsins. Áheitatrúin tjáir traust til æðri máttar og áheit birta jafnframt vitund um, að máttur hins heilaga magnist á ákveðnum stöðum og í ákveðnu samhengi. Enn leggur fólk leið að og í Strandarkirkju við Engilsvík – til að vitja máttar, hins heilaga, þess guðlega stuðnings, sem hjálpar okkur á vondum dögum en líka góðum, verndar alla veröldina. Enn heitir fólk á kirkjuna sér og sínum til blessunar. Er Strandarkirkja að verða tákn um stefnu kirkju samtímans? Staða kirkjunnar hefur breyst á síðustu árum. Hversu langt færist kirkjan í almannarýminu, kannski út á grensuna? Eru kirkjur í bæjum, sveitum og þorpum landsins að verða kennileiti í landslagi eða táknstaðir á mörkum lífsins fremur en í miðju og jafnframt rammi mannlífs? Allir vilja, að kirkjuhúsin séu falleg og þeim eigi gott fólk að þjóna, sem kunni til verka þegar á bjátar. Að öðru leyti eigi þjónar kirkjunnar ekki að trufla líf fólks eða fjarvitund almennings til trúar. Þessa afstöðu til kirkju má kenna við fjarkirkju til aðgreiningar frá kirkjuvitund nærkirkju, kirkju nándar og nærandi tengsla. Við lendum öll einhvern tíma í krísu. Við erum á ferð með okkar timburstafla, verkefni, áhyggjur, vonir og drauma, en svo verða áföll. Táknsaga Strandarkirkju er um okkur og hvað getur hent okkur. Í vanda er Guð alltaf nærri og beinir lífsfleyi okkar upp í Engilsvík. Guð er á grensunni og í miðjunni. Okkar er að ákveða um framhaldið. Hvað er þér best og fólki farsælast? Hvernig kirkju viltu byggja úr þínum viði, fjarkirkju eða nærkirkju? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sr. Sigurður Árni Þórðarson Mest lesið Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hversu mikið er nóg? Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Þetta eru ekki eðlileg vinnubrögð Bryndís Haraldsdóttir Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun
Strandarkirkja í Selvogi er fallegt guðshús á hrífandi stað. Söfnuðurinn er ekki fjölmennur, en kirkjulífið er ekki bara háð stærð safnaðar. Strandarkirkja varðar fleira en kirkjuhús og fólk á ákveðnu svæði, er jafnvel tákn um kirkjuþróun fjarkirkju. Gömul helgi- og skýringarsaga, hugsanlega frá 12. öld, segir frá bónda, sem flutti timburfarm frá Noregi til húsbyggingar. Illviðri gerði áður en flutningsskipið náði landi. Skipverjar fengu ekki við veðrið ráðið. Í örvæntingu hét timbureigandinn að gefa viðinn til kirkjubyggingar á þeim stað, sem landi væri náð. Þá birtist honum ljósengill, sem varð stefnumið, sem síðan var stýrt eftir. Engillinn fór fyrir skipinu inn á vík, sem síðan nefnist Engilsvík. Ofan við malarkambinn reis síðan fyrsta kirkjan af mörgum í Selvogi. Strandarkirkja hefur löngum verið áheitakirkja og orðið mörgum sálarfesta í róti lífsins. Áheitatrúin tjáir traust til æðri máttar og áheit birta jafnframt vitund um, að máttur hins heilaga magnist á ákveðnum stöðum og í ákveðnu samhengi. Enn leggur fólk leið að og í Strandarkirkju við Engilsvík – til að vitja máttar, hins heilaga, þess guðlega stuðnings, sem hjálpar okkur á vondum dögum en líka góðum, verndar alla veröldina. Enn heitir fólk á kirkjuna sér og sínum til blessunar. Er Strandarkirkja að verða tákn um stefnu kirkju samtímans? Staða kirkjunnar hefur breyst á síðustu árum. Hversu langt færist kirkjan í almannarýminu, kannski út á grensuna? Eru kirkjur í bæjum, sveitum og þorpum landsins að verða kennileiti í landslagi eða táknstaðir á mörkum lífsins fremur en í miðju og jafnframt rammi mannlífs? Allir vilja, að kirkjuhúsin séu falleg og þeim eigi gott fólk að þjóna, sem kunni til verka þegar á bjátar. Að öðru leyti eigi þjónar kirkjunnar ekki að trufla líf fólks eða fjarvitund almennings til trúar. Þessa afstöðu til kirkju má kenna við fjarkirkju til aðgreiningar frá kirkjuvitund nærkirkju, kirkju nándar og nærandi tengsla. Við lendum öll einhvern tíma í krísu. Við erum á ferð með okkar timburstafla, verkefni, áhyggjur, vonir og drauma, en svo verða áföll. Táknsaga Strandarkirkju er um okkur og hvað getur hent okkur. Í vanda er Guð alltaf nærri og beinir lífsfleyi okkar upp í Engilsvík. Guð er á grensunni og í miðjunni. Okkar er að ákveða um framhaldið. Hvað er þér best og fólki farsælast? Hvernig kirkju viltu byggja úr þínum viði, fjarkirkju eða nærkirkju?
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun