Vildi fá sér vænan mann Friðrika Benónýs skrifar 20. september 2012 06:00 Þetta er bara svona: Konur vilja öryggi." Vinur minn dæsir makindalega og kemur sér betur fyrir í sófanum sannfærður um að þessi fleyga setning muni binda enda á reiðiraus mitt yfir því að nær allar bækur og bíómyndir sem beint er að konum skuli snúast um það eitt að ná sér í mann. Alveg sama hversu miklir töffarar kvenpersónur skáldskaparins eru, allar fá þær í hnén og kasta sér flötum um leið og einhver déskotans draumaprins birtist. Það er fullkomlega óhugsandi að kona öðlist hamingju öðruvísi en í gegnum samband við karlmann. „Þetta er bara svona." Sú staðreynd að æ fleiri konur kjósa að búa einar hefur ekki ratað inn í afþreyingariðnaðinn, enda yfirleitt ekki tekið mark á slíkri vitleysu. Kona sem býr ein gerir það, samkvæmt skilgreiningu, í neyð. Annaðhvort er hún ekki „gengin út" og á sífelldum höttum eftir álitlegu mannsefni, eða að hún er „á milli manna", nýkomin úr einu sambandi og þráir ekkert heitar en að komast í annað. Já, eða þá hreinlega bara lesbía sem þorir ekki að koma út úr skápnum. Einu undantekningarnar eru ekkjur sem komnar eru á virðulegan aldur. Þær hafa leyfi til að njóta þess að vera loksins einar með sjálfum sér, frjálsar að því að sinna ekki öðru en eigin lífi. Maður fær helst á tilfinninguna að sambúð og hjónaband sé einhvers konar afplánun sem konur verði að ljúka áður en þeim er frjálst að sinna sjálfum sér. Kvenlegu eðli er jafnan borið við ef hreyft er mótmælum við þessari algildu skoðun. Konur þurfa fjölskyldu til að sjá um, dútla við og hjúkra, mann til að líta upp til og láta vernda sig gegn áföllum lífsins. Kjósi þær annað lífsform eru þær eigingjarnar, kaldrifjaðar tíkur sem hugsa ekki um neitt nema sjálfar sig. Karlmaður í sömu stöðu er framagjarn eða glaumgosi eða hreinlega giftur vinnunni sinni og – merkilegt nokk – ekkert ámælisvert við það. Piparsveinn er eftirsóknarverður fengur sem konur eiga að berjast um að koma böndum á. Piparjúnka er aumkunarverð kona sem enginn hefur viljað líta við. Og, já, þessi hugsun lifir góðu lífi á því herrans ári 2012. Piparjúnka er auðvitað ekki leyfilegt orð í rétthugsunarkirkjunni, en hugsunin er sú sama þótt orðum sé breytt og afþreyingariðnaðurinn rær að því öllum árum að viðhalda þeirri ímynd að hamingja kvenna felist í hjónabandinu, þvert á vaxandi vinsældir einbýlisformsins. Nóra skal með góðu eða illu koma sér heim aftur og halda sig þar. Hvað var hún líka að vilja út í lífið? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Einstakur atburður og viðbúnaður Marinó G. Njálsson Skoðun Háskóli Íslands er ekki að sinna skyldum sínum Silja Höllu Egilsdóttir Skoðun
Þetta er bara svona: Konur vilja öryggi." Vinur minn dæsir makindalega og kemur sér betur fyrir í sófanum sannfærður um að þessi fleyga setning muni binda enda á reiðiraus mitt yfir því að nær allar bækur og bíómyndir sem beint er að konum skuli snúast um það eitt að ná sér í mann. Alveg sama hversu miklir töffarar kvenpersónur skáldskaparins eru, allar fá þær í hnén og kasta sér flötum um leið og einhver déskotans draumaprins birtist. Það er fullkomlega óhugsandi að kona öðlist hamingju öðruvísi en í gegnum samband við karlmann. „Þetta er bara svona." Sú staðreynd að æ fleiri konur kjósa að búa einar hefur ekki ratað inn í afþreyingariðnaðinn, enda yfirleitt ekki tekið mark á slíkri vitleysu. Kona sem býr ein gerir það, samkvæmt skilgreiningu, í neyð. Annaðhvort er hún ekki „gengin út" og á sífelldum höttum eftir álitlegu mannsefni, eða að hún er „á milli manna", nýkomin úr einu sambandi og þráir ekkert heitar en að komast í annað. Já, eða þá hreinlega bara lesbía sem þorir ekki að koma út úr skápnum. Einu undantekningarnar eru ekkjur sem komnar eru á virðulegan aldur. Þær hafa leyfi til að njóta þess að vera loksins einar með sjálfum sér, frjálsar að því að sinna ekki öðru en eigin lífi. Maður fær helst á tilfinninguna að sambúð og hjónaband sé einhvers konar afplánun sem konur verði að ljúka áður en þeim er frjálst að sinna sjálfum sér. Kvenlegu eðli er jafnan borið við ef hreyft er mótmælum við þessari algildu skoðun. Konur þurfa fjölskyldu til að sjá um, dútla við og hjúkra, mann til að líta upp til og láta vernda sig gegn áföllum lífsins. Kjósi þær annað lífsform eru þær eigingjarnar, kaldrifjaðar tíkur sem hugsa ekki um neitt nema sjálfar sig. Karlmaður í sömu stöðu er framagjarn eða glaumgosi eða hreinlega giftur vinnunni sinni og – merkilegt nokk – ekkert ámælisvert við það. Piparsveinn er eftirsóknarverður fengur sem konur eiga að berjast um að koma böndum á. Piparjúnka er aumkunarverð kona sem enginn hefur viljað líta við. Og, já, þessi hugsun lifir góðu lífi á því herrans ári 2012. Piparjúnka er auðvitað ekki leyfilegt orð í rétthugsunarkirkjunni, en hugsunin er sú sama þótt orðum sé breytt og afþreyingariðnaðurinn rær að því öllum árum að viðhalda þeirri ímynd að hamingja kvenna felist í hjónabandinu, þvert á vaxandi vinsældir einbýlisformsins. Nóra skal með góðu eða illu koma sér heim aftur og halda sig þar. Hvað var hún líka að vilja út í lífið?
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun