Gegnsæið er bezt Ólafur Þ. Stephensen skrifar 24. nóvember 2012 06:00 Fréttablaðið skýrði frá því fyrr í vikunni að allt væri á huldu um hverjir væru raunverulegir eigendur Straums fjárfestingarbanka. Eigandi bankans er eignarhaldsfélag sem heitir ALMC, en Deutsche Bank í Amsterdam fer með 99% hlutdeildarskírteina í því félagi fyrir hönd hinna eiginlegu hluthafa. Fréttablaðið sagði frá því fyrir viku að einn þeirra væri sjóðsstýringarfyrirtækið Davidson Kempner. Það fyrirtæki er raunar stór eigandi, beint og óbeint, í stórum hluta íslenzks viðskiptalífs eins og fram kom í úttekt Þórðar Snæs Júlíussonar blaðamanns í síðasta helgarblaði. Þegar Fréttablaðið spurði Fjármálaeftirlitið hverjir væru hinir eiginlegu eigendur Straums fengust þau svör að stofnunin vissi hverjir þeir væru og fengi reglulega um það upplýsingar, en mætti ekki segja frá því á grundvelli þagnarskyldu. Nú kann að vera að einhvers staðar finnist lagastoð fyrir þessari afstöðu, en vandséð er hvaða hagsmunum þögnin á að þjóna. Eignarhald í íslenzku fjármálakerfi er að verulegu leyti þoku hulið. Kröfuhafahópurinn, sem á þrotabú gömlu bankanna og er þar af leiðandi eigendur Glitnis og Kaupþings, er síkvikur og erfitt að festa hendur á samsetningu hans. Það mun hins vegar breytast eftir að nauðasamningum verður lokið. Munurinn á eignarhaldi Straums og hinna bankanna er að Straumur er löngu farinn í gegnum nauðasamninga. Sú spurning vaknar þá að sjálfsögðu hvort eignarhald þeirra kynni að verða sveipað sömu leynd eftir nauðasamninga. Steingrímur J. Sigfússon atvinnuvegaráðherra upplýsti í Fréttablaðinu í gær að stjórnvöld ætluðu að bregðast við þessari stöðu. Frumvarp um breytingar á lögum um fjármálafyrirtæki er í smíðum og Steingrímur segist gera ráð fyrir að þar verði gerð sú krafa að í skýringum með ársreikningum fjármálafyrirtækja sé alltaf upplýst um þá sem eigi meira en eitt prósent í fyrirtækinu. Það nái til endanlegra eigenda, þannig að „ráðandi eignarhlutur sé ekki falinn á bak við skráningu á marga aðila sem eru ekki flokkaðir sem tengdir aðilar," segir hann. Atvinnuvegaráðherrann segir réttilega að þetta séu mikilvægar kröfur. Þær eru mikilvægar í ljósi reynslunnar frá því fyrir hrun, þegar erfitt gat verið að átta sig á samsetningu hluthafahópa og hverjir færu í raun með ráðandi hlut. Við skulum ekki gleyma því að í rannsóknarskýrslu Alþingis er samþjöppun eignarhalds í bönkunum nefnd sem ein undirrót hrunsins. Eins og Steingrímur nefnir líka eiga bankarnir sjálfir talsvert undir gegnsæi í þessum efnum. „Það er líka mjög mikilvægt fyrir fjármálafyrirtækin sjálf að það ríki ekki óvissa um eignarhald þeirra og geri þau tortryggileg." Þetta er rétt hjá Steingrími og fjármálafyrirtækin eiga sjálf að berjast fyrir þessari lagabreytingu. Í þessu efni eins og mörgum öðrum er gegnsæið bezt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Ólafur Stephensen Skoðanir Mest lesið Pólitískt hugrekki og pólitískt hugleysi: ólík stefna tveggja systurflokka Birgir Finnsson Skoðun Sniðgangan á Rapyd slær öll met Björn B. Björnsson Skoðun Ísland gjaldþrota vegna fatlaðs fólks? Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hvernig hljómar 100.000 kr. mánaðarlegur samgöngustyrkur? Valur Elli Valsson Skoðun Trumpistar eru víða Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Árið 2023 kemur aldrei aftur Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Mig langar að byggja heim með frið og umlykja með ást Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun Þjóðin stendur með sjúkraliðum Sandra B. Franks Skoðun Veiðigjöld, gaslýsingar og valdníðsla Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Fréttablaðið skýrði frá því fyrr í vikunni að allt væri á huldu um hverjir væru raunverulegir eigendur Straums fjárfestingarbanka. Eigandi bankans er eignarhaldsfélag sem heitir ALMC, en Deutsche Bank í Amsterdam fer með 99% hlutdeildarskírteina í því félagi fyrir hönd hinna eiginlegu hluthafa. Fréttablaðið sagði frá því fyrir viku að einn þeirra væri sjóðsstýringarfyrirtækið Davidson Kempner. Það fyrirtæki er raunar stór eigandi, beint og óbeint, í stórum hluta íslenzks viðskiptalífs eins og fram kom í úttekt Þórðar Snæs Júlíussonar blaðamanns í síðasta helgarblaði. Þegar Fréttablaðið spurði Fjármálaeftirlitið hverjir væru hinir eiginlegu eigendur Straums fengust þau svör að stofnunin vissi hverjir þeir væru og fengi reglulega um það upplýsingar, en mætti ekki segja frá því á grundvelli þagnarskyldu. Nú kann að vera að einhvers staðar finnist lagastoð fyrir þessari afstöðu, en vandséð er hvaða hagsmunum þögnin á að þjóna. Eignarhald í íslenzku fjármálakerfi er að verulegu leyti þoku hulið. Kröfuhafahópurinn, sem á þrotabú gömlu bankanna og er þar af leiðandi eigendur Glitnis og Kaupþings, er síkvikur og erfitt að festa hendur á samsetningu hans. Það mun hins vegar breytast eftir að nauðasamningum verður lokið. Munurinn á eignarhaldi Straums og hinna bankanna er að Straumur er löngu farinn í gegnum nauðasamninga. Sú spurning vaknar þá að sjálfsögðu hvort eignarhald þeirra kynni að verða sveipað sömu leynd eftir nauðasamninga. Steingrímur J. Sigfússon atvinnuvegaráðherra upplýsti í Fréttablaðinu í gær að stjórnvöld ætluðu að bregðast við þessari stöðu. Frumvarp um breytingar á lögum um fjármálafyrirtæki er í smíðum og Steingrímur segist gera ráð fyrir að þar verði gerð sú krafa að í skýringum með ársreikningum fjármálafyrirtækja sé alltaf upplýst um þá sem eigi meira en eitt prósent í fyrirtækinu. Það nái til endanlegra eigenda, þannig að „ráðandi eignarhlutur sé ekki falinn á bak við skráningu á marga aðila sem eru ekki flokkaðir sem tengdir aðilar," segir hann. Atvinnuvegaráðherrann segir réttilega að þetta séu mikilvægar kröfur. Þær eru mikilvægar í ljósi reynslunnar frá því fyrir hrun, þegar erfitt gat verið að átta sig á samsetningu hluthafahópa og hverjir færu í raun með ráðandi hlut. Við skulum ekki gleyma því að í rannsóknarskýrslu Alþingis er samþjöppun eignarhalds í bönkunum nefnd sem ein undirrót hrunsins. Eins og Steingrímur nefnir líka eiga bankarnir sjálfir talsvert undir gegnsæi í þessum efnum. „Það er líka mjög mikilvægt fyrir fjármálafyrirtækin sjálf að það ríki ekki óvissa um eignarhald þeirra og geri þau tortryggileg." Þetta er rétt hjá Steingrími og fjármálafyrirtækin eiga sjálf að berjast fyrir þessari lagabreytingu. Í þessu efni eins og mörgum öðrum er gegnsæið bezt.
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun
Vegið að íslenska lífeyriskerfinu Björgvin Jón Bjarnason,Þóra Eggertsdóttir,Halldór Kristinsson,Guðmundur Svavarsson,Elsa Björk Pétursdóttir,Jón Ólafur Halldórsson,Arnar Hjaltalín Skoðun