Það er djamm! Erla Hlynsdóttir skrifar 29. janúar 2013 08:00 "Eru það bara óléttuhormónin eða langar fleirum að grenja af gleði?" Þetta voru fyrstu viðbrögð óléttrar konu á Facebook eftir að ljóst var að Ísland vann. (Ísland vann. Ísland vann. Já, mig langaði bara að skrifa það aftur.) En þetta voru aldeilis ekki óléttuhormónin. Fólk fékk gæsahúð, hoppaði, öskraði og spurði hvort búið væri að opna Vínbúðirnar. Á Rás 2 hljómaði "Ísland er land þitt" og einhverjir drógu fána að húni. Nú er þjóðhátíð. Ísland vann. Ég er ein af þeim sem vildu bara semja. Ég hafði enga trú á dómstólaleiðinni. Kannski því ég tapa sjálf flestum dómsmálum. Nema reyndar þegar dómsmálin fara út fyrir landsteinana. Það hvarflaði einhvern veginn ekki að mér að Ísland stæði uppi sem sigurvegari í þessu umdeilda máli. Svona er ég bjartsýn að eðlisfari. Mánudagurinn 28. janúar 2013 stimplaði sig rækilega inn í sögubækurnar. Þetta var enginn mánudagur til mæðu heldur mánudagur til gleði og villtra partíhalda. Í dag er fyrsti dagur nýrrar framtíðar. Héðan í frá fáum við ekki verk fyrir hjartað þegar minnst er á Landsbankann og við verðum ekki andstutt þegar talað er um innstæðutryggingar. Icesave-kaffibollinn sem hvert mannsbarn á landinu þekkir sem táknmynd Hrunsins er ekki lengur svo ógnvænlegur og gott ef hann hentar nú ekki best til að skála í kampavíni. Ísland vann. Sem betur fer er þessi pistill meira en hálfnaður. Það er nefnilega ansi mikið að gera hjá mér. Kringlan er með útsölu og ég með kreditkort. Hvíti leðursófinn sem mig hefur langað í síðan 2009 er kominn á raðgreiðslur. Nýja sportútgáfan af Range Rover er trufluð. Ætla að gefa dóttur minni iPad í skóinn í nótt svo hún hafi eitthvað að gera á morgnana, greyið, áður en hún fer í leikskólann. Hún þarf ekki að halda að þessi gjöf sé frá jólasveininum. Nei, hún skal þakka Ólafi Ragnari Grímssyni. Svo fær hún innrammaða mynd af honum til að hafa yfir rúminu sínu. En nú þarf ég að þjóta. Þessar evrur kaupa sig ekki sjálfar. London, baby – hér kem ég! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Erla Hlynsdóttir Mest lesið Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun
"Eru það bara óléttuhormónin eða langar fleirum að grenja af gleði?" Þetta voru fyrstu viðbrögð óléttrar konu á Facebook eftir að ljóst var að Ísland vann. (Ísland vann. Ísland vann. Já, mig langaði bara að skrifa það aftur.) En þetta voru aldeilis ekki óléttuhormónin. Fólk fékk gæsahúð, hoppaði, öskraði og spurði hvort búið væri að opna Vínbúðirnar. Á Rás 2 hljómaði "Ísland er land þitt" og einhverjir drógu fána að húni. Nú er þjóðhátíð. Ísland vann. Ég er ein af þeim sem vildu bara semja. Ég hafði enga trú á dómstólaleiðinni. Kannski því ég tapa sjálf flestum dómsmálum. Nema reyndar þegar dómsmálin fara út fyrir landsteinana. Það hvarflaði einhvern veginn ekki að mér að Ísland stæði uppi sem sigurvegari í þessu umdeilda máli. Svona er ég bjartsýn að eðlisfari. Mánudagurinn 28. janúar 2013 stimplaði sig rækilega inn í sögubækurnar. Þetta var enginn mánudagur til mæðu heldur mánudagur til gleði og villtra partíhalda. Í dag er fyrsti dagur nýrrar framtíðar. Héðan í frá fáum við ekki verk fyrir hjartað þegar minnst er á Landsbankann og við verðum ekki andstutt þegar talað er um innstæðutryggingar. Icesave-kaffibollinn sem hvert mannsbarn á landinu þekkir sem táknmynd Hrunsins er ekki lengur svo ógnvænlegur og gott ef hann hentar nú ekki best til að skála í kampavíni. Ísland vann. Sem betur fer er þessi pistill meira en hálfnaður. Það er nefnilega ansi mikið að gera hjá mér. Kringlan er með útsölu og ég með kreditkort. Hvíti leðursófinn sem mig hefur langað í síðan 2009 er kominn á raðgreiðslur. Nýja sportútgáfan af Range Rover er trufluð. Ætla að gefa dóttur minni iPad í skóinn í nótt svo hún hafi eitthvað að gera á morgnana, greyið, áður en hún fer í leikskólann. Hún þarf ekki að halda að þessi gjöf sé frá jólasveininum. Nei, hún skal þakka Ólafi Ragnari Grímssyni. Svo fær hún innrammaða mynd af honum til að hafa yfir rúminu sínu. En nú þarf ég að þjóta. Þessar evrur kaupa sig ekki sjálfar. London, baby – hér kem ég!
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun