Orsök og afleiðing Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 22. júlí 2013 07:00 Ólíkt mörgum þá veit ég nákvæmlega hver mín fyrsta minning er. Ég veit ekki hvaða degi hún tilheyrir og ekki hvaða ári heldur, en ég giska á árið 1983. Móðursystir mín hafði verið í útlöndum og kom færandi hendi með lítinn leikfangabíl sem hægt var að trekkja upp með því að ýta honum afturábak. Þessi bíll hafði hins vegar engin hjól heldur átta fætur sem hlupu. Ég fór beinustu leið út til þess að sýna vinkonu minni bílinn, en hún bjó á Víðimel. Sjálfur bjó ég á Hringbraut og þurfti að fara yfir Furumelinn á leið til hennar. Athugið að þetta var á níunda áratugnum, þegar enginn kippti sér upp við nær ómálga börn sem hlupu yfir umferðargötur, jafnvel reykjandi. Það var engin gangbraut þar sem ég fór yfir götuna og í spenningnum tókst mér að skriðtækla sjálfan mig svo ég féll í götuna. Á nákvæmlega því augnabliki byrjaði minningin, þar sem áttfætti leikfangabíllinn skoppaði úr lófa mínum, fleytti kerlingar eftir malbikinu og staðnæmdist á miðri götunni. Í sömu andrá kom ógnarstór jeppi æðandi í áttina að mér, og mér gafst enginn tími til að bjarga áttfætlingnum ef ég ætlaði að lifa daginn af. Jeppinn hægði ekki einu sinni á sér, og sitjandi á gangstéttinni með tvö hrufluð hné horfði ég á það í háskerpu þegar milljón tommu jeppadekk tortímdi áttfætta leikfanginu. Hvílík sorg! Snöktandi týndi ég lappirnar átta upp úr götunni, gorma og annað brak sem lá á víð og dreif. Kannski gæti handlaginn faðir minn lagað þetta? Hann gat það ekki, og þessi fyrsta minning mín er ástæða þess að ég hef aldrei tímt að kaupa mér snjallsíma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Ólíkt mörgum þá veit ég nákvæmlega hver mín fyrsta minning er. Ég veit ekki hvaða degi hún tilheyrir og ekki hvaða ári heldur, en ég giska á árið 1983. Móðursystir mín hafði verið í útlöndum og kom færandi hendi með lítinn leikfangabíl sem hægt var að trekkja upp með því að ýta honum afturábak. Þessi bíll hafði hins vegar engin hjól heldur átta fætur sem hlupu. Ég fór beinustu leið út til þess að sýna vinkonu minni bílinn, en hún bjó á Víðimel. Sjálfur bjó ég á Hringbraut og þurfti að fara yfir Furumelinn á leið til hennar. Athugið að þetta var á níunda áratugnum, þegar enginn kippti sér upp við nær ómálga börn sem hlupu yfir umferðargötur, jafnvel reykjandi. Það var engin gangbraut þar sem ég fór yfir götuna og í spenningnum tókst mér að skriðtækla sjálfan mig svo ég féll í götuna. Á nákvæmlega því augnabliki byrjaði minningin, þar sem áttfætti leikfangabíllinn skoppaði úr lófa mínum, fleytti kerlingar eftir malbikinu og staðnæmdist á miðri götunni. Í sömu andrá kom ógnarstór jeppi æðandi í áttina að mér, og mér gafst enginn tími til að bjarga áttfætlingnum ef ég ætlaði að lifa daginn af. Jeppinn hægði ekki einu sinni á sér, og sitjandi á gangstéttinni með tvö hrufluð hné horfði ég á það í háskerpu þegar milljón tommu jeppadekk tortímdi áttfætta leikfanginu. Hvílík sorg! Snöktandi týndi ég lappirnar átta upp úr götunni, gorma og annað brak sem lá á víð og dreif. Kannski gæti handlaginn faðir minn lagað þetta? Hann gat það ekki, og þessi fyrsta minning mín er ástæða þess að ég hef aldrei tímt að kaupa mér snjallsíma.
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun