Hvíl í friði, unga Lilja Lilja Katrín Gunnarsdóttir skrifar 26. september 2014 11:22 Þegar ég var yngri fylgdist ég með fullorðna fólkinu í kringum mig og myndaði mér afar fastmótaðar hugmyndir um hvernig lífið yrði þegar maður yrði gamall (lesist: skriði yfir þrítugt). Nú er ég komin yfir þrítugt. Í þessum hugmyndum ungu Lilju ætti lífið að vera frekar einfalt. Ég ætti að vera orðin vanaföst. Vakna, skutla barninu í skóla, fara í vinnuna, sækja barnið, koma heim, elda matinn, pissa, bursta tennur, lesa bók, svæfa barnið, horfa á sjónvarpið, stelast í kvöldhressingu, fara í háttinn. Örlítil frávik frá planinu væru síðan um helgar. Þá yrði kannski gert vel við sig og farið í bíó. Keypt popp og kók. Og jafnvel farið í leikhús ef ég ætlaði að vera virkilega tryllt. Eitt var víst. Í þessum framtíðarhugmyndum mínum var ekki gert ráð fyrir ævintýrum. Þau ættu að vera búin fyrir þrítugt. Engar óvæntar uppákomur. Engar dramatískar lífsbreytingar. Og þetta var ég bara orðin nokkuð sátt við. Síðan kynntist ég manni, ástinni í lífi mínu. Í hans huga er ekkert ómögulegt. Án gríns, nákvæmlega ekki neitt. Hann fær brjálaðar hugmyndir og hann og það sem gerist í fallega hausnum hans kemur mér á óvart á hverjum degi. Við fórum saman í ævintýraferð fyrir stuttu. Í land sem við höfðum aldrei heimsótt. Í heimsálfu sem ég hafði aldrei komið til. Nánast ekkert var planað. Ég sá svo margt sem ég hef aldrei séð áður. Upplifði svo margt sem ég hélt að ég myndi ekki upplifa. Og ég er rosalega fegin og glöð að ég fékk að upplifa það með honum. Nú er næsta ævintýraferð í pípunum. Nú trúi ég því að ævintýrin geti gerst hvar sem er og hvenær sem er. Ég er búin að henda þessum hugmyndum ungu Lilju út um gluggann. Því þegar öllu er á botninn hvolft voru það þær sem héldu aftur af ævintýra-Lilju. Og satt best að segja finnst mér ævintýra-Lilja bara þúsund sinnum skemmtilegri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Lilja Katrín Gunnarsdóttir Mest lesið Sleppum brúnni og förum betri leið framhjá Selfossi Elliði Vignisson Skoðun Halldór 5.10.2024 Jón Þór Stefánsson Halldór Spilling á Íslandi: Erum við að missa tökin? Ágústa Árnadóttir Skoðun Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun Af ofurhetjum og störfum þeirra Kristín Björnsdóttir Skoðun Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Eignafólk græðir mikið á vaxtastefnu Seðlabankans Stefán Ólafsson Skoðun Foreldrar eru sérfræðingar í sínum börnum Valdimar Víðisson Skoðun Að dansa í regninu Lóa Björk Ólafsdóttir Skoðun Veistu þitt skýjaspor? Hólmfríður Rut Einarsdóttir,Þóra Rut Jónsdóttir Skoðun
Þegar ég var yngri fylgdist ég með fullorðna fólkinu í kringum mig og myndaði mér afar fastmótaðar hugmyndir um hvernig lífið yrði þegar maður yrði gamall (lesist: skriði yfir þrítugt). Nú er ég komin yfir þrítugt. Í þessum hugmyndum ungu Lilju ætti lífið að vera frekar einfalt. Ég ætti að vera orðin vanaföst. Vakna, skutla barninu í skóla, fara í vinnuna, sækja barnið, koma heim, elda matinn, pissa, bursta tennur, lesa bók, svæfa barnið, horfa á sjónvarpið, stelast í kvöldhressingu, fara í háttinn. Örlítil frávik frá planinu væru síðan um helgar. Þá yrði kannski gert vel við sig og farið í bíó. Keypt popp og kók. Og jafnvel farið í leikhús ef ég ætlaði að vera virkilega tryllt. Eitt var víst. Í þessum framtíðarhugmyndum mínum var ekki gert ráð fyrir ævintýrum. Þau ættu að vera búin fyrir þrítugt. Engar óvæntar uppákomur. Engar dramatískar lífsbreytingar. Og þetta var ég bara orðin nokkuð sátt við. Síðan kynntist ég manni, ástinni í lífi mínu. Í hans huga er ekkert ómögulegt. Án gríns, nákvæmlega ekki neitt. Hann fær brjálaðar hugmyndir og hann og það sem gerist í fallega hausnum hans kemur mér á óvart á hverjum degi. Við fórum saman í ævintýraferð fyrir stuttu. Í land sem við höfðum aldrei heimsótt. Í heimsálfu sem ég hafði aldrei komið til. Nánast ekkert var planað. Ég sá svo margt sem ég hef aldrei séð áður. Upplifði svo margt sem ég hélt að ég myndi ekki upplifa. Og ég er rosalega fegin og glöð að ég fékk að upplifa það með honum. Nú er næsta ævintýraferð í pípunum. Nú trúi ég því að ævintýrin geti gerst hvar sem er og hvenær sem er. Ég er búin að henda þessum hugmyndum ungu Lilju út um gluggann. Því þegar öllu er á botninn hvolft voru það þær sem héldu aftur af ævintýra-Lilju. Og satt best að segja finnst mér ævintýra-Lilja bara þúsund sinnum skemmtilegri.
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun
Telur rektor Háskóla Íslands úrskurði alþjóðadómstóla og ályktanir Sameinuðu þjóðanna vera pólitískt álitamál? Elí Hörpu- og Önundarbur Skoðun
Þriðjungur barna af erlendum uppruna tilheyrir ekki skólanum sínum Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun