Tvær flugur, eitt misheppnað högg Sara McMahon skrifar 11. nóvember 2014 07:00 Góð málamiðlun er eins og góður kaffibolli: Hún hressir og kætir. Það hlakkar í mér þegar mér dettur í hug málamiðlun sem allir geta unað sáttir við. Þannig fylltist ég kátínu þegar mér flaug í hug fyrir stuttu að hægt væri að slá tvær flugur í einu höggi og ég og sambýlingurinn gætum sameinað hvort sitt áhugamálið í einni og sömu helgarferðinni. Þannig er mál með vexti að mér finnst gaman að fara í göngutúra, innan bæjar sem utan, en sambýlingnum finnst ekkert gaman að ganga. Hann hefur aftur á móti mjög gaman af því að elta jólamatinn upp um fjöll og firnindi. Nokkuð sem heillar mig lítið. Málamiðlunin, eða höggið sem átti að hæfa flugurnar tvær, var sú að ég fylgdi veiðimanninum á rjúpnaveiðar einn laugardag. Það var kalt og hvasst þennan dag, en við vorum vel dúðuð og með nóg nesti, og ég naut þess að finna napran vindinn bíta og naga í kaldar kinnarnar. Ég naut hreyfingarinnar, kyrrðarinnar og útsýnisins yfir fallega dali og fjöll. Svo varð ég þyrst. Ég settist niður eitt augnablik til að væta kverkarnar, en veiðimaðurinn hélt förinni áfram. Eftir að hafa slökkt þorstann stóð ég aftur upp og ætlaði að arka af stað þegar lítil, falleg rjúpa flaug upp úr dæld sem var mér á hægri hönd, og yfir í nálægan snjóskafl. Ótal hugsanir þutu um höfuð mitt á því augnabliki: Átti ég að kalla á veiðimanninn? Þá bæri ég ábyrgð á dauða saklausrar rjúpu. Átti ég að þegja? Þá yrði veiðimaðurinn mér örugglega reiður. En áður en ég gat tekið ákvörðun sá ég hvar göngufélagi minn stefndi í átt að rjúpunni með byssuna á lofti. Þar sem ég stóð með hendur fyrir eyrun og bakið í veiðimanninn og bráðina áttaði ég mig á því að málamiðlunin var hreint ekkert svo góð og kannski hefði ég betur látið kyrrt liggja. Til allrar lukku hvarf rjúpan sjónum veiðimannsins og samviskubitið sem nagaði mig inn að beini hvarf með henni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sara McMahon Mest lesið Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun Má berja blaðamenn? Sigríður Dögg Auðunsdóttir Skoðun Samfélagið innan samfélagsins Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hagur hluthafanna alltaf og undantekningarlaust í forgangi Jón Kaldal Skoðun Að flokka hver vinnur og hver tapar Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Vonir um vopnahlé eins og hálmstrá Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Hvers vegna hatar SFS smábáta? Svarið tengist veiðigjöldum Kjartan Páll Sveinsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun „Oft er flagð undir fögru skinni“ Guðmunda G. Guðmundsdóttir Skoðun
Góð málamiðlun er eins og góður kaffibolli: Hún hressir og kætir. Það hlakkar í mér þegar mér dettur í hug málamiðlun sem allir geta unað sáttir við. Þannig fylltist ég kátínu þegar mér flaug í hug fyrir stuttu að hægt væri að slá tvær flugur í einu höggi og ég og sambýlingurinn gætum sameinað hvort sitt áhugamálið í einni og sömu helgarferðinni. Þannig er mál með vexti að mér finnst gaman að fara í göngutúra, innan bæjar sem utan, en sambýlingnum finnst ekkert gaman að ganga. Hann hefur aftur á móti mjög gaman af því að elta jólamatinn upp um fjöll og firnindi. Nokkuð sem heillar mig lítið. Málamiðlunin, eða höggið sem átti að hæfa flugurnar tvær, var sú að ég fylgdi veiðimanninum á rjúpnaveiðar einn laugardag. Það var kalt og hvasst þennan dag, en við vorum vel dúðuð og með nóg nesti, og ég naut þess að finna napran vindinn bíta og naga í kaldar kinnarnar. Ég naut hreyfingarinnar, kyrrðarinnar og útsýnisins yfir fallega dali og fjöll. Svo varð ég þyrst. Ég settist niður eitt augnablik til að væta kverkarnar, en veiðimaðurinn hélt förinni áfram. Eftir að hafa slökkt þorstann stóð ég aftur upp og ætlaði að arka af stað þegar lítil, falleg rjúpa flaug upp úr dæld sem var mér á hægri hönd, og yfir í nálægan snjóskafl. Ótal hugsanir þutu um höfuð mitt á því augnabliki: Átti ég að kalla á veiðimanninn? Þá bæri ég ábyrgð á dauða saklausrar rjúpu. Átti ég að þegja? Þá yrði veiðimaðurinn mér örugglega reiður. En áður en ég gat tekið ákvörðun sá ég hvar göngufélagi minn stefndi í átt að rjúpunni með byssuna á lofti. Þar sem ég stóð með hendur fyrir eyrun og bakið í veiðimanninn og bráðina áttaði ég mig á því að málamiðlunin var hreint ekkert svo góð og kannski hefði ég betur látið kyrrt liggja. Til allrar lukku hvarf rjúpan sjónum veiðimannsins og samviskubitið sem nagaði mig inn að beini hvarf með henni.
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Nýr rektor og 2025 – tímamót í háskólamálum Ástráður Eysteinsson,Magnús Karl Magnússon,Margrét Helga Ögmundsdóttir,Tinna Laufey Ásgeirsdóttir Skoðun
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun