Jól

Hátíð fer að höndum ein

Hátíð fer að höndum ein

hana vér allir prýðum

lýðurinn tendri ljósin hrein

líður að tíðum

líður að helgum tíðum

Gerast mun nú brautin bein

bjart í geiminum víðum

ljómandi kerti á lágri grein

líður að tíðum

líður að helgum tíðum

Sæl mun dilla silkigrein

syninum undurfríðum

leið ei verður þá lundin nein

líður að tíðum

líður að helgum tíðum

Stjarnan á sinn augastein

anda mun geislum blíðum

loga fyrir hinn litla svein

líður að tíðum

líður að helgum tíðum

Heimsins þagna harmakvein

hörðum er linnir stríðum

læknast og þá hin leyndu mein

líður að tíðum

líður að helgum tíðum.

Íslenskt þjóðlag/Þjóðvísa 2.-5. erindi Jóhannes úr Kötlum. 






×