Gagnrýni

Spennandi og bráðnauðsynlegt innslag

Sigríður Jónsdóttir skrifar
MP5 „Hilmir og Tryggvi hafa þróað með sér virkilega skemmtilegt samband á sviðinu,“ segir Sigríður Jónsdóttir.
MP5 „Hilmir og Tryggvi hafa þróað með sér virkilega skemmtilegt samband á sviðinu,“ segir Sigríður Jónsdóttir. Vísir/GVA
Leiklist:

MP5

Skrifað, leikið og leikstýrt af Hilmi Jenssyni og Tryggva Gunnarssyni

Sýnt í Tjarnarbíói



Hvað myndi gerast ef hríðskotabyssa væri kynnt inn í lítið og friðsamt samfélag? Er þörf á henni? Hver mun bera ábyrgð á skotvopninu? Hvernig breytast samskipti milli einstaklinga? Þetta eru einungis nokkrar af þeim spurningum sem teknar eru fyrir í MP5, nýju leikriti sem sýnt er á fjölum Tjarnarbíós.



Verkið gerist í náinni framtíð í alþjóðlegri geimstöð þar sem tveir geimfarar eyða dögum sínum í góðu yfirlæti við rannsóknir og tedrykkju. En friðurinn er úti þegar eldur brýst út í vistarverum Bandaríkjamanna og neyðarbjöllurnar fara í gang. Þeir lokast inni í vinnuaðstöðu sinni og verða að búast við hinu versta.



Hilmir og Tryggvi hafa þróað með sér virkilega skemmtilegt samband á sviðinu sem einkennist af leikgleði og einlægni. Þeir hafa fundið skemmtilegan leiktakt sem á vel við sviðsetninguna og skapa þar af leiðandi mjög gott jafnvægi sín á milli. Geimfararnir takast á, sættast, grínast og gleðjast hvor með öðrum en óvissuástandið gerir þeim mjög erfitt fyrir. Hvernig er hægt að skapa traust þar sem hættan leynist í hverju horni?



Sviðsetningin er stílhrein og hönnunin er látlaus en uppfull af frumlegum lausnum. Sviðshreyfingarnar eru oft á tíðum bráðfyndnar og skemmtilega útsettar. Þá verður sérstaklega að nefna búningana sem eru samsettir úr hvítu teygjuefni, hvítum strigaskóm og dökkbláum nærbuxum, frábærir geimbúningar. Hljóðmyndin er að sama skapi einföld en virkilega smellin á köflum þar sem öll sviðshljóð eru leikin af hljóðmanni.



Vandamálið við verk af þessu tagi er einmitt ástæðan fyrir því að þau eru svona áhugaverð; handritið er skrifað á stuttum tíma, í takt við líðandi stund en ekki gefst endilega mikið pláss fyrir endurskoðun eða flókna framvindu. Útkoman verður eins konar geimsápuópera sem hefur sína kosti og galla. Þannig fær glensið að njóta sín en erfiðara er að finna rými fyrir dramatísk augnablik. Af þeim sökum er hætta á að skrifa sig út í horn sem er síðan leyst með gömlu leikhúsbragði til að afgreiða lokin á verkinu.



Þrátt fyrir fyrrnefnda vankanta á verkinu sjálfu þá er sýningin vonandi byrjun á nýrri bylgju af sviðsetningum sem bregðast skjótt við samtímaatburðum: Einföld örverk sem hafa mikið að segja, beintengd inn í íslenskan raunveruleika. Þetta er spennandi og bráðnauðsynlegt innslag í íslenskt samtímaleikhús sem getur verið alltof passasamt.

Niðurstaða: Þrátt fyrir galla er MP5 virðingarvert og á köflum stórskemmtilegt ákall um betri viðbragðstíma sviðslistarinnar.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×