Fyndnu strákarnir í stjórnarráðinu Friðrika Benónýsdóttir skrifar 16. desember 2014 07:00 Því hefur stundum verið haldið fram að hroki sé hin hliðin á þeim peningi sem hefur óttann á framhliðinni. Sé eitthvað til í því hlýtur að ríkja algjör skelfing meðal starfsmanna í stjórnarráði Íslands þessar vikurnar. Þar er ekkert lát á hrokafullum viðbrögðum við hverju því sem upp kemur í umræðunni og er þá sama hvort í hlut eiga ráðherrar eða starfsmenn stjórnarráðsins. Helst lítur út fyrir að þar innan dyra ríki sú skoðun að stjórnarráðið sé sjálfstætt ríki sem hvorki þurfi né vilji lúta þeim lögmálum sem ríkja annars staðar í samfélaginu. Þaðan af síður virðist vera nokkur skilningur á því að þeir sem þar starfa séu starfsmenn þjóðarinnar sem kom þeim til valda og greiðir þeim laun. „Ég á þetta, ég má þetta“-hugsunarhátturinn virðist hafa flust frá útrásarvíkingunum beint inn í æðsta ráðuneyti ríkisins. Það getur ekki endað vel. Dæmin um hrokafulla framkomu og viðbrögð úr stjórnarráðinu eru svo mörg að það er erfitt að vita hvar á að byrja í þeirri upptalningu. Rústun Ríkisútvarpsins hefur borið hæst í umræðunni undanfarna daga, eðlilega, en það er bara toppurinn á ísjakanum. Um helgina gerði upplýsingafulltrúi sjálfrar ríkisstjórnar Íslands sig sekan um að reyna að stjórna orðavali í fréttaflutningi Reykjavík Grapevine af fjarveru forsætisráðherra þegar fjárlögin voru tekin til annarrar umræðu á Alþingi. Hrokinn sem hann sýnir í þeim samskiptum er með fádæmum eins og komið hefur fram í tölvupóstum hans sem Grapevine birti í gær. Ekki nóg með það, hann virðist ekki sjá neitt athugavert við þessi afskipti sín og reynir að kjafta sig út úr vandræðunum með fáránlegum bröndurum á umræðuþráðum á Facebook. Virkilega þroskuð afstaða, eða þannig. Sigurður Már þarf reyndar ekki að sækja fyrirmyndina að slíkum hroka langt, hans æðsti yfirmaður, sjálfur forsætisráðherrann, beitir þessu stílbragði gjarna á sinni Facebook-síðu og virðist telja það sæmandi að afgreiða hitamál í umræðunni með fimmaurabröndurum og útúrsnúningum, samanber hinn ofurfyndna brandara hans um ótta jólasveina á jólaballi fyrir börn við mannréttindaráð Reykjavíkurborgar sem komst í alla vefmiðla í gær. Það er með algjörum ólíkindum að æðsti maður ríkisstjórnar skuli leyfa sér slíkt og skýrir kannski betur en flest annað hvernig viðhorf undirsáta hans til fréttaflutnings er. Eftir höfðinu dansa limirnir, svona líka fyndnir. Það er hins vegar enginn brandari að í lýðræðisþjóðfélagi skuli stjórnvöld ekki sjá neitt athugavert við það að reyna að stýra fréttaflutningi af stjórnmálasenunni og grípa til refsiaðgerða gegn þeim fréttamiðlum sem ekki eru þeim nógu hliðhollir. Það er ógnvekjandi afstaða og verður ekki nægilega undirstrikað að slíkt má ekki með nokkru móti láta viðgangast. Stjórnvöld sem kúga fjölmiðla til hlýðni við eigin stefnu hafa hingað til einskorðast við einræðisríki og það er algjör lífsnauðsyn að stöðva slíkar tilraunir í fæðingu. Því þótt starfsfólk stjórnarráðsins virðist ekki átta sig á því er Ísland lýðræðisríki og það er í okkar valdi að velja þá sem stjórna, þeir eru ekki ósnertanlegir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Er þetta alvöru? Bjarni Karlsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun Gagnaver auka hagkvæmni í fjarskiptum Íslands við umheiminn Þorvarður Sveinsson Skoðun „Forðastu múslímana,“ sögðu öfgahægrimenn mér Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Alvotech og Arion banki stofna grunnskóla Haraldur Freyr Gíslason Skoðun Gott knatthús veldur deilum Stefán Már Gunnlaugsson Skoðun Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun Nýr kafli í sögu ESB Michael Mann Skoðun
Því hefur stundum verið haldið fram að hroki sé hin hliðin á þeim peningi sem hefur óttann á framhliðinni. Sé eitthvað til í því hlýtur að ríkja algjör skelfing meðal starfsmanna í stjórnarráði Íslands þessar vikurnar. Þar er ekkert lát á hrokafullum viðbrögðum við hverju því sem upp kemur í umræðunni og er þá sama hvort í hlut eiga ráðherrar eða starfsmenn stjórnarráðsins. Helst lítur út fyrir að þar innan dyra ríki sú skoðun að stjórnarráðið sé sjálfstætt ríki sem hvorki þurfi né vilji lúta þeim lögmálum sem ríkja annars staðar í samfélaginu. Þaðan af síður virðist vera nokkur skilningur á því að þeir sem þar starfa séu starfsmenn þjóðarinnar sem kom þeim til valda og greiðir þeim laun. „Ég á þetta, ég má þetta“-hugsunarhátturinn virðist hafa flust frá útrásarvíkingunum beint inn í æðsta ráðuneyti ríkisins. Það getur ekki endað vel. Dæmin um hrokafulla framkomu og viðbrögð úr stjórnarráðinu eru svo mörg að það er erfitt að vita hvar á að byrja í þeirri upptalningu. Rústun Ríkisútvarpsins hefur borið hæst í umræðunni undanfarna daga, eðlilega, en það er bara toppurinn á ísjakanum. Um helgina gerði upplýsingafulltrúi sjálfrar ríkisstjórnar Íslands sig sekan um að reyna að stjórna orðavali í fréttaflutningi Reykjavík Grapevine af fjarveru forsætisráðherra þegar fjárlögin voru tekin til annarrar umræðu á Alþingi. Hrokinn sem hann sýnir í þeim samskiptum er með fádæmum eins og komið hefur fram í tölvupóstum hans sem Grapevine birti í gær. Ekki nóg með það, hann virðist ekki sjá neitt athugavert við þessi afskipti sín og reynir að kjafta sig út úr vandræðunum með fáránlegum bröndurum á umræðuþráðum á Facebook. Virkilega þroskuð afstaða, eða þannig. Sigurður Már þarf reyndar ekki að sækja fyrirmyndina að slíkum hroka langt, hans æðsti yfirmaður, sjálfur forsætisráðherrann, beitir þessu stílbragði gjarna á sinni Facebook-síðu og virðist telja það sæmandi að afgreiða hitamál í umræðunni með fimmaurabröndurum og útúrsnúningum, samanber hinn ofurfyndna brandara hans um ótta jólasveina á jólaballi fyrir börn við mannréttindaráð Reykjavíkurborgar sem komst í alla vefmiðla í gær. Það er með algjörum ólíkindum að æðsti maður ríkisstjórnar skuli leyfa sér slíkt og skýrir kannski betur en flest annað hvernig viðhorf undirsáta hans til fréttaflutnings er. Eftir höfðinu dansa limirnir, svona líka fyndnir. Það er hins vegar enginn brandari að í lýðræðisþjóðfélagi skuli stjórnvöld ekki sjá neitt athugavert við það að reyna að stýra fréttaflutningi af stjórnmálasenunni og grípa til refsiaðgerða gegn þeim fréttamiðlum sem ekki eru þeim nógu hliðhollir. Það er ógnvekjandi afstaða og verður ekki nægilega undirstrikað að slíkt má ekki með nokkru móti láta viðgangast. Stjórnvöld sem kúga fjölmiðla til hlýðni við eigin stefnu hafa hingað til einskorðast við einræðisríki og það er algjör lífsnauðsyn að stöðva slíkar tilraunir í fæðingu. Því þótt starfsfólk stjórnarráðsins virðist ekki átta sig á því er Ísland lýðræðisríki og það er í okkar valdi að velja þá sem stjórna, þeir eru ekki ósnertanlegir.
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun
Opið bréf til forystu Kennarasambands Íslands (KÍ): Endurskoðum aðferðafræði verkfallsins Valgerður Bára Bárðardóttir Skoðun
Hugum að loftgæðum, heilsu og sjálfbærni um jólin – eigum loftgæða jól! Heiða Mjöll Stefánsdóttir,Sylgja Dögg Sigurjónsdóttir Skoðun