Kærleiksandi röflkórsins Viktoría Hermannsdóttir skrifar 24. desember 2014 08:00 Það gerist mjög reglulega að ég missi trú á mannkynið. Yfirleitt gerist það þegar ég les athugasemdakerfi vefmiðlanna eða stöðuuppfærslur misgáfaðra besservissera á Facebook. Ekki misskilja mig, ég elska kommentakerfin og þau geta svo sannarlega stytt manni stundir. En fólk röflar bara svo alltof mikið þar að það kemur reglulega fyrir að ég missi trú á allt og alla eftir lestur þeirra. Á öld samskiptamiðlanna hafa nefnilega allir rödd. Það er auðvitað gott en stundum er bara aðeins of mikið öskrað. Ég gæti auðvitað bara sleppt því að lesa þetta en það er skemmtilegra að pirra sig á því og gerast meðlimur röflkórsins. Svo birtir til og maður fær aftur trú á mannkynið. Og það gerðist hjá mér í vikunni. Síðustu dagar hafa verið óvenju snjóþungir í borginni og bílar verið fastir í sköflum út um allt. Samhugurinn sem myndast þegar fólk hefur fest sig í snjósköflum er nefnilega oft á tíðum ótrúlegur. Ég var vakandi eftir miðnætti eitt kvöldið í vikunni þegar ég heyrði bíl spóla í götunni hjá mér. Sem meðlimur röflkórsins ætlaði ég að reyna að leiða spólið hjá mér en samviskan leyfði það ekki þar sem ég sá fram á að hlusta á bílinn spóla þarna alla nóttina. Ég dreif mig því í úlpu og skó. Ég komst ekki einu sinni alla leið út því þegar ég opnaði hurðina voru fjórir aðrir nágrannar mættir út á náttfötunum með skóflur og bíllinn komst sína leið. Þarna var sko sannur samhugur að verki. Og þetta sá ég gerast úti um allt í vikunni, einn fastur og allir út að ýta. Þegar eitthvað bjátar á þá hættir nefnilega röflkórinn að röfla og allir hjálpast að. Fyrir jólin gerist það á hinum ýmsu vígstöðvum. Til dæmis voru fjölmargar Facebook-síður stofnaðar á síðustu vikum þar sem fólk bauðst til þess að hjálpa þeim sem eiga erfitt með að halda góð jól. Fólk fór og keypti í jólamatinn fyrir bláókunnugt fólk og rétti hjálparhönd á ýmsan hátt. Þarna sýnir þjóðarsálin sínar bestu og fallegustu hliðar. Og þannig er andi jólanna. Þegar allt kemur til alls skipta gjafirnar og hvort allt sé hreint ekki máli. Heldur það að standa saman og sýna kærleik í verki. Gleðileg jól! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Viktoría Hermannsdóttir Mest lesið Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun Glæðing vonar - ekki hjúkrunargreiningin Karen Ósk Björnsdóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Það gerist mjög reglulega að ég missi trú á mannkynið. Yfirleitt gerist það þegar ég les athugasemdakerfi vefmiðlanna eða stöðuuppfærslur misgáfaðra besservissera á Facebook. Ekki misskilja mig, ég elska kommentakerfin og þau geta svo sannarlega stytt manni stundir. En fólk röflar bara svo alltof mikið þar að það kemur reglulega fyrir að ég missi trú á allt og alla eftir lestur þeirra. Á öld samskiptamiðlanna hafa nefnilega allir rödd. Það er auðvitað gott en stundum er bara aðeins of mikið öskrað. Ég gæti auðvitað bara sleppt því að lesa þetta en það er skemmtilegra að pirra sig á því og gerast meðlimur röflkórsins. Svo birtir til og maður fær aftur trú á mannkynið. Og það gerðist hjá mér í vikunni. Síðustu dagar hafa verið óvenju snjóþungir í borginni og bílar verið fastir í sköflum út um allt. Samhugurinn sem myndast þegar fólk hefur fest sig í snjósköflum er nefnilega oft á tíðum ótrúlegur. Ég var vakandi eftir miðnætti eitt kvöldið í vikunni þegar ég heyrði bíl spóla í götunni hjá mér. Sem meðlimur röflkórsins ætlaði ég að reyna að leiða spólið hjá mér en samviskan leyfði það ekki þar sem ég sá fram á að hlusta á bílinn spóla þarna alla nóttina. Ég dreif mig því í úlpu og skó. Ég komst ekki einu sinni alla leið út því þegar ég opnaði hurðina voru fjórir aðrir nágrannar mættir út á náttfötunum með skóflur og bíllinn komst sína leið. Þarna var sko sannur samhugur að verki. Og þetta sá ég gerast úti um allt í vikunni, einn fastur og allir út að ýta. Þegar eitthvað bjátar á þá hættir nefnilega röflkórinn að röfla og allir hjálpast að. Fyrir jólin gerist það á hinum ýmsu vígstöðvum. Til dæmis voru fjölmargar Facebook-síður stofnaðar á síðustu vikum þar sem fólk bauðst til þess að hjálpa þeim sem eiga erfitt með að halda góð jól. Fólk fór og keypti í jólamatinn fyrir bláókunnugt fólk og rétti hjálparhönd á ýmsan hátt. Þarna sýnir þjóðarsálin sínar bestu og fallegustu hliðar. Og þannig er andi jólanna. Þegar allt kemur til alls skipta gjafirnar og hvort allt sé hreint ekki máli. Heldur það að standa saman og sýna kærleik í verki. Gleðileg jól!
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun
Væri ekki í lagi að gefa Sjálfstæðisflokknum, Framsóknarflokknum og Vinstri-grænum frí? Kjartan Eggertsson Skoðun
Hver ætlar að taka fimmtu vaktina? Ákall til stjórnmálaflokka María Fjóla Harðardóttir,Halla Thoroddsen Skoðun