Eitt mannslíf Hildur Sverrisdóttir skrifar 4. september 2015 07:00 Á sínum tíma grét ég klukkutímum saman eftir að hafa séð Lista Schindlers, bíómynd um manninn sem bjargaði ríflega þúsund gyðingum frá örlögum milljóna annarra sem enduðu líf sitt í gasklefunum. Ég, unglingurinn, grét yfir vonsku heimsins – en eftir sat líka tilfinningin um kraft hvers og eins sem af kærleik getur hjálpað þó lítið sé. Í lok myndarinnar þakka gyðingarnir sem Schindler bjargaði honum lífgjöfina. Hann segir að hann eigi ekki þakkir skildar heldur harmar að hafa ekki hjálpað fleirum. Gyðingarnir biðja hann þá að þiggja hring sem þeir höfðu grafið í áletrun úr Talmúdinum: „Sá sem bjargar einum, bjargar heiminum öllum.“ Tólf milljónir Sýrlendinga eru á vergangi. Það sem Evrópubúar upplifa sem flóðbylgju flóttamanna eru um 250 þúsund manns, eða tvö prósent af þeim sem hafa flúið heimili sín og þurfa aðstoð. Sjálfsagt fallast einhverjum hendur yfir slíkum tölum og freistast til að álykta að það leysi engan vanda að rétta hjálparhönd til þessa brotabrots. Auðvitað skiptir öllu máli að ráðast að rót vandans en það breytir því ekki að neyð hvers og eins er jafnraunveruleg þó hún sé bara brotabrot af heildarmynd hörmunganna. Við þekkjum Dagbók Önnu Frank. Við vitum að sex milljónir gyðinga voru drepnar í helförinni. Sú stærðargráða hörmunga er lamandi og þó við vitum að við hefðum aldrei haft tök á að bjarga þeim öllum breytir það því ekki að við hefðum líklega öll viljað geta bjargað Önnu frá örlögum sínum. Myndin af hinum 3 ára gamla sýrlenska flóttamanni Aylan Kurdi sem rak drukknaðan á land á tyrkneskri baðströnd færir okkur að sama skapi nær því að hætta að sjá vanda Sýrlendinga nú ekki einungis sem óyfirstíganlegt staðreyndafargan. Það eru einstaklingar sem þjást. Okkur eiga ekki að fallast hendur yfir hvað þeir eru margir, heldur reyna að hjálpa eins mörgum og við getum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Teppaleggjum ekki íslenska náttúru með vindorku Halla Hrund Logadóttir Skoðun Halldór 23.11.2024 Halldór Miskunnsami nýmarxistinn Kári Allansson Skoðun Furðuleg réttlæting á hækkun verðtryggðra vaxta Marinó G. Njálsson Skoðun Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun Kosningaloforðið sem gleymdist? Þorsteinn Siglaugsson Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks Skoðun Raforka er ekki eina orkan! Dagur Helgason Skoðun Kjósum á næsta kjörtímabili Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason Skoðun
Á sínum tíma grét ég klukkutímum saman eftir að hafa séð Lista Schindlers, bíómynd um manninn sem bjargaði ríflega þúsund gyðingum frá örlögum milljóna annarra sem enduðu líf sitt í gasklefunum. Ég, unglingurinn, grét yfir vonsku heimsins – en eftir sat líka tilfinningin um kraft hvers og eins sem af kærleik getur hjálpað þó lítið sé. Í lok myndarinnar þakka gyðingarnir sem Schindler bjargaði honum lífgjöfina. Hann segir að hann eigi ekki þakkir skildar heldur harmar að hafa ekki hjálpað fleirum. Gyðingarnir biðja hann þá að þiggja hring sem þeir höfðu grafið í áletrun úr Talmúdinum: „Sá sem bjargar einum, bjargar heiminum öllum.“ Tólf milljónir Sýrlendinga eru á vergangi. Það sem Evrópubúar upplifa sem flóðbylgju flóttamanna eru um 250 þúsund manns, eða tvö prósent af þeim sem hafa flúið heimili sín og þurfa aðstoð. Sjálfsagt fallast einhverjum hendur yfir slíkum tölum og freistast til að álykta að það leysi engan vanda að rétta hjálparhönd til þessa brotabrots. Auðvitað skiptir öllu máli að ráðast að rót vandans en það breytir því ekki að neyð hvers og eins er jafnraunveruleg þó hún sé bara brotabrot af heildarmynd hörmunganna. Við þekkjum Dagbók Önnu Frank. Við vitum að sex milljónir gyðinga voru drepnar í helförinni. Sú stærðargráða hörmunga er lamandi og þó við vitum að við hefðum aldrei haft tök á að bjarga þeim öllum breytir það því ekki að við hefðum líklega öll viljað geta bjargað Önnu frá örlögum sínum. Myndin af hinum 3 ára gamla sýrlenska flóttamanni Aylan Kurdi sem rak drukknaðan á land á tyrkneskri baðströnd færir okkur að sama skapi nær því að hætta að sjá vanda Sýrlendinga nú ekki einungis sem óyfirstíganlegt staðreyndafargan. Það eru einstaklingar sem þjást. Okkur eiga ekki að fallast hendur yfir hvað þeir eru margir, heldur reyna að hjálpa eins mörgum og við getum.
Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun
Ísland og orkuskiptin: Styðjum þróun á jarðhita og alþjóðlegt samstarf Ester Halldórsdóttir Skoðun