Að skipa og hlýða Frosti Logason skrifar 10. september 2015 00:00 Líkt og langflestir þeirra sem samsettir eru úr holdi og blóði hef ég ekki verið ósnortinn af þeim fréttum sem berast af flóttafólki frá Sýrlandi þessa dagana. Hvernig er hægt annað en að finna til með manneskjum sem nauðbeygðar þurfa að flýja heimkynni sín og skilja allt sitt eftir í tættum sprengjurústum? Ég finn til ábyrgðar og mér finnst það skylda mín að bjóða slíka einstaklinga velkomna til Íslands ef ég fæ einhvern tímann tækifæri til þess. Þetta fólk er ekki að biðja um mikið. Einungis að fá að lifa lífi sínu við friðsamlegar aðstæður. Hjá okkur ríkir friður og við höfum nóg pláss. Nú gefst okkur tækifæri til þess að láta gott af okkur leiða. Þannig held ég að flestum okkar líði, fyrir utan nokkur skemmd epli sem hafa síðastliðin ár fengið að rotna hressilega í kjöraðstæðum á moggablogginu og öðrum viðlíka skúmaskotum samfélagsins. Það kom mér því örlítið á óvart að sjá móttökurnar sem íslenski blaðamaðurinn frá Stöð 2 fékk þegar hann kíkti á aðstæður í flóttamannabúðum í Búdapest á dögunum. Þar var gargað á hann og blótsyrði fengu að fjúka. Búðirnar líktust um of Guantanamo, sögðu vistmennirnir. Sjálfsagt vissu flóttamennirnir ekki að blaðamaðurinn væri útlendingur og auðvitað er ömurlegt að þurfa að hafast við í tjaldi í flóttamannabúðum. En þetta kom spánskt fyrir sjónir. Í flóttamannabúðum í Þýskalandi brutust líka út óeirðir um daginn þegar einhver dóninn tók upp á því að rífa blaðsíðu úr Kóraninum. Í frétt frá Austurríki hrópuðu flóttamenn á þarlend stjórnvöld að senda þeim rútur þegar heimamenn höfðu mætt á svæðið á einkabílum. Já, sumt er erfiðara að skilja en annað hugsaði ég um leið og upp fyrir mér rifjuðust orð föður míns heitins þegar ég sem ungur drengur tók stundum hressileg frekjuköst í stofunni heima. Skipað gæti ég væri mér hlýtt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór
Líkt og langflestir þeirra sem samsettir eru úr holdi og blóði hef ég ekki verið ósnortinn af þeim fréttum sem berast af flóttafólki frá Sýrlandi þessa dagana. Hvernig er hægt annað en að finna til með manneskjum sem nauðbeygðar þurfa að flýja heimkynni sín og skilja allt sitt eftir í tættum sprengjurústum? Ég finn til ábyrgðar og mér finnst það skylda mín að bjóða slíka einstaklinga velkomna til Íslands ef ég fæ einhvern tímann tækifæri til þess. Þetta fólk er ekki að biðja um mikið. Einungis að fá að lifa lífi sínu við friðsamlegar aðstæður. Hjá okkur ríkir friður og við höfum nóg pláss. Nú gefst okkur tækifæri til þess að láta gott af okkur leiða. Þannig held ég að flestum okkar líði, fyrir utan nokkur skemmd epli sem hafa síðastliðin ár fengið að rotna hressilega í kjöraðstæðum á moggablogginu og öðrum viðlíka skúmaskotum samfélagsins. Það kom mér því örlítið á óvart að sjá móttökurnar sem íslenski blaðamaðurinn frá Stöð 2 fékk þegar hann kíkti á aðstæður í flóttamannabúðum í Búdapest á dögunum. Þar var gargað á hann og blótsyrði fengu að fjúka. Búðirnar líktust um of Guantanamo, sögðu vistmennirnir. Sjálfsagt vissu flóttamennirnir ekki að blaðamaðurinn væri útlendingur og auðvitað er ömurlegt að þurfa að hafast við í tjaldi í flóttamannabúðum. En þetta kom spánskt fyrir sjónir. Í flóttamannabúðum í Þýskalandi brutust líka út óeirðir um daginn þegar einhver dóninn tók upp á því að rífa blaðsíðu úr Kóraninum. Í frétt frá Austurríki hrópuðu flóttamenn á þarlend stjórnvöld að senda þeim rútur þegar heimamenn höfðu mætt á svæðið á einkabílum. Já, sumt er erfiðara að skilja en annað hugsaði ég um leið og upp fyrir mér rifjuðust orð föður míns heitins þegar ég sem ungur drengur tók stundum hressileg frekjuköst í stofunni heima. Skipað gæti ég væri mér hlýtt.
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun