Það sem ég óttast mest Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 21. mars 2016 00:00 Ótti er eðlilegasta tilfinning í heimi. Sumir eru flughræddir, aðrir óttast útlendinga. Margir hræðast köngulær og einu sinni sá ég meira að segja viðtal við mann sem var logandi hræddur við ferskjur. Nei, óttinn þarf ekki endilega að vera rökréttur. Ég var til dæmis dauðhræddur á sínum tíma við gangsetningu öreindahraðalsins í CERN. Með hækkandi aldri fækkar samt þeim hlutum sem ég hræðist en eitt og annað hefur bæst við. Eins og upphengd klósett, sem er líklega það sem ég óttast mest af öllu. Í fullkomnum heimi þar sem allir væru vel undir kjörþyngd væri upphengda klósettið frábær uppfinning. Fyrst og fremst vegna þess hversu mikið auðveldara er að þrífa það og í kringum það. Raunveruleikinn er hins vegar sá að upphengd klósett virka stórhættuleg. Þau eru búin til úr postulíni. Þið vitið, sama efni og bollinn sem amma ykkar drekkur te úr. Þess vegna dettur mér ekki til hugar að láta allan minn þunga hvíla á upphengdu klósetti. Þetta er að vísu góð æfing fyrir kálfana en baðherbergið á að vera griðastaður, ekki líkamsræktarstöð. Það er bara tímaspursmál hvenær ég hlunkast niður í gólfið með klósettið undir mér. Í besta falli mun ég þurfa að hringja skömmustulegur í pípara. Í versta falli mun brotið postulínið skera í sundur slagæð hvors læris fyrir sig. Þessi atburðarás spilast í hausnum á mér í hvert sinn sem ég tylli mér titrandi á þessa dauðagildru. Ég ligg ósjálfbjarga á baðherbergisgólfinu með buxurnar á hælunum og finn hvernig kalt klósettvatnið umlykur mig. Ég heyri högg og hróp í fjarska þar sem einhver reynir að brjóta sér leið inn á harðlæst baðið. Svo fjarlægist hljóðið hægt og rólega á meðan mér blæðir út.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. mars. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun Krónan, Nettó, Hagkaup, Bónus - það er kominn tími á formlega sniðgöngu Helen Ólafsdóttir Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun Þingmenn auðvaldsins Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Ótti er eðlilegasta tilfinning í heimi. Sumir eru flughræddir, aðrir óttast útlendinga. Margir hræðast köngulær og einu sinni sá ég meira að segja viðtal við mann sem var logandi hræddur við ferskjur. Nei, óttinn þarf ekki endilega að vera rökréttur. Ég var til dæmis dauðhræddur á sínum tíma við gangsetningu öreindahraðalsins í CERN. Með hækkandi aldri fækkar samt þeim hlutum sem ég hræðist en eitt og annað hefur bæst við. Eins og upphengd klósett, sem er líklega það sem ég óttast mest af öllu. Í fullkomnum heimi þar sem allir væru vel undir kjörþyngd væri upphengda klósettið frábær uppfinning. Fyrst og fremst vegna þess hversu mikið auðveldara er að þrífa það og í kringum það. Raunveruleikinn er hins vegar sá að upphengd klósett virka stórhættuleg. Þau eru búin til úr postulíni. Þið vitið, sama efni og bollinn sem amma ykkar drekkur te úr. Þess vegna dettur mér ekki til hugar að láta allan minn þunga hvíla á upphengdu klósetti. Þetta er að vísu góð æfing fyrir kálfana en baðherbergið á að vera griðastaður, ekki líkamsræktarstöð. Það er bara tímaspursmál hvenær ég hlunkast niður í gólfið með klósettið undir mér. Í besta falli mun ég þurfa að hringja skömmustulegur í pípara. Í versta falli mun brotið postulínið skera í sundur slagæð hvors læris fyrir sig. Þessi atburðarás spilast í hausnum á mér í hvert sinn sem ég tylli mér titrandi á þessa dauðagildru. Ég ligg ósjálfbjarga á baðherbergisgólfinu með buxurnar á hælunum og finn hvernig kalt klósettvatnið umlykur mig. Ég heyri högg og hróp í fjarska þar sem einhver reynir að brjóta sér leið inn á harðlæst baðið. Svo fjarlægist hljóðið hægt og rólega á meðan mér blæðir út.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 21. mars.
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
„Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann Skoðun
Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson Skoðun
Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun