Lífsógnandi sjúkdómar Jóna Hrönn Bolladóttir skrifar 19. október 2016 07:00 Margir greinast með lífsógnandi sjúkdóm allt of snemma á æviferlinum. Þegar slíkt hendir upplifir fólk sorg, söknuð eftir því sem var, kvíða og vanmátt. Margir upplifa þegar þeir fá ógnandi sjúkdómsgreiningu að þeir séu sviptir sjálfræði, ekki ólíkt því sem fólk skynjar við ótímabært andlát ástvinar. Skyndilega er lífið gjörbreytt án þess að maður ráði neinu. Þá er mikilvægt að fá að vera við stjórnvölinn þar sem því verður við komið, m.a. í sjálfu lækningaferlinu. Af reynslu minni af samskiptum við fólk í slíkum aðstæðum sé ég þrennt sem ekki má svipta neinn. Það er trúin, vonin og kærleikurinn. Þegar lífi okkar og heilsu er ögrað reynist mörgum styrkur að eiga trú á æðri mátt og margur kemst einmitt til trúar í þeim aðstæðum. Þegar faðir minn greindist með ólæknandi sjúkdóm á besta aldri og ég fór með honum að hitta lækni til að fá niðurstöður greiningar þá hafði læknirinn þann háttinn á í stað þess að ræða ítarlega um framvindu sjúkdómsins að hann spurði: Bolli, hvers nýtur þú best í lífinu? Hann svaraði: Ég nýt þess að hlusta á tónlist, fara í leikhús, lesa góðar bækur og vera með fólkinu mínu. Þá horfði læknirinn á hann með mikilli hlýju og sagði: Gerðu mikið af þessu öllu. Ég verð þessum lækni alltaf þakklát hvernig hann efldi föður minn í voninni og lífsfegurðinni í þessu þjáningarfulla samtali. Loks tel ég að allir sem lifa skyndilegt heilsuleysi hafi ríka þörf fyrir samkennd og skapandi kærleika. Ef samskiptavandi ríkir í fjölskyldum er fátt brýnna en að ganga til verka og leyfa nýrri sátt að fæðast þannig að dagarnir sem eftir eru séu fullir af tilgangi, því það er ein af frumþörfum mannsins.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jóna Hrönn Bolladóttir Mest lesið Líf eftir afplánun Eva Sóley Kristjánsdóttir Skoðun Þjónn, það er bakslag í beinasoðinu mínu Hlédís Maren Guðmundsdóttir Skoðun Ég hef… Karólína Helga Símonardóttir Skoðun Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun Fáni okkar allra Hörður Lárusson Skoðun Bætum fleiri stólum við borðið Ingibjörg Lilja Þórmundsdóttir Skoðun Mér var sagt að þegja á meðan fréttatíminn var Haukur Brynjarsson Skoðun Séríslensk hávaxtastefna Sigurjón Þórðarson Skoðun
Margir greinast með lífsógnandi sjúkdóm allt of snemma á æviferlinum. Þegar slíkt hendir upplifir fólk sorg, söknuð eftir því sem var, kvíða og vanmátt. Margir upplifa þegar þeir fá ógnandi sjúkdómsgreiningu að þeir séu sviptir sjálfræði, ekki ólíkt því sem fólk skynjar við ótímabært andlát ástvinar. Skyndilega er lífið gjörbreytt án þess að maður ráði neinu. Þá er mikilvægt að fá að vera við stjórnvölinn þar sem því verður við komið, m.a. í sjálfu lækningaferlinu. Af reynslu minni af samskiptum við fólk í slíkum aðstæðum sé ég þrennt sem ekki má svipta neinn. Það er trúin, vonin og kærleikurinn. Þegar lífi okkar og heilsu er ögrað reynist mörgum styrkur að eiga trú á æðri mátt og margur kemst einmitt til trúar í þeim aðstæðum. Þegar faðir minn greindist með ólæknandi sjúkdóm á besta aldri og ég fór með honum að hitta lækni til að fá niðurstöður greiningar þá hafði læknirinn þann háttinn á í stað þess að ræða ítarlega um framvindu sjúkdómsins að hann spurði: Bolli, hvers nýtur þú best í lífinu? Hann svaraði: Ég nýt þess að hlusta á tónlist, fara í leikhús, lesa góðar bækur og vera með fólkinu mínu. Þá horfði læknirinn á hann með mikilli hlýju og sagði: Gerðu mikið af þessu öllu. Ég verð þessum lækni alltaf þakklát hvernig hann efldi föður minn í voninni og lífsfegurðinni í þessu þjáningarfulla samtali. Loks tel ég að allir sem lifa skyndilegt heilsuleysi hafi ríka þörf fyrir samkennd og skapandi kærleika. Ef samskiptavandi ríkir í fjölskyldum er fátt brýnna en að ganga til verka og leyfa nýrri sátt að fæðast þannig að dagarnir sem eftir eru séu fullir af tilgangi, því það er ein af frumþörfum mannsins.Þessi grein birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun
Hvers virði er starfsleyfið okkar? Eva Hauksdóttir,Katrín Sigurðardóttir,Laufey Elísabet Gissurardóttir,Steinunn Bergmann,Þóra Leósdóttir Skoðun
Ákall til stjórnvalda - Ekki skattleggja útivist og áhugamál enn frekar Arnar Þór Hafsteinsson Skoðun
Er kominn tími til að loka álverinu á Grundartanga og kísilverinu á Húsavík – fyrir framtíð íslands? Sigvaldi Einarsson Skoðun