Æ, þessir gömlu Óttar Guðmundsson skrifar 18. mars 2017 07:00 Í æskudýrkun samtímans er ellin hinn skilgreindi óvinur. Samkvæmt opinberum tölum verða íslenskar konur allra kvenna elstar og íslenskir karlmenn standa þeim ekki langt að baki. Þessi fjölgun kostar samfélagið gífurlegar fjárhæðir. Heilbrigðiskerfið er að kikna undan langveikum ellilífeyrisþegum. Hægfara gamalt fólk er til stöðugra vandræða í umferðinni. Eldri borgarar kunna ekki nýjustu tækni og skilja ekki samfélagsmiðla. Hrukkur og samfallinn líkami falla engan veginn að líkamsdýrkun nútímans. Sem betur fer er fólk farið að gera sér grein fyrir þessum vandamálum sem stafa af gömlu fólki og takmarkalausri frekju eldri borgara. Þeir sölsa undir sig bestu húsin, bestu lánin, bestu sumarbústaðalóðirnar og bestu rúmin á sjúkrastofum spítalanna. Á samfélagsmiðlunum hafa menn blessunarlega farið að spyrna við fæti. Gamalmenni sem hafa sig í frammi eru réttilega úrskurðuð elliær. En það er ekki nóg. Sennilega væri einfaldast að losa samfélagið við gamalmennin með því að gefa þeim líknandi pillu þegar þau ná eftirlaunaaldri. Með þessu mætti spara ótrúlegar fjárhæðir í heilbrigðiskerfinu. Húsnæðisekla í bæjum og borgum heyrði sögunni til. Erfðamál yrðu auðveldari vegna þess að allt væri hægt að skipuleggja með fyrirvara, jarðarför, sumarfrí og búskipti. Enginn þyrfti að missa af Kanaríeyjaferð til að sitja yfir fársjúku gamalmenni. Ferðamannaiðnaðurinn mundi blómstra enda einungis ungt og fallegt fólk á götunum. Þetta hefði jákvæð áhrif á kaupmátt almennra borgara, athafnafrelsi fólks og hagvöxtinn. Þjóðin losnaði við raus ellismellanna sem er úr öllum takti við nýjustu strauma í samfélaginu. Verðum við ekki að losa þjóðfélagið við gamla fólkið, alvarlegustu ógnunina við velferð og velsæld almennings? Sextíu og sjö ár eru fjandans nóg.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óttar Guðmundsson Mest lesið Örvæntingarfullur maður sker út grasker Þórður Snær Júlíusson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Sjálfstæðisflokkur hækkar kostnað heimilanna Kristrún Frostadóttir Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Gerum þetta að kosningamáli Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Ölmusuhagkerfið Unnur Rán Reynisdóttir Skoðun Eru vaxtarmörkin vandinn? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Stóri grænþvotturinn Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Fyrirmyndarstjórn Viðreisnar og Samfylkingar á Reykjavíkurborg? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Búum til „vandamál“ – leysum það með samræmdum prófum Árelía Eydís Guðmundsdóttir Skoðun
Í æskudýrkun samtímans er ellin hinn skilgreindi óvinur. Samkvæmt opinberum tölum verða íslenskar konur allra kvenna elstar og íslenskir karlmenn standa þeim ekki langt að baki. Þessi fjölgun kostar samfélagið gífurlegar fjárhæðir. Heilbrigðiskerfið er að kikna undan langveikum ellilífeyrisþegum. Hægfara gamalt fólk er til stöðugra vandræða í umferðinni. Eldri borgarar kunna ekki nýjustu tækni og skilja ekki samfélagsmiðla. Hrukkur og samfallinn líkami falla engan veginn að líkamsdýrkun nútímans. Sem betur fer er fólk farið að gera sér grein fyrir þessum vandamálum sem stafa af gömlu fólki og takmarkalausri frekju eldri borgara. Þeir sölsa undir sig bestu húsin, bestu lánin, bestu sumarbústaðalóðirnar og bestu rúmin á sjúkrastofum spítalanna. Á samfélagsmiðlunum hafa menn blessunarlega farið að spyrna við fæti. Gamalmenni sem hafa sig í frammi eru réttilega úrskurðuð elliær. En það er ekki nóg. Sennilega væri einfaldast að losa samfélagið við gamalmennin með því að gefa þeim líknandi pillu þegar þau ná eftirlaunaaldri. Með þessu mætti spara ótrúlegar fjárhæðir í heilbrigðiskerfinu. Húsnæðisekla í bæjum og borgum heyrði sögunni til. Erfðamál yrðu auðveldari vegna þess að allt væri hægt að skipuleggja með fyrirvara, jarðarför, sumarfrí og búskipti. Enginn þyrfti að missa af Kanaríeyjaferð til að sitja yfir fársjúku gamalmenni. Ferðamannaiðnaðurinn mundi blómstra enda einungis ungt og fallegt fólk á götunum. Þetta hefði jákvæð áhrif á kaupmátt almennra borgara, athafnafrelsi fólks og hagvöxtinn. Þjóðin losnaði við raus ellismellanna sem er úr öllum takti við nýjustu strauma í samfélaginu. Verðum við ekki að losa þjóðfélagið við gamla fólkið, alvarlegustu ógnunina við velferð og velsæld almennings? Sextíu og sjö ár eru fjandans nóg.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.