Fúli bóksalinn í Garrucha Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 11. apríl 2017 07:00 Í spænska strandbænum Garrucha er bókabúð ein sem mér finnst merkileg fyrir þær sakir að eigandinn er svo afspyrnu fúllyndur að hann minnir á föndrarann mikla úr Spaugstofunni. Þegar maður rekur hausinn þangað inn, hreytir hann í mann „hvað?“ eins og maður hafi truflað hann á salerninu. Þegar maður hefur borið upp erindið er ekki óalgengt að hann andvarpi mæðulega, rétt eins og maður hafi beðið hann um að þurrka út allar kommurnar í Don Kíkóta. Ef maður spyr hvort hann eigi bók eftir Arnald, grettir hann sig eins og ég hafi spurt um dömubindi en stundum bendir hann önugur í hillurnar og segir mér að leita. Þegar minnst varir bregður hann sér út á stétt að reykja eins og kúnnarnir komi honum ekkert við. Ef ég spyr hvort þessi eða hinn höfundurinn seljist er svarið iðulega „nei“. Að hans sögn selst nefnilega ekkert vegna þess að fólk er svo heimskt nú til dags. Hið undarlega er að þrátt fyrir þennan fjörlitla félagsskap finnst mér alltaf jafn skemmtilegt að koma þarna við. Hvernig skyldi standa á því? Það er hugsanlegt að ég sé kominn með svo herfilegt ofnæmi fyrir verslanakeðjum að þetta ólundarlega viðmót hreinlega hressi mig við. Ég er nefnilega nýlega fluttur frá Costa del Sol svæðinu þar sem starfsmönnum er uppálagt að smjaðra fyrir kúnnanum. Allar verslanirnar eru alveg eins, og það sem fer mest í taugarnar á mér er þegar upp koma hátíðir eins og Halloween, þá er starfsfólkið farðað og skreytt frá toppi til táar. Sumir eru umvafðir kóngulóarvef eða ataðir blóði. Ávallt er þar spiluð óhljóðatónlist og lagleysur. Þetta er gjörsamlega óþolandi… Nei, heyrðu, mikið er maður orðinn fúllyndur. Það er kannski að ég opni bókabúð hérna í Garrucha. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Í spænska strandbænum Garrucha er bókabúð ein sem mér finnst merkileg fyrir þær sakir að eigandinn er svo afspyrnu fúllyndur að hann minnir á föndrarann mikla úr Spaugstofunni. Þegar maður rekur hausinn þangað inn, hreytir hann í mann „hvað?“ eins og maður hafi truflað hann á salerninu. Þegar maður hefur borið upp erindið er ekki óalgengt að hann andvarpi mæðulega, rétt eins og maður hafi beðið hann um að þurrka út allar kommurnar í Don Kíkóta. Ef maður spyr hvort hann eigi bók eftir Arnald, grettir hann sig eins og ég hafi spurt um dömubindi en stundum bendir hann önugur í hillurnar og segir mér að leita. Þegar minnst varir bregður hann sér út á stétt að reykja eins og kúnnarnir komi honum ekkert við. Ef ég spyr hvort þessi eða hinn höfundurinn seljist er svarið iðulega „nei“. Að hans sögn selst nefnilega ekkert vegna þess að fólk er svo heimskt nú til dags. Hið undarlega er að þrátt fyrir þennan fjörlitla félagsskap finnst mér alltaf jafn skemmtilegt að koma þarna við. Hvernig skyldi standa á því? Það er hugsanlegt að ég sé kominn með svo herfilegt ofnæmi fyrir verslanakeðjum að þetta ólundarlega viðmót hreinlega hressi mig við. Ég er nefnilega nýlega fluttur frá Costa del Sol svæðinu þar sem starfsmönnum er uppálagt að smjaðra fyrir kúnnanum. Allar verslanirnar eru alveg eins, og það sem fer mest í taugarnar á mér er þegar upp koma hátíðir eins og Halloween, þá er starfsfólkið farðað og skreytt frá toppi til táar. Sumir eru umvafðir kóngulóarvef eða ataðir blóði. Ávallt er þar spiluð óhljóðatónlist og lagleysur. Þetta er gjörsamlega óþolandi… Nei, heyrðu, mikið er maður orðinn fúllyndur. Það er kannski að ég opni bókabúð hérna í Garrucha.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun