Landinn Óttar Guðmundsson skrifar 13. maí 2017 07:00 Á undanförnum árum hafa ungir kvikmyndagerðarmenn sýnt nokkrar keimlíkar bíómyndir um lífið í litlu þorpi úti á landi. Ungur Reykvíkingur fer í heimsókn til ættingja í afskekktum firði. Þar verður hann vitni að gegndarlausu fylleríi, kynsvalli og venjulega einni jarðarför. (Allir félagar í áhugaleikhúsi staðarins fá hlutverk í þeirri senu.) Þorpsbúar eru einfalt og barnalegt fólk sem verður að hella í sig áfengi til að geta afborið fábreytileikann. Faðir drengsins er veiklundað góðmenni sem drekkur í sífellu en lofar bót og betran. Reykvíkingurinn ungi þráir bara að komast aftur heim til vina sinna í Breiðholtinu en hressist þegar hann hefur aðlagast sukkinu og samfélaginu. Venjulega er hann barinn í miðri mynd út af fallegustu stelpunni á svæðinu en jafnar sig. Lífinu úti á landi er lýst af fagmennsku jafnvel þótt leikstjórinn hafi aldrei búið utan Reykjavíkur. Höfundarnir kunna ágætlega á enskuskotið tungutak þorpsbúa. Harðgerðir sjómenn á Þingeyri tala eins og dyraverðir í 101 Reykjavík og segja fökk í tíma og ótíma. Fyrir ókunnuga er um stutt innlit í Sódómu/Gómorru að ræða. Til allrar hamingju er þó til önnur sýn af lífinu á landsbyggðinni, sjónvarpsþáttur Gísla Einarssonar, Landinn, í boði RÚV á sunnudagskvöldum. Dregin er upp merkileg mynd af fjölbreyttu og iðandi mannlífi þar sem fólk talar íslensku og hefur gaman af lífinu. Glaðbeittar húsmæður segja frá nýjungum í minjagripagerð fyrir ferðamenn. Kafari gælir við illúðlegan steinbít á hafsbotni. Ungir iðnnemar byggja timburhús með gömlu lagi og horfnum vinnuaðferðum. Fylgst er með fermingarbörnum sem baka sjálf kransakökuna. Áhorfendur fyllast þakklæti fyrir þessa fallegu og raunsönnu sýn Landans á mannlífið utan Reykjavíkur sem er í hróplegri andstöðu við staðalímyndir kvikmyndagerðarmannanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Minntist ekkert á Evrópusambandið Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Sólheimar í Grímsnesi – að gefnu tilefni Páll Sævar Garðarsson,Sigurður Örn Guðbjörnsson Skoðun Tökum á glæpahópum af meiri þunga Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Þetta er námið sem lifir áfram Bryngeir Valdimarsson Skoðun Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun Slæm innivist skerðir afköst og hækkar kostnað Ingibjörg Magnúsdóttir Skoðun Árborg - spennandi kostur fyrir öll Guðný Björk Pálmadóttir Skoðun Mannauðurinn á vinnustaðnum þarf góða innivist til að dafna Ásta Logadóttir Skoðun Hversu oft á að fresta framtíðinni? Erna Magnúsdóttir,Stefán Þórarinn Sigurðsson Skoðun
Á undanförnum árum hafa ungir kvikmyndagerðarmenn sýnt nokkrar keimlíkar bíómyndir um lífið í litlu þorpi úti á landi. Ungur Reykvíkingur fer í heimsókn til ættingja í afskekktum firði. Þar verður hann vitni að gegndarlausu fylleríi, kynsvalli og venjulega einni jarðarför. (Allir félagar í áhugaleikhúsi staðarins fá hlutverk í þeirri senu.) Þorpsbúar eru einfalt og barnalegt fólk sem verður að hella í sig áfengi til að geta afborið fábreytileikann. Faðir drengsins er veiklundað góðmenni sem drekkur í sífellu en lofar bót og betran. Reykvíkingurinn ungi þráir bara að komast aftur heim til vina sinna í Breiðholtinu en hressist þegar hann hefur aðlagast sukkinu og samfélaginu. Venjulega er hann barinn í miðri mynd út af fallegustu stelpunni á svæðinu en jafnar sig. Lífinu úti á landi er lýst af fagmennsku jafnvel þótt leikstjórinn hafi aldrei búið utan Reykjavíkur. Höfundarnir kunna ágætlega á enskuskotið tungutak þorpsbúa. Harðgerðir sjómenn á Þingeyri tala eins og dyraverðir í 101 Reykjavík og segja fökk í tíma og ótíma. Fyrir ókunnuga er um stutt innlit í Sódómu/Gómorru að ræða. Til allrar hamingju er þó til önnur sýn af lífinu á landsbyggðinni, sjónvarpsþáttur Gísla Einarssonar, Landinn, í boði RÚV á sunnudagskvöldum. Dregin er upp merkileg mynd af fjölbreyttu og iðandi mannlífi þar sem fólk talar íslensku og hefur gaman af lífinu. Glaðbeittar húsmæður segja frá nýjungum í minjagripagerð fyrir ferðamenn. Kafari gælir við illúðlegan steinbít á hafsbotni. Ungir iðnnemar byggja timburhús með gömlu lagi og horfnum vinnuaðferðum. Fylgst er með fermingarbörnum sem baka sjálf kransakökuna. Áhorfendur fyllast þakklæti fyrir þessa fallegu og raunsönnu sýn Landans á mannlífið utan Reykjavíkur sem er í hróplegri andstöðu við staðalímyndir kvikmyndagerðarmannanna.
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun
Eru starfsmenn þingflokks Samfylkingarinnar viljandi að afvegaleiða umræðu um samsköttun? Gunnar Ármannsson Skoðun