Fyrst Ronaldo og svo Ragnar Tómas Þór Þórðarson skrifar 23. nóvember 2017 07:00 Við Íslendingar þurfum oftast sundrung til þess að geta staðið saman. Við höfum ekki staðið saman undanfarnar vikur og mánuði enda frekar ljótar kosningar að baki og stjórnarmyndunarviðræður í gangi. Þar er ekki bara lítil samstaða á milli fólksins í landinu heldur bara engin innan sumra flokkanna sem ætla sér að reyna að stjórna landinu saman. Bara geggjuð staða í gangi. Ætli frægasti ekki frægi maður landsins síðustu daga, viðskiptafræðingurinn Ragnar Önundarson, hafi verið orðinn svona þreyttur á þessari sundrung þjóðarinnar að hann ákvað að kippa því í liðinn með einni Facebook-færslu? Nei, auðvitað ekki. Hann er bara miðaldra hvítur karlmaður sem telur sig mega segja hvað sem hann vill. Þessi ævintýralega heimskulegu fornaldarummæli hans um þingkonuna ágætu úr Árbænum sameinuðu samt þjóðina í rúmlega eina kvöldstund. Öll gleymdum við hvað við hötum þennan og hinn stjórnmálaflokk og verðandi jólastressið var hvergi í huga neins. Öll sameinuðumst við að vera reið út í Ragnar. Eða svona flest allavega. Við erum alveg rosalega góð sem þjóð í að tryllast út í þá sem vilja okkur illt, hvort sem það er misskilið eða ekki. Gleymum ekki þegar Cristiano Ronaldo, sá annars dýrkaði og dáði fótboltamaður, gerði lítið úr Aroni Einari Gunnarssyni á EM í fyrra. Þá varð Ronaldo óvinur þjóðar enda skal koma fram af sæmd við fyrirliða íslensku þjóðarinnar. Hvort sem það er Ronaldo eða Ragnar þá þýðir ekkert að fara upp á móti íslensku þjóðinni þegar hún stendur saman. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson Skoðun Það er betra fyrir okkur öll að Háskóli Íslands efli fjarnám Darri Rafn Hólmarsson Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Stríðsglæpir sem munu ekki gleymast! Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran Skoðun 5.maí Alþjóðadagur ljósmæðra Unnur Berglind Friðriksdóttir Skoðun Æji nei innflytjendur Davíð Aron Routley Skoðun Þegar rafmagn hættir að vera sjálfsagður hlutur Árni B. Möller Skoðun Lýðræði og framtíð RÚV: Tími til breytinga? Erling Valur Ingason Skoðun
Við Íslendingar þurfum oftast sundrung til þess að geta staðið saman. Við höfum ekki staðið saman undanfarnar vikur og mánuði enda frekar ljótar kosningar að baki og stjórnarmyndunarviðræður í gangi. Þar er ekki bara lítil samstaða á milli fólksins í landinu heldur bara engin innan sumra flokkanna sem ætla sér að reyna að stjórna landinu saman. Bara geggjuð staða í gangi. Ætli frægasti ekki frægi maður landsins síðustu daga, viðskiptafræðingurinn Ragnar Önundarson, hafi verið orðinn svona þreyttur á þessari sundrung þjóðarinnar að hann ákvað að kippa því í liðinn með einni Facebook-færslu? Nei, auðvitað ekki. Hann er bara miðaldra hvítur karlmaður sem telur sig mega segja hvað sem hann vill. Þessi ævintýralega heimskulegu fornaldarummæli hans um þingkonuna ágætu úr Árbænum sameinuðu samt þjóðina í rúmlega eina kvöldstund. Öll gleymdum við hvað við hötum þennan og hinn stjórnmálaflokk og verðandi jólastressið var hvergi í huga neins. Öll sameinuðumst við að vera reið út í Ragnar. Eða svona flest allavega. Við erum alveg rosalega góð sem þjóð í að tryllast út í þá sem vilja okkur illt, hvort sem það er misskilið eða ekki. Gleymum ekki þegar Cristiano Ronaldo, sá annars dýrkaði og dáði fótboltamaður, gerði lítið úr Aroni Einari Gunnarssyni á EM í fyrra. Þá varð Ronaldo óvinur þjóðar enda skal koma fram af sæmd við fyrirliða íslensku þjóðarinnar. Hvort sem það er Ronaldo eða Ragnar þá þýðir ekkert að fara upp á móti íslensku þjóðinni þegar hún stendur saman.