Sigurður Guðmundsson, fyrrverandi landlæknir, er sjötugur í dag. Hann er við eyjuna Capri þegar hann svarar síma. Hann er ánægður með allt nema starfslokareglu lýðveldisins.
Það er auðvitað alveg frábært að vera hér á svona fallegum degi,“ segir Sigurður Guðmundsson, fyrrverandi landlæknir, staddur um borð í ferju við eyjuna Capri. Kveðst einn af túristunum mörgu sem sækja Capri heim. „Ég held þeir séu um fimmtán þúsund á dag,“ upplýsir hann.
Hvernig ætlar þú svo að verja afmælisdeginum?
„Við verðum í Róm. Förum þangað í fyrramálið. Ég er á ferð með útskriftarárganginum mínum úr læknadeildinni. Við förum í borgarferðir á svona tveggja ára fresti og nú urðu Róm, Napólí og Capri fyrir valinu. Það var alger tilviljun að ferðina bar upp á þetta afmæli mitt. Við hjónin erum saman, auðvitað. Hún varð sjötug aðeins á undan mér en það sést ekki á okkur því ég ber þennan aldur aðeins augljósar en hún. En þetta er það sem við ætlum að gera, vera í Róm, sjá Colosseum og Forum Romanum, borða ítalskan mat og drekka ítölsk vín.“
Sigurður er sérfræðingur í smitsjúkdómum og er enn í fullri vinnu á Landspítalanum en segir það nú breytast eins og lög litla lýðveldisins geri ráð fyrir. „Ég mun halda áfram í hálfu starfi, spítalinn vildi það og ég líka, svo það náðust samningar. Mér finnst það frábært. Svo ég tuði svolítið þá finnst mér skrítið og ekki málefnalegt, ef nota má svo lögfræðilegt orðaval, að fólk þurfi að hætta vinnu bara af því það verður 70 ára, það ætti að hafa val,“ segir hann og heldur áfram: „Við kunnum margt á þessum aldri enda höfum við reynt allan fjandann og ég held það sé ástæða til að endurskoða þessar reglur. Starfslokin eiga að vera lending, ekki hrap.“
