Gagnrýni

Naumhyggja og nánd

Veikar dramatískar áherslur verða sýningunni að falli.

Enn ein nasistamyndin

Myndin er mjög fagmannlega gerð og stórvel leikin en í grunninn er þetta bara enn ein nasistamyndin og gerir lítið sem hefur ekki verið gert áður og betur.

Gleðisprengja!

Mamma mia! í Borgarleikhúsinu er pallíettuparadís þar sem gleðin ríkir.

Leitin að þeim rétta

Myndrík en átakalítil sýning.

Áður en Sibelius hefði átt að fara á Vog

Píanókonsert eftir Rakmaninoff var fremur yfirborðskenndur, en Sibelius og Beethoven voru flottir.

Eitthvað um ástina og lífið

Síðasta ástarjátningin er fallega skrifuð bók, full af pælingum, þunglyndi, fyndni, ljóðbrotum og ást.

Fjölbreytt kóreógrafía en lítil spenna

Skemmtilegt að sjá verk þar sem lögð er slík áhersla á kóreógrafíu en það náði aldrei að verða eins spennandi og ég hefði vonast til.

Kjarni heimsins

Tékkneski sviðslistahópurinn Studio Hrdinu frumsýndi sína útgáfu af Skugga-Baldri eftir Sjón í Listasafni Reykjavíkur við Tryggvagötu síðastliðinn föstudag.

Rússíbanareið gegnum helförina

Léku af hástemmdri andakt, tært og fókuserað

Framúrskarandi túlkun á öndvegisverkum eftir Fauré og Brahms.

Að herma eða ekki herma eftir

Bráðskemmtileg og Woody Allen-leg stjörnum prýdd gamanmynd Óskars Jónassonar

Lóan, spóinn og íslenski draumurinn

Hársbreidd frá há­gæðum.

Don Giovanni komst ekki á flug

Ósannfærandi túlkun á meistaraverki Mozarts.

Með brýnt erindi við samtíð og framtíð

Algjörlega mögnuð bók sem tekur á viðkvæmustu málefnum líðandi stundar sem og stöðu og þróun samfélagsins.

Skuggi sögunnar

Þreytandi kaldhæðni ræður ríkjum í Illsku.

Hljómkviða í hverju augnabliki

Það gneistaði af fimmtu sinfóníu Bruckners og Rapsódía eftir Brahms var unaðsleg.

Edda skiptir sér af

Spennandi og vel skrifuð afþreying sem gefur fyrirheit um skemmtilegt lesefni til framtíðar.

Verkalýðshetja í slökkviliðsbúningi

Stórbrotinn flutningur á Leningrad-sinfóníunni eftir Shost­akovitsj og fyrsti píanókonsert Tsjajkovskíjs var mergjaður.

Litríkt og heillandi ferðalag

Píla pína er hugljúf og einlæg sýning.

Angist og ótti, spægipylsa og þjóðerniskennd

Meinfyndið og beitt leikverk en leikstjórnina skortir dýpt.

Samt er hún sólgin í enn einn daginn

Falleg, áhugaverð og skemmtileg skáldsaga sem gefur dýrmætt sjónarhorn.

Segir margt með fáum tónum

Megnið var gott, sumt frábært, annað ekki.

Ævintýralegur dans

Vel unnið barnaverk þar sem hugmyndin, útfærslan og umgjörðin voru til fyrirmyndar.

Keyrt niður miðjuna

Kostulegir kaflar en skortir áhættu hjá Mið-Íslandi.

Meira íslenskt, takk

Tvö ný verk voru virkilega spennandi, en restin hefði mátt vera nýrri. Þetta voru jú Myrkir músíkdagar!

Gullin ský og skuggar á Myrkum

Tveir athyglisverðir einleikskonsertar voru frumfluttir á tónleikunum og einleikararnir fóru á kostum.

Fyrstu og erfiðustu skrefin

Ansi brösótt byrjun en ný leikskáld hafa stigið fram.

Ævintýralegir tónleikar sinfóníunnar

Tónleikarnir hefðu getað byrjað betur, en eftir það voru þeir frábærir.

Átakanleg fortíð í nýjum búning

Harmþrungið og mikilvægt umfjöllunarefni en útfærslan veldur ekki efninu.

Frönsk tímaskekkja

Ófyndin, hómófóbísk og rasísk mynd sem virðist stöðnuð í húmor og siðferði frá 1970 eða svo, en eflaust mjög skemmtileg fyrir fólk sem elskar gamaldags hommagrín.