Vannýtt tækifæri 14. nóvember 2006 06:15 Prófkjör undangenginna vikna sýna fram á fremur lítinn áhuga þátttakenda á að stilla upp fjölbreyttum listum fyrir alþingiskosningarnar í vor. Konur virðast eiga ákaflega erfitt uppdráttar í prófkjörum, nema hlutfall þeirra sé þeim mun hærra í hópi þeirra sem gefa þar kost á sér. Sama máli gegnir um eldri borgara, en vissulega eru ekki margir í þeim hópi sem gefa kost á sér, og Íslendinga af erlendum uppruna sem eru enn færri í prófkjörum. Svo virðist sem karlmenn á tæplega miðjum aldri séu líklegastir til að ná árangri í prófkjörum og er það íhugunarefni hvað það er sem gerir þá svona trúverðuga í augum þátttakenda í prófkjörum. Það er mikið áhyggjuefni að svo virðist sem bakslag sé komið í hlutfall kvenna í stjórnmálum. Konum fækkaði í sveitarstjórnum landsins eftir kosningarnar í vor sem leið og niðurstöður undangenginna prófkjara hafa verið á þann veg að fátt virðist geta komið í veg fyrir að hlutfall kvenna á Alþingi Íslendinga lækki á næsta kjörtímabili og er það þó ekki sérlega glæsilegt á því kjörtímabili sem nú er að renna sitt skeið. Vissulega liggja fyrir þær staðreyndir að færri konur en karlar gefa kost á sér í prófkjörum. Sömuleiðis sækjast konur að meðaltali eftir sætum neðar á lista en karlmenn. Engar tölur liggja fyrir um kynjahlutfall og aldurssamsetningu þeirra sem taka þátt í prófkjörum en leiða má líkur að því að sá hópur endurspegli kjósendur að minnsta kosti betur en hópurinn sem gefur kost á sér, þ.e. að kynja- og aldurssamsetning sé þar tiltölulega jöfn. Flestir hljóta að vera sammála um að til þess að listi höfðaði sem best til breiðs hóps kjósenda ætti að vera að finna á honum tiltölulega breiðan hóp fólks. Gallinn við prófkjörin er vitanlega sá að ekki er raðað á lista með tilliti til þessa heldur fer uppröðun eftir því hvernig atkvæði falla. Á landsbyggðinni, og raunar í öllum kjördæmum utan Reykjavíkurkjördæmanna, virðast sjónarmið byggðarlaga einnig vega þyngra en það sjónarmið að velja fjölbreyttan hóp fólks til starfa. Þannig virðist bæði þátttakendum í prófkjörum og forsvarsmönnum flokka finnast skipta meira máli að hvert byggðarlag eigi sinn fulltrúa á lista heldur en að hann sé skipaður fjölbreyttum hópi karla og kvenna á öllum aldri. Kynjahlutfall á framboðslistum stjórnmálaflokkanna er graf-alvarlegt mál. Þeir sem þessa lista skipa eru fulltrúar þjóðarinnar á Alþingi næstu fjögur ár. Að flokkarnir, með fulltingi stuðningsmanna sinna sem þátt taka í prófkjörum, skuli hver á fætur öðrum birta framboðslista sem að miklum meirihluta eru skipaðir einsleitum hópi tæplega miðaldra karlmanna er til skammar. Kjósendur 21. aldarinnar hljóta að gera þá kröfu til stjórnmálaflokka að listar þeirra endurspegli þjóðina með skýrari hætti en nú virðist líta út fyrir, annað er gróf tímaskekkja. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Steinunn Stefánsdóttir Mest lesið Halldór 4. 10. 2025 Halldór Barnafjölskyldur í Reykjavík eiga betra skilið Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir Skoðun Kæra Epli, skilur þú mig? Lilja Dögg Jónsdóttir Skoðun Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun Þorgerður og erlendu dómstólarnir Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Lyftum umræðunni á örlítið hærra plan Jóna Hlíf Halldórsdóttir Skoðun Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun 752 dánir vegna geðheilsuvanda – enginn vegna fjölþáttaógnar Grímur Atlason Skoðun Transumræðan og ruglið um fjölda kynja Einar Steingrímsson Skoðun 7 milljarða húsnæðisstuðningur afnuminn… en hvað kemur í staðinn? Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun
Prófkjör undangenginna vikna sýna fram á fremur lítinn áhuga þátttakenda á að stilla upp fjölbreyttum listum fyrir alþingiskosningarnar í vor. Konur virðast eiga ákaflega erfitt uppdráttar í prófkjörum, nema hlutfall þeirra sé þeim mun hærra í hópi þeirra sem gefa þar kost á sér. Sama máli gegnir um eldri borgara, en vissulega eru ekki margir í þeim hópi sem gefa kost á sér, og Íslendinga af erlendum uppruna sem eru enn færri í prófkjörum. Svo virðist sem karlmenn á tæplega miðjum aldri séu líklegastir til að ná árangri í prófkjörum og er það íhugunarefni hvað það er sem gerir þá svona trúverðuga í augum þátttakenda í prófkjörum. Það er mikið áhyggjuefni að svo virðist sem bakslag sé komið í hlutfall kvenna í stjórnmálum. Konum fækkaði í sveitarstjórnum landsins eftir kosningarnar í vor sem leið og niðurstöður undangenginna prófkjara hafa verið á þann veg að fátt virðist geta komið í veg fyrir að hlutfall kvenna á Alþingi Íslendinga lækki á næsta kjörtímabili og er það þó ekki sérlega glæsilegt á því kjörtímabili sem nú er að renna sitt skeið. Vissulega liggja fyrir þær staðreyndir að færri konur en karlar gefa kost á sér í prófkjörum. Sömuleiðis sækjast konur að meðaltali eftir sætum neðar á lista en karlmenn. Engar tölur liggja fyrir um kynjahlutfall og aldurssamsetningu þeirra sem taka þátt í prófkjörum en leiða má líkur að því að sá hópur endurspegli kjósendur að minnsta kosti betur en hópurinn sem gefur kost á sér, þ.e. að kynja- og aldurssamsetning sé þar tiltölulega jöfn. Flestir hljóta að vera sammála um að til þess að listi höfðaði sem best til breiðs hóps kjósenda ætti að vera að finna á honum tiltölulega breiðan hóp fólks. Gallinn við prófkjörin er vitanlega sá að ekki er raðað á lista með tilliti til þessa heldur fer uppröðun eftir því hvernig atkvæði falla. Á landsbyggðinni, og raunar í öllum kjördæmum utan Reykjavíkurkjördæmanna, virðast sjónarmið byggðarlaga einnig vega þyngra en það sjónarmið að velja fjölbreyttan hóp fólks til starfa. Þannig virðist bæði þátttakendum í prófkjörum og forsvarsmönnum flokka finnast skipta meira máli að hvert byggðarlag eigi sinn fulltrúa á lista heldur en að hann sé skipaður fjölbreyttum hópi karla og kvenna á öllum aldri. Kynjahlutfall á framboðslistum stjórnmálaflokkanna er graf-alvarlegt mál. Þeir sem þessa lista skipa eru fulltrúar þjóðarinnar á Alþingi næstu fjögur ár. Að flokkarnir, með fulltingi stuðningsmanna sinna sem þátt taka í prófkjörum, skuli hver á fætur öðrum birta framboðslista sem að miklum meirihluta eru skipaðir einsleitum hópi tæplega miðaldra karlmanna er til skammar. Kjósendur 21. aldarinnar hljóta að gera þá kröfu til stjórnmálaflokka að listar þeirra endurspegli þjóðina með skýrari hætti en nú virðist líta út fyrir, annað er gróf tímaskekkja.
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun
Leikskóli þarf meira en þak og veggi. Kópavogsmódelið og Akureyrarleiðin sem leið að aukinni velferð barna Anna Elísa Hreiðarsdóttir,Svava Björg Mörk Skoðun
Jákvæð áhrif dánaraðstoðar á sorgarferli aðstandenda og umönnunaraðila í Viktoríuríki í Ástralíu Ingrid Kuhlman Skoðun