Spilað með hjartastrengina Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 24. september 2008 06:00 Svona áratug eftir svolítið kaldrifjuð unglingsár þar sem fátt snerti mína viðkvæmari hjartastrengi eignaðist ég frumburðinn minn. Umsvifalaust snerist dæmið við, því allar götur síðan hefur lítið þurft til að slá mig út af laginu, einkum og sér í lagi ef það viðkemur börnum. Árum síðar hefur ástandið síst batnað því með hverri barneign verð ég æ væmnari. Lítill fótur í litlum skó, einlægar vangaveltur sjö ára og yngri eða sniðugt tilsvar kotroskinnar hnátu dugar núorðið til að koma út á mér tárunum. Aukinheldur grenja ég auðvitað yfir fallegri laglínu og hjartnæmum bíómyndum en það er reyndar líka tilvalið til að fá útrás svona almennt og yfirhöfuð; ódýrara en sálfræðingur og rýrir orðsporið minna en margt annað. Svona tilfinningasemi er ekki sjaldgæf. Þvert á móti er hún svo útbreidd - ég leyfi mér að segja einkum meðal kvenna, sem í gegnum tíðina hafa haft meira svigrúm en karlar til að klökkna yfir smotteríi - að hún er eitt það fyrsta sem auglýsendum dettur í hug að hagnýta. Því eru lítil, sæt og saklaus börn unnvörpum notuð til að auglýsa banka og bensínstöðvar, ferðaskrifstofur og flugfélög, tryggingafélög og byggingavöruverslanir. Hvort sem bein tengsl eru milli vöru og barna eða ekki. Í nýrri auglýsingu frá einum olíurisanum er spilað svo hrottalega á tilfinningastöðvarnar að ég táraðist enn við tíunda áhorf. Ó, litla krúttlega parið sem hjálpast að í gegnum súrt og sætt, paufast í lopapeysu og gúmmístígvélum landshorna á milli á kassabílnum sem þau smíðuðu saman. Koma við á bensínstöðinni og fá sér eina með öllu, búin að missa fyrstu tönnina. Leggja á sig mikið erfiði til að ná markmiðinu: Að byggja yfir dálítinn læk dulitla brú úr rekaviði, mjólkurbrúsum og límbandi. Á meðan skynsami parturinn af mér tuldrar eitthvað óskiljanlegt um úlfa í sauðargæru gleymir sér meirihlutinn, hinn parturinn, yfir sykurhúðaðri glansmynd af stórfyrirtæki sem áratugum saman hefur mjólkað auð úr íslenskum almenningi. Rétt á meðan auglýsingin rennur tengi ég í smástund allar blíðar tilfinningar við olíufélag. Svo er hún búin og heyrnin skerpist fljótlega, orðaskil um barnamisnotkun verða greinilegri. Það er eitthvað bogið við þetta alltsaman. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir Skoðun Bankarnir og þjáningin Ingólfur Sverrisson Skoðun Ljósið – samtök úti í bæ Jens Garðar Helgason Skoðun Ég er ekki hættuleg – ég er veik Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir Skoðun Er hægt að bíða lengur? Björg Baldursdóttir Skoðun Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir Skoðun Á hvaða vegferð er heilbrigðisráðherra? Kjartan Helgi Ólafsson Skoðun Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Það er munur á veðmálum og veðmálum Auður Inga Þorsteinsdóttir Skoðun Gefum í – því unglingarnir okkar eiga það skilið Skoðun
Svona áratug eftir svolítið kaldrifjuð unglingsár þar sem fátt snerti mína viðkvæmari hjartastrengi eignaðist ég frumburðinn minn. Umsvifalaust snerist dæmið við, því allar götur síðan hefur lítið þurft til að slá mig út af laginu, einkum og sér í lagi ef það viðkemur börnum. Árum síðar hefur ástandið síst batnað því með hverri barneign verð ég æ væmnari. Lítill fótur í litlum skó, einlægar vangaveltur sjö ára og yngri eða sniðugt tilsvar kotroskinnar hnátu dugar núorðið til að koma út á mér tárunum. Aukinheldur grenja ég auðvitað yfir fallegri laglínu og hjartnæmum bíómyndum en það er reyndar líka tilvalið til að fá útrás svona almennt og yfirhöfuð; ódýrara en sálfræðingur og rýrir orðsporið minna en margt annað. Svona tilfinningasemi er ekki sjaldgæf. Þvert á móti er hún svo útbreidd - ég leyfi mér að segja einkum meðal kvenna, sem í gegnum tíðina hafa haft meira svigrúm en karlar til að klökkna yfir smotteríi - að hún er eitt það fyrsta sem auglýsendum dettur í hug að hagnýta. Því eru lítil, sæt og saklaus börn unnvörpum notuð til að auglýsa banka og bensínstöðvar, ferðaskrifstofur og flugfélög, tryggingafélög og byggingavöruverslanir. Hvort sem bein tengsl eru milli vöru og barna eða ekki. Í nýrri auglýsingu frá einum olíurisanum er spilað svo hrottalega á tilfinningastöðvarnar að ég táraðist enn við tíunda áhorf. Ó, litla krúttlega parið sem hjálpast að í gegnum súrt og sætt, paufast í lopapeysu og gúmmístígvélum landshorna á milli á kassabílnum sem þau smíðuðu saman. Koma við á bensínstöðinni og fá sér eina með öllu, búin að missa fyrstu tönnina. Leggja á sig mikið erfiði til að ná markmiðinu: Að byggja yfir dálítinn læk dulitla brú úr rekaviði, mjólkurbrúsum og límbandi. Á meðan skynsami parturinn af mér tuldrar eitthvað óskiljanlegt um úlfa í sauðargæru gleymir sér meirihlutinn, hinn parturinn, yfir sykurhúðaðri glansmynd af stórfyrirtæki sem áratugum saman hefur mjólkað auð úr íslenskum almenningi. Rétt á meðan auglýsingin rennur tengi ég í smástund allar blíðar tilfinningar við olíufélag. Svo er hún búin og heyrnin skerpist fljótlega, orðaskil um barnamisnotkun verða greinilegri. Það er eitthvað bogið við þetta alltsaman.
Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir Skoðun
Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir Skoðun
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun
Tryggja þarf öfluga endurhæfingu fyrir einstaklinga með krabbamein Ragna Kristín Guðbrandsdóttir Skoðun
Tími til að fagna, minna á og hvetja áfram – 50 ár frá Kvennaverkfallinu Ólöf Kristjánsdóttir Skoðun
Tími til að endurhugsa hagvöxt! Dóra Guðrún Guðmundsdóttir,Soffia S. Sigurgeisdóttir,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun