Fjandskapur við skriðsóley Páll Baldvin Baldvinsson skrifar 23. júní 2009 06:00 Umhverfis grösin er sprottið þétt fagurgrænt teppi af arfa. Kræklurnar standa uppúr teppinu en undir er einhver tegund sem ég ber ekki kennsl á. Þar í bland sé ég fornan fjanda minn í garðrækt, skriðsóleyjaranga. Í jaðrinu eru gott ef ekki er njólablöð. Ofar öllu eru mín glæstu kartöflugrös. Stæðileg og fönguleg liggja þau í brúskum ofan á illgresinu sem er svo þétt í smágervðri rótinni að stinga má fingrum undir teppið og svopta ví burtu með einu handtaki svo lófastórt gat verður eftir í grænni voðinni. Hver ber ábyrgð á þessu? Garðurinn var nýplægður uppúr eldri görðum og í hann fór vænn skammtur af hrossataði. Hér bar alllt að sama brunni: kangvinn órækt hafði fyllt mómoldina illgresisfræjum og ekki bætti taðið úr: einhver hrossaræktandinn hefur beitt stóði sínu sem þessu taði skeit á arfagresjur. Nú þarf ég að þrífa eftir hann. Það er létt verk að fletta illgresisbreiðunni af beðinu, því fyrsta af fjórum. Neðsta beðið í slakkanum er sínu verst: þar heyir skriðpuntur hetjulega baráttu fyrir lífi sínu og þegar efri beðin öll eru hrein bærist blaðfagur punturinn í kvöldbænum. Þar örlar ekki á grasi. Gleymdist að pota útsæði niður í það? Leit er skipulögð í huganum eftir fáa daga. Líkastil verður að stinga þann part upp, hreinsa beðið á stórum parti eins og veikan stjórnmálaflokk. Gott maður lumar á rauðu útsæði á tryggum stað sem kemur nú til góða, fagurlega spírað í svörtum poka við rétt hitastig. Allt um kring eru félagar mínir, allt ókunnir menn, karla og konur að huga að ræktinni. Bjartar akrílbreiður dimmgrá plöst og sérstiðin fyrir bogagrindur skreyta lundinn, götur teknar að verða torfærar fyrir grjóttýnslunni sem skilar upp úr moldinni smáhrugum milli stærri fanga úr steinaríkinu. Það lítur vel út með uppskeruna, grösin komin vel af stað. Keikir kálblöðungar eru fyrirferðar miklir í beði nágrannans. Handan við órætina þusar umferðin með einstaka rokum manna með vélarafl við tærnar. Lengst niðurfrá hjalar áin. Okkur vantar rigningu, það er stöku dreif af smádropum sem standa ekki undir nafninu skúr. Þá er kallað. Maður er komin upp í birkitré og lítur nú yfir veldi sumarsins í borgarlandinu. Hér er minn heimur og sá er stór. Hann er yfir tímanum snáðinn og greinin vaggar kærlega undir honum. Og svo dettur á dúnalogn í kvöldblíðunni. Gatan tæmist andartak og þá heyrist fugl. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Páll Baldvin Baldvinsson Mest lesið Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun Að semja er ekki veikleiki – það er forsenda lýðræðis Elliði Vignisson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun
Umhverfis grösin er sprottið þétt fagurgrænt teppi af arfa. Kræklurnar standa uppúr teppinu en undir er einhver tegund sem ég ber ekki kennsl á. Þar í bland sé ég fornan fjanda minn í garðrækt, skriðsóleyjaranga. Í jaðrinu eru gott ef ekki er njólablöð. Ofar öllu eru mín glæstu kartöflugrös. Stæðileg og fönguleg liggja þau í brúskum ofan á illgresinu sem er svo þétt í smágervðri rótinni að stinga má fingrum undir teppið og svopta ví burtu með einu handtaki svo lófastórt gat verður eftir í grænni voðinni. Hver ber ábyrgð á þessu? Garðurinn var nýplægður uppúr eldri görðum og í hann fór vænn skammtur af hrossataði. Hér bar alllt að sama brunni: kangvinn órækt hafði fyllt mómoldina illgresisfræjum og ekki bætti taðið úr: einhver hrossaræktandinn hefur beitt stóði sínu sem þessu taði skeit á arfagresjur. Nú þarf ég að þrífa eftir hann. Það er létt verk að fletta illgresisbreiðunni af beðinu, því fyrsta af fjórum. Neðsta beðið í slakkanum er sínu verst: þar heyir skriðpuntur hetjulega baráttu fyrir lífi sínu og þegar efri beðin öll eru hrein bærist blaðfagur punturinn í kvöldbænum. Þar örlar ekki á grasi. Gleymdist að pota útsæði niður í það? Leit er skipulögð í huganum eftir fáa daga. Líkastil verður að stinga þann part upp, hreinsa beðið á stórum parti eins og veikan stjórnmálaflokk. Gott maður lumar á rauðu útsæði á tryggum stað sem kemur nú til góða, fagurlega spírað í svörtum poka við rétt hitastig. Allt um kring eru félagar mínir, allt ókunnir menn, karla og konur að huga að ræktinni. Bjartar akrílbreiður dimmgrá plöst og sérstiðin fyrir bogagrindur skreyta lundinn, götur teknar að verða torfærar fyrir grjóttýnslunni sem skilar upp úr moldinni smáhrugum milli stærri fanga úr steinaríkinu. Það lítur vel út með uppskeruna, grösin komin vel af stað. Keikir kálblöðungar eru fyrirferðar miklir í beði nágrannans. Handan við órætina þusar umferðin með einstaka rokum manna með vélarafl við tærnar. Lengst niðurfrá hjalar áin. Okkur vantar rigningu, það er stöku dreif af smádropum sem standa ekki undir nafninu skúr. Þá er kallað. Maður er komin upp í birkitré og lítur nú yfir veldi sumarsins í borgarlandinu. Hér er minn heimur og sá er stór. Hann er yfir tímanum snáðinn og greinin vaggar kærlega undir honum. Og svo dettur á dúnalogn í kvöldblíðunni. Gatan tæmist andartak og þá heyrist fugl.
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun