Nýting og niðurrif Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 29. júní 2009 06:00 Nú á miðju sumri hopar jafnvel ljótleiki kreppunnar dálítið fyrir birtunni, næstum allt virðist fallegra í góðu veðri. Ummerki hrunsins eru þó hvarvetna sýnileg, jafn sorglega æpandi og daglegar fréttir af atvinnuleysi og gjaldþrotum. Enginn er ósnortinn, nema að því er virðist þeir sem í eigin þágu hjuggu harðast í undirstöðurnar en sýna nú ekki snefil af eftirsjá. Um daginn birtist lítil en athyglisverð frétt í Mogganum. Þar segir frá bandarískri hugmynd um að rífa hverfi í niðurníðslu til að stemma stigu við hnignun borga og því líkt við það þegar visin grein er sniðin af annars lifandi tré. Í stað þess að bíða eftir því að yfirgefnar byggingar smiti vesöldinni út í umhverfið sé betra að skipuleggja borgina upp á nýtt, fjarlægja ræksnin. Sjaldan höfum við haft meiri þörf fyrir gagnlegt ímyndunarafl og nú. Vissulega er hér enn ekki að finna niðurnídd hverfi sambærileg þeim sem kveiktu umrædda hugmynd, en kannski getum við staðfært hana og notað, því nógur er efniviðurinn. Til dæmis fjöldinn allur af óseldum íbúðum, hálfköruðum byggingum og verklausum vinnuvélum. Sívaxandi atvinnuleysi. Félagslegar íbúðarblokkir. Og skortur á fangelsisrými svo nú þurfa brotamenn jafnvel að deila herberginu sínu. Varðandi það síðasta verð ég reyndar að játa að samúð mín er dálítið upptekin, til dæmis hjá heiðarlegu fólki á elliheimilum sem allt of lengi hefur þurft að sætta sig við að kúldrast síðustu æviárin með herbergisfélögum. En burtséð frá mínum prívat skoðunum höfum við ýmis verkefni við höndina. Í fyrsta lagi eiga ríkisbankarnir nú þegar fjölda auðra íbúða vítt og breitt. Samansöfnuð vandamál hafa tilhneigingu til að eflast fremur en leysast. Í stað þess að hrúga þeim félagslega þurfandi saman á fáa fátæktarstimplaða staði væri hægt að bjóða þeim betri kosti og nýta þannig þetta ónotaða húsnæði. Í öðu lagi eru niðurníddu félagsíbúðarblokkirnar hvergi betur komnar en á haugunum og til þess höfum við nú margar margar verklausar, en vinnufúsar hendur. Í þriðja lagi standa efstu hæðirnar á ljóta glerturninum í Borgartúninu auðar og eru upplagðar í nýtt fangelsi. Glæsilegt skuldafangelsi fyrir til dæmis þá sem komu okkur á kaldan klakann. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir Skoðun
Nú á miðju sumri hopar jafnvel ljótleiki kreppunnar dálítið fyrir birtunni, næstum allt virðist fallegra í góðu veðri. Ummerki hrunsins eru þó hvarvetna sýnileg, jafn sorglega æpandi og daglegar fréttir af atvinnuleysi og gjaldþrotum. Enginn er ósnortinn, nema að því er virðist þeir sem í eigin þágu hjuggu harðast í undirstöðurnar en sýna nú ekki snefil af eftirsjá. Um daginn birtist lítil en athyglisverð frétt í Mogganum. Þar segir frá bandarískri hugmynd um að rífa hverfi í niðurníðslu til að stemma stigu við hnignun borga og því líkt við það þegar visin grein er sniðin af annars lifandi tré. Í stað þess að bíða eftir því að yfirgefnar byggingar smiti vesöldinni út í umhverfið sé betra að skipuleggja borgina upp á nýtt, fjarlægja ræksnin. Sjaldan höfum við haft meiri þörf fyrir gagnlegt ímyndunarafl og nú. Vissulega er hér enn ekki að finna niðurnídd hverfi sambærileg þeim sem kveiktu umrædda hugmynd, en kannski getum við staðfært hana og notað, því nógur er efniviðurinn. Til dæmis fjöldinn allur af óseldum íbúðum, hálfköruðum byggingum og verklausum vinnuvélum. Sívaxandi atvinnuleysi. Félagslegar íbúðarblokkir. Og skortur á fangelsisrými svo nú þurfa brotamenn jafnvel að deila herberginu sínu. Varðandi það síðasta verð ég reyndar að játa að samúð mín er dálítið upptekin, til dæmis hjá heiðarlegu fólki á elliheimilum sem allt of lengi hefur þurft að sætta sig við að kúldrast síðustu æviárin með herbergisfélögum. En burtséð frá mínum prívat skoðunum höfum við ýmis verkefni við höndina. Í fyrsta lagi eiga ríkisbankarnir nú þegar fjölda auðra íbúða vítt og breitt. Samansöfnuð vandamál hafa tilhneigingu til að eflast fremur en leysast. Í stað þess að hrúga þeim félagslega þurfandi saman á fáa fátæktarstimplaða staði væri hægt að bjóða þeim betri kosti og nýta þannig þetta ónotaða húsnæði. Í öðu lagi eru niðurníddu félagsíbúðarblokkirnar hvergi betur komnar en á haugunum og til þess höfum við nú margar margar verklausar, en vinnufúsar hendur. Í þriðja lagi standa efstu hæðirnar á ljóta glerturninum í Borgartúninu auðar og eru upplagðar í nýtt fangelsi. Glæsilegt skuldafangelsi fyrir til dæmis þá sem komu okkur á kaldan klakann.
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir Skoðun