Ragnheiður Tryggvadóttir: Að rótum vandans Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 20. maí 2010 06:00 Undanfarin kvöld hef ég dundað mér í garðinum heima en hann er í hálfgerðri órækt. Grasflötin mosavaxin vegna skuggans af allt of stórum trjánum í kring sem hafa fengið að vaxa óáreitt í áratugi og beðin vaðandi í illgresi. Kerfillinn æðir yfir páskaliljurnar og kaffærir allt sem á vegi hans verður. Hann hefur meira að segja brotið sér leið upp um malbikið á bílastæðinu utan við grindverkið, svo mikil er gróskan. Kerfillinn er óvelkominn gestur í garðinum mínum og frekur eins og ofdekraður útrásarvíkingur. Ég hef reynt að tjónka við hann með litlum árangri þó þar sem tíminn sem ég hef til að sinna garðverkum takmarkast við hálftíma hér og hálftíma þar. Hann hefur því í fullu tré við mig og á hverjum morgni sýnist mér kerfillinn hafa dreift sér víðar, hækkað, stækkað og lagt undir sig fleiri vesælar liljur. Ég leitaði mér því ráða á vefsíðu hvernig ráða mætti niðurlögum kerfilsins og las þar það sem ég vissi að hann er erfiður að eiga við. Á vefsíðu Náttúrufræðistofnunar er kerfillinn sagður reskitegund, sem þýðir víst að hann þrífist í vel röskuðu landi. Hann er hraðvaxta og duglegur í samkeppni við annan gróður. Til að ráða niðurlögum hans væri helst til ráða að beita á hann sauðfé! Alin upp á bóndabæ ættu mér að vera hæg heimatökin að fá kind í garðinn. Ég er þó hrædd um að kindin yrði óáreiðanlegur bandamaður sem léti ekki staðar numið við kerfilinn heldur kroppaði garðinn allan niður í svörð. Ég hef líka íhugað að semja frið við þennan óvin minn. Láta eins og við deilum garðinum í sátt og að kerfillinn sé þarna rétt eins og hver önnur nytjajurt. Það ku víst vera gott að baka úr honum brauð! Eftirlátssöm yrði ég þá að tipla í kringum hann og þykjast ekki sjá hvernig hann reigir sig enn hærra en í gær. Yfirgangurinn í honum er þó einfaldlega orðinn óþolandi og ekki um það að ræða að hann fái að sölsa undir sig blettinn átakalaust. Við nánari lestur á heimasíðunni góðu segir að kerfillinn myndi ekki langlífan fræforða, sem ég gef mér að þýði að hann sé hálfgerður ræfill þegar upp er staðið. Þar segir einnig að ef rætur náist upp ætti björninn að vera unninn. Vopnuð stunguspaða mun ég því ráðast að rótum vandans í kvöld og vonandi hafa sigur. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun Þriggja stiga þögn Bjarni Karlsson Skoðun Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun
Undanfarin kvöld hef ég dundað mér í garðinum heima en hann er í hálfgerðri órækt. Grasflötin mosavaxin vegna skuggans af allt of stórum trjánum í kring sem hafa fengið að vaxa óáreitt í áratugi og beðin vaðandi í illgresi. Kerfillinn æðir yfir páskaliljurnar og kaffærir allt sem á vegi hans verður. Hann hefur meira að segja brotið sér leið upp um malbikið á bílastæðinu utan við grindverkið, svo mikil er gróskan. Kerfillinn er óvelkominn gestur í garðinum mínum og frekur eins og ofdekraður útrásarvíkingur. Ég hef reynt að tjónka við hann með litlum árangri þó þar sem tíminn sem ég hef til að sinna garðverkum takmarkast við hálftíma hér og hálftíma þar. Hann hefur því í fullu tré við mig og á hverjum morgni sýnist mér kerfillinn hafa dreift sér víðar, hækkað, stækkað og lagt undir sig fleiri vesælar liljur. Ég leitaði mér því ráða á vefsíðu hvernig ráða mætti niðurlögum kerfilsins og las þar það sem ég vissi að hann er erfiður að eiga við. Á vefsíðu Náttúrufræðistofnunar er kerfillinn sagður reskitegund, sem þýðir víst að hann þrífist í vel röskuðu landi. Hann er hraðvaxta og duglegur í samkeppni við annan gróður. Til að ráða niðurlögum hans væri helst til ráða að beita á hann sauðfé! Alin upp á bóndabæ ættu mér að vera hæg heimatökin að fá kind í garðinn. Ég er þó hrædd um að kindin yrði óáreiðanlegur bandamaður sem léti ekki staðar numið við kerfilinn heldur kroppaði garðinn allan niður í svörð. Ég hef líka íhugað að semja frið við þennan óvin minn. Láta eins og við deilum garðinum í sátt og að kerfillinn sé þarna rétt eins og hver önnur nytjajurt. Það ku víst vera gott að baka úr honum brauð! Eftirlátssöm yrði ég þá að tipla í kringum hann og þykjast ekki sjá hvernig hann reigir sig enn hærra en í gær. Yfirgangurinn í honum er þó einfaldlega orðinn óþolandi og ekki um það að ræða að hann fái að sölsa undir sig blettinn átakalaust. Við nánari lestur á heimasíðunni góðu segir að kerfillinn myndi ekki langlífan fræforða, sem ég gef mér að þýði að hann sé hálfgerður ræfill þegar upp er staðið. Þar segir einnig að ef rætur náist upp ætti björninn að vera unninn. Vopnuð stunguspaða mun ég því ráðast að rótum vandans í kvöld og vonandi hafa sigur.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Að saga rótina undan trénu og halda að stofninn vaxi hraðar: hugleiðing um tillögur Viðskiptaráðs Birgir Orri Ásgrímsson Skoðun
Mikilvægi aðgengis og algildrar hönnunar að byggingum í dag og til framtíðar Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun