Skilaboð að ofan Sigurbjörg Árnadóttir skrifar 24. október 2010 13:37 Leikhús *** Þögli þjónninn Leikfélag Akureyrar Höfundur: Harold Pinter Leikstjóri: Jón Gunnar Þórðarson. Aðalhlutverk: Guðmundur Magnússon og Atli Þór Albertsson Í verkum breska leikskáldsins Harolds Pinter er einatt að finna vanmátt okkar til samskipta, ófullnægjandi samskipti okkar við hvert annað og það ófyrirséða í gjörðum okkar. Um tilhneiginguna til að sækjast eftir hinu smávægilega og markmiðinu sem við aldrei náum. Hann setur fingur á það sem við tjáum hvert öðru. Sendir okkur skilaboð frá landamærum þagnarinnar. Með pennann að vopni getur hann kallað fram hlátur sem festist í hálsinum og breytist í þöglan ótta. Á öldum léttleikans er áhorfandinn einatt þrifinn í ferðalag þar sem hann sveiflast um í heimi ofbeldis og hræðslu. Ferðalag kryddað svörtum húmor. Á síðari árum ævi sinnar lét Pinter mikið til sín taka á opinberum vettvangi í mannréttindabaráttu. Hörð gagnrýni hans á ríkisstjórnir Bretlands og Bandaríkjanna vegna stefnu þeirra í alþjóðastjórnmálum vakti mikla athygli. Meðal annars tók hann virkan þátt í mótmælum gegn Persaflóastríðinu, stríðsrekstri Bandaríkjanna í Afganistan og innrásinni í Írak. Þögli þjónninn er dæmigerður Pinter og það er vel til fallið hjá Leikfélagi Akureyrar að sýna Pinter nú. Andrúmsloftið í íslensku samfélagi og samskipti ráðamanna og almennings eru stundum eins og í verki eftir Harold Pinter. Ég skemmti mér vel á sýningu Leikfélags Akureyrar á Þögla þjóninum. Þrátt fyrir vankanta hennar. En hvort ég á að skrifa seigleika sýningarinnar framan af á leikstjórann Jón Gunnar Þórðarson eða á leikarann Guðmund Ólafsson veit ég ekki alveg. Eftir fyrstu mínúturnar - sem lofuðu svo góðu - tók við kafli þar sem Guðmundur varð of mjúkur og ógnin of léttvæg þannig að spennan fjaraði út á milli leikaranna tveggja, þeirra Atla Þórs Albertssonar og Guðmundar. Eftir varð notalegt stofudrama sem tók nokkurn tíma að byggja upp á ný. Síðari hluti sýningarinnar var mun sterkari, skilaboðin frá valdhöfunum að ofan urðu að hrollvekjandi ógn - bið eftir endi. Guðmundur Ólafsson sótti í sig veðrið er líða tók á sýninguna og átti marga mjög góða spretti. Atli Þór Albertsson skilaði sínu hlutverki með prýði, einfaldur, óttalaus og auðtrúa. Leikmynd hópsins sem og hljóðmynd Eyþórs Inga hæfði leikritinu mjög vel. Sýningu Leikfélags Akureyrar á Þögla þjóninum er vel þess virði að sjá, leikrit sem hæfir vel í þeim pólitíska ólgusjó sem íslenskt samfélag er í - þar sem engu er að treysta. Niðurstaða: Brokkgeng sýning framan af en sækir í sig veðrið eftir hlé. Verk sem talar inn í íslenskan samtíma. Mest lesið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið Björgvin Franz brotinn en slær í gegn í Ladda og ræktinni Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Þeir fátæku borga brúsann Gagnrýni Stjörnurnar flyktust á frumsýningu einnar mest spennandi bíómyndar ársins Lífið samstarf Fyrstur til að skíða niður Everest án súrefnis Lífið „Það sýður miklu frekar upp úr við uppvaskið“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Leikhús *** Þögli þjónninn Leikfélag Akureyrar Höfundur: Harold Pinter Leikstjóri: Jón Gunnar Þórðarson. Aðalhlutverk: Guðmundur Magnússon og Atli Þór Albertsson Í verkum breska leikskáldsins Harolds Pinter er einatt að finna vanmátt okkar til samskipta, ófullnægjandi samskipti okkar við hvert annað og það ófyrirséða í gjörðum okkar. Um tilhneiginguna til að sækjast eftir hinu smávægilega og markmiðinu sem við aldrei náum. Hann setur fingur á það sem við tjáum hvert öðru. Sendir okkur skilaboð frá landamærum þagnarinnar. Með pennann að vopni getur hann kallað fram hlátur sem festist í hálsinum og breytist í þöglan ótta. Á öldum léttleikans er áhorfandinn einatt þrifinn í ferðalag þar sem hann sveiflast um í heimi ofbeldis og hræðslu. Ferðalag kryddað svörtum húmor. Á síðari árum ævi sinnar lét Pinter mikið til sín taka á opinberum vettvangi í mannréttindabaráttu. Hörð gagnrýni hans á ríkisstjórnir Bretlands og Bandaríkjanna vegna stefnu þeirra í alþjóðastjórnmálum vakti mikla athygli. Meðal annars tók hann virkan þátt í mótmælum gegn Persaflóastríðinu, stríðsrekstri Bandaríkjanna í Afganistan og innrásinni í Írak. Þögli þjónninn er dæmigerður Pinter og það er vel til fallið hjá Leikfélagi Akureyrar að sýna Pinter nú. Andrúmsloftið í íslensku samfélagi og samskipti ráðamanna og almennings eru stundum eins og í verki eftir Harold Pinter. Ég skemmti mér vel á sýningu Leikfélags Akureyrar á Þögla þjóninum. Þrátt fyrir vankanta hennar. En hvort ég á að skrifa seigleika sýningarinnar framan af á leikstjórann Jón Gunnar Þórðarson eða á leikarann Guðmund Ólafsson veit ég ekki alveg. Eftir fyrstu mínúturnar - sem lofuðu svo góðu - tók við kafli þar sem Guðmundur varð of mjúkur og ógnin of léttvæg þannig að spennan fjaraði út á milli leikaranna tveggja, þeirra Atla Þórs Albertssonar og Guðmundar. Eftir varð notalegt stofudrama sem tók nokkurn tíma að byggja upp á ný. Síðari hluti sýningarinnar var mun sterkari, skilaboðin frá valdhöfunum að ofan urðu að hrollvekjandi ógn - bið eftir endi. Guðmundur Ólafsson sótti í sig veðrið er líða tók á sýninguna og átti marga mjög góða spretti. Atli Þór Albertsson skilaði sínu hlutverki með prýði, einfaldur, óttalaus og auðtrúa. Leikmynd hópsins sem og hljóðmynd Eyþórs Inga hæfði leikritinu mjög vel. Sýningu Leikfélags Akureyrar á Þögla þjóninum er vel þess virði að sjá, leikrit sem hæfir vel í þeim pólitíska ólgusjó sem íslenskt samfélag er í - þar sem engu er að treysta. Niðurstaða: Brokkgeng sýning framan af en sækir í sig veðrið eftir hlé. Verk sem talar inn í íslenskan samtíma.
Mest lesið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið Björgvin Franz brotinn en slær í gegn í Ladda og ræktinni Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Þeir fátæku borga brúsann Gagnrýni Stjörnurnar flyktust á frumsýningu einnar mest spennandi bíómyndar ársins Lífið samstarf Fyrstur til að skíða niður Everest án súrefnis Lífið „Það sýður miklu frekar upp úr við uppvaskið“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira