Kínverskt kaupæði Bergþór Bjarnason skrifar 24. október 2010 06:00 Kreppan hefur ekki komið eins við alla. Þrátt fyrir tímabundinn samdrátt hjá mörgum verslunarkeðjum og fataframleiðendum sem og í lúxusiðnaðinum hefur lúxusgeirinn á endanum grætt í kreppunni. Þess ber þó að geta að það eru hin allra þekktustu tískuhús, þau sterkustu, sem þetta á við um. Tískuhús eins og Hermès, Cartier, Dior, Chanel og Vuitton blómstra sem aldrei fyrr og auka veltuna um tveggja stafa tölu á ári síðustu tvö ár. Skýringin er einföld en það eru kínverskir nýríkir viðskiptavinir sem valda þessari stórsókn franska lúxusiðnaðarins þrátt fyrir örlítinn efnhagsbata annars staðar. Kannski vegna þess að fyrst að frönsku tískuhúsin eru þekktari en þau ítölsku og hafa heldur reynt að auka gæðin til þess að vera einstök þá gengur þeim sérstaklega vel. Samkvæmt Colbert-samtökunum, sem eru regnhlífarsamtök 75 þekktra tískuhúsa, eru þau öll í sókn. Svo mikil er velgengni sumra þeirra að síðan í september loka þau einum klukkutíma fyrr á kvöldin en venjulega til að draga úr sölunni og tryggja að næjanlegur lager verði til fyrir jólavertíðina! En velgengnin á sér aðrar hliðar því kínversku viðskiptavinirnir koma í hópum, eru háværir og fara hratt yfir. Þeir vilja gjarnan kaupa fleiri en eitt stykki af hverri tösku eða úri, oft fyrir þá sem heima sitja eða þá til að selja heima fyrir þar sem verðið er lægra í Evrópu vegna minni tolla. Fínu merkin tapa einnig ákveðnum ljóma við þessi stórinnkaup. Að meðaltali kaupir hver kínverskur ferðamaður eina lúxusvöru í Frakklandi og Kínverjar vega 18 prósent af 160 milljarða evra heimsveltu í lúxusiðnaðinum. Eftirspurnin er svo mikil að fyrirtækjunum gengur illa að svara þeim. Langan tíma tekur að auka við framleiðsluna og jafnvel er ekki nóg af hráefnum til dæmis leðri vegna þess að framleiðslan miðaðist við áætlanir gerðar í upphafi kreppunnar. Svo tekur langan tíma að læra verklagið hvort sem er við úrsmíðar eða leðurvinnu. Á sama tíma hækka sum tískuhúsin verðið um 10-20 prósent meðan verðið lækkar í Asíu til að minnka verðmuninn. Hjá stórmagasíninu les Galeries Lafayette er hlutfall kínverskra viðskiptavina komið í sextíu prósent og þykir sumum nóg um. bergb75@free.fr Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergþór Bjarnason Mest lesið Óvelkomnar alls staðar Kristín Davíðsdóttir Skoðun Halldór 13.09.2025 Halldór Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun Hagsmunir sveitanna í vasa heildsala Anton Guðmundsson Skoðun Við elskum pizzur Herdís Magna Gunnarsdóttir Skoðun Furðuleg meðvirkni með fúskurum Jón Kaldal Skoðun Verið að vinna sér í haginn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Frá upplausn til uppbyggingar Þór Pálsson Skoðun Grafið undan grunnstoð samfélagsins Skoðun Hæfniviðmið eða tölulegar einkunnir, hvað segir okkur meira um nám? Bryngeir Valdimarsson Skoðun
Kreppan hefur ekki komið eins við alla. Þrátt fyrir tímabundinn samdrátt hjá mörgum verslunarkeðjum og fataframleiðendum sem og í lúxusiðnaðinum hefur lúxusgeirinn á endanum grætt í kreppunni. Þess ber þó að geta að það eru hin allra þekktustu tískuhús, þau sterkustu, sem þetta á við um. Tískuhús eins og Hermès, Cartier, Dior, Chanel og Vuitton blómstra sem aldrei fyrr og auka veltuna um tveggja stafa tölu á ári síðustu tvö ár. Skýringin er einföld en það eru kínverskir nýríkir viðskiptavinir sem valda þessari stórsókn franska lúxusiðnaðarins þrátt fyrir örlítinn efnhagsbata annars staðar. Kannski vegna þess að fyrst að frönsku tískuhúsin eru þekktari en þau ítölsku og hafa heldur reynt að auka gæðin til þess að vera einstök þá gengur þeim sérstaklega vel. Samkvæmt Colbert-samtökunum, sem eru regnhlífarsamtök 75 þekktra tískuhúsa, eru þau öll í sókn. Svo mikil er velgengni sumra þeirra að síðan í september loka þau einum klukkutíma fyrr á kvöldin en venjulega til að draga úr sölunni og tryggja að næjanlegur lager verði til fyrir jólavertíðina! En velgengnin á sér aðrar hliðar því kínversku viðskiptavinirnir koma í hópum, eru háværir og fara hratt yfir. Þeir vilja gjarnan kaupa fleiri en eitt stykki af hverri tösku eða úri, oft fyrir þá sem heima sitja eða þá til að selja heima fyrir þar sem verðið er lægra í Evrópu vegna minni tolla. Fínu merkin tapa einnig ákveðnum ljóma við þessi stórinnkaup. Að meðaltali kaupir hver kínverskur ferðamaður eina lúxusvöru í Frakklandi og Kínverjar vega 18 prósent af 160 milljarða evra heimsveltu í lúxusiðnaðinum. Eftirspurnin er svo mikil að fyrirtækjunum gengur illa að svara þeim. Langan tíma tekur að auka við framleiðsluna og jafnvel er ekki nóg af hráefnum til dæmis leðri vegna þess að framleiðslan miðaðist við áætlanir gerðar í upphafi kreppunnar. Svo tekur langan tíma að læra verklagið hvort sem er við úrsmíðar eða leðurvinnu. Á sama tíma hækka sum tískuhúsin verðið um 10-20 prósent meðan verðið lækkar í Asíu til að minnka verðmuninn. Hjá stórmagasíninu les Galeries Lafayette er hlutfall kínverskra viðskiptavina komið í sextíu prósent og þykir sumum nóg um. bergb75@free.fr