Víðari sjóndeildarhringur Ólafur Þ. Stephensen skrifar 15. febrúar 2011 12:30 Margrét Guðmundsdóttir, formaður Félags atvinnurekenda og forstjóri lyfjafyrirtækisins Icepharma, hélt athyglisverða ræðu á fundi félagsins í síðustu viku, sem sagt var frá í Fréttablaðinu. Margrét gagnrýndi meðal annars þá yfirþyrmandi athygli sem gömlu frumframleiðslugreinarnar, sjávarútvegur og landbúnaður, fengju hjá stjórnmálamönnum og fjölmiðlum miðað við hlut sinn í atvinnulífinu. Það er sjónarmið sem mikið er til í. Við undirbúning umsóknar um aðild að Evrópusambandinu var þannig nánast eingöngu rætt um hagsmuni þessara tveggja atvinnugreina. Þótt þær séu mikilvægar verður mestu vaxtartækifærin og verðmætustu störfin ekki þar að finna á næstu árum. Tækifærin liggja í öðrum atvinnugreinum og mætti ræða meira um hvernig á að halda hagsmunum þeirra til haga, til dæmis gagnvart ESB. Margrét gagnrýndi sömuleiðis hversu uppteknir Íslendingar væru af umræðu um náttúruauðlindir. Hún hefur rekið fyrirtæki í Danmörku og tók dæmi af Dönum, sem lengst af hafa verið fátækir af auðlindum og vöxtur og þroski samfélagsins hefur fyrir vikið byggzt á menntun. Áherzla á verk- og verkfræðimenntun hefur skilað sér í uppbyggingu stórra útflutningsfyrirtækja. Hér á landi er verkfræðimenntun nú skorin niður og atvinnulífið segir ekki orð, eins og Margrét vakti athygli á. "Í ljósi þess hvernig Danir hafa byggt upp sitt öfluga atvinnulíf með sterkum og oft alþjóðlegum framleiðslufyrirtækjum er rökrétt að velta því upp hvort auðlindirnar sem við Íslendingar erum svo rík af séu okkur mögulega hindrun í að vaxa á öðrum sviðum," sagði Margrét. "Getur verið að við einblínum of mikið á þær og þá hvort og hvernig við getum nýtt þær í stað þess að víkka sjóndeildarhringinn og nýta önnur tækifæri?" Þetta er áhugaverð spurning. Umræður á Íslandi snúast mikið um hvort og hvar eigi að virkja, hver eigi kvótann, hvað eigi að borga fyrir hann og svo framvegis. Á sumum sviðum er umræðan komin út í vitleysu. Þegar rætt er um aðild að alþjóðasamstarfi hafa sumir áhyggjur af að útlendingar ásælist auðlindir okkar. Þrálátur misskilningur um að verið sé að selja náttúruauðlindir á Suðurnesjum tefur fyrir erlendri fjárfestingu í atvinnulífinu. Að einhverju leyti hefur bankahrunið spillt fyrir þeim sem vilja taka ofan auðlindagleraugun. Uppbygging fjármálaþjónustu var oft tekin sem dæmi um að hér væri hægt að byggja upp arðvænlegar atvinnugreinar, sem ekki byggðu á nýtingu annarra auðlinda en mannauðsins. Eftir hrun hafa margir leitað aftur í það sem er þekkt, öruggt og íslenzkt. Vaxtarmöguleikar Íslands liggja í að virkja menntun, þekkingu, hugvit og rannsóknir til að byggja upp nýjar, öflugar og alþjóðlegar framleiðslugreinar. Umræðan ber hins vegar iðulega vott um að sjóndeildarhringur margra nær ekki svo langt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Munu bara allir fá dánaraðstoð? Bjarni Jónsson Skoðun Treystir þú konum? Hópur 72 kvenna úr sex stjórnmálaflokkum Skoðun Heilbrigðiskerfið logar og er að hrynja: Þú áttir betra skilið Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Mannsæmandi lífeyrislaun strax Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Græðgin er komin út fyrir öll mörk Sigurjón Þórðarson Skoðun Á að banna rauða jólasveininn? Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Að vera ung kona á Íslandi árið 2024 Eden Ósk Eyjólfsdóttir Skoðun Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun Fræðsluskylda í stað skólaskyldu Eldur Smári Kristinsson Skoðun
Margrét Guðmundsdóttir, formaður Félags atvinnurekenda og forstjóri lyfjafyrirtækisins Icepharma, hélt athyglisverða ræðu á fundi félagsins í síðustu viku, sem sagt var frá í Fréttablaðinu. Margrét gagnrýndi meðal annars þá yfirþyrmandi athygli sem gömlu frumframleiðslugreinarnar, sjávarútvegur og landbúnaður, fengju hjá stjórnmálamönnum og fjölmiðlum miðað við hlut sinn í atvinnulífinu. Það er sjónarmið sem mikið er til í. Við undirbúning umsóknar um aðild að Evrópusambandinu var þannig nánast eingöngu rætt um hagsmuni þessara tveggja atvinnugreina. Þótt þær séu mikilvægar verður mestu vaxtartækifærin og verðmætustu störfin ekki þar að finna á næstu árum. Tækifærin liggja í öðrum atvinnugreinum og mætti ræða meira um hvernig á að halda hagsmunum þeirra til haga, til dæmis gagnvart ESB. Margrét gagnrýndi sömuleiðis hversu uppteknir Íslendingar væru af umræðu um náttúruauðlindir. Hún hefur rekið fyrirtæki í Danmörku og tók dæmi af Dönum, sem lengst af hafa verið fátækir af auðlindum og vöxtur og þroski samfélagsins hefur fyrir vikið byggzt á menntun. Áherzla á verk- og verkfræðimenntun hefur skilað sér í uppbyggingu stórra útflutningsfyrirtækja. Hér á landi er verkfræðimenntun nú skorin niður og atvinnulífið segir ekki orð, eins og Margrét vakti athygli á. "Í ljósi þess hvernig Danir hafa byggt upp sitt öfluga atvinnulíf með sterkum og oft alþjóðlegum framleiðslufyrirtækjum er rökrétt að velta því upp hvort auðlindirnar sem við Íslendingar erum svo rík af séu okkur mögulega hindrun í að vaxa á öðrum sviðum," sagði Margrét. "Getur verið að við einblínum of mikið á þær og þá hvort og hvernig við getum nýtt þær í stað þess að víkka sjóndeildarhringinn og nýta önnur tækifæri?" Þetta er áhugaverð spurning. Umræður á Íslandi snúast mikið um hvort og hvar eigi að virkja, hver eigi kvótann, hvað eigi að borga fyrir hann og svo framvegis. Á sumum sviðum er umræðan komin út í vitleysu. Þegar rætt er um aðild að alþjóðasamstarfi hafa sumir áhyggjur af að útlendingar ásælist auðlindir okkar. Þrálátur misskilningur um að verið sé að selja náttúruauðlindir á Suðurnesjum tefur fyrir erlendri fjárfestingu í atvinnulífinu. Að einhverju leyti hefur bankahrunið spillt fyrir þeim sem vilja taka ofan auðlindagleraugun. Uppbygging fjármálaþjónustu var oft tekin sem dæmi um að hér væri hægt að byggja upp arðvænlegar atvinnugreinar, sem ekki byggðu á nýtingu annarra auðlinda en mannauðsins. Eftir hrun hafa margir leitað aftur í það sem er þekkt, öruggt og íslenzkt. Vaxtarmöguleikar Íslands liggja í að virkja menntun, þekkingu, hugvit og rannsóknir til að byggja upp nýjar, öflugar og alþjóðlegar framleiðslugreinar. Umræðan ber hins vegar iðulega vott um að sjóndeildarhringur margra nær ekki svo langt.
Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun
Hvað er Arne Slot þjálfari Liverpool að gera rétt?–vangaveltur frá sálfræðingi Andri Hrafn Sigurðsson Skoðun