Og allir að hoppa svo! Trausti Júlíusson skrifar 6. júní 2011 10:30 Tónlist Don't Want to Sleep. FM Belfast. FM Belfast sló í gegn svo um munaði með fyrstu plötunni sinni How to Make Friends sem kom út haustið 2008. Það getur verið erfitt að fylgja eftir svo vel heppnaðri frumsmíð, en meðlimir FM Belfast hafa greinilega ákveðið að flana ekki að neinu og nú, tæpum þremur árum seinna, er plata númer tvö loksins komin út. How to Make Friends var elektrópopp partíplata sem einkenndist af flottum töktum, grípandi melódíum og ýktum falsettu-viðlögum sem maður gat ekki annað en sungið með. Sama lýsing gæti að miklu leyti átt við um Don't want to Sleep. Stuðið er enn til staðar og viðlögin eru enn jafn grípandi. Hins vegar hafa þau Árni Rúnar, Lóa, Árni Vilhjálms og Örvar unnið mikið í hljómnum. Nýja platan er mun fjölbreyttari tónlistarlega. Það er fullt af flottum lögum hér. I Don't Want to go to Sleep Either er smellur (myndbandið má sjá hér fyrir ofan) og það sama er hægt að segja um upphafslagið Stripes, hið rokkaða Noise og lögin American, Believe, We Fall, Vertigo og hið skemmtilega gerviefnalega Mondays. Það eru ellefu lög á Don't Want to Sleep og þau eru flest góð þó að platan detti aðeins niður á endasprettinum. Don't Want to Sleep er á heildina litið fínt framhald af How to Make Friends. Tónlistin hefur þróast töluvert, en gleðin er enn þá til staðar. Mann langar að dansa, eða allavega hoppa og baða út öllum öngum þegar maður hlustar á hana. Gaman. Niðurstaða: Þó að tónlistin hafi þróast er stuðið á sínum stað á FM Belfast plötu númer tvö. Mest lesið Boðaði vinkonurnar í bústað eftir að hafa upplifað Tinder á sterum Lífið „Lætur mér líða eins og tími minn í Hollywood hafi verið ómaksins virði“ Lífið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Fréttatía vikunnar: Moulin Rouge, Blóðbankinn og Eurovision Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið Nextar og Sinclair sýna þætti Kimmels aftur Bíó og sjónvarp Rapparinn og málverndarsinninn frjáls ferða sinna Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira
Tónlist Don't Want to Sleep. FM Belfast. FM Belfast sló í gegn svo um munaði með fyrstu plötunni sinni How to Make Friends sem kom út haustið 2008. Það getur verið erfitt að fylgja eftir svo vel heppnaðri frumsmíð, en meðlimir FM Belfast hafa greinilega ákveðið að flana ekki að neinu og nú, tæpum þremur árum seinna, er plata númer tvö loksins komin út. How to Make Friends var elektrópopp partíplata sem einkenndist af flottum töktum, grípandi melódíum og ýktum falsettu-viðlögum sem maður gat ekki annað en sungið með. Sama lýsing gæti að miklu leyti átt við um Don't want to Sleep. Stuðið er enn til staðar og viðlögin eru enn jafn grípandi. Hins vegar hafa þau Árni Rúnar, Lóa, Árni Vilhjálms og Örvar unnið mikið í hljómnum. Nýja platan er mun fjölbreyttari tónlistarlega. Það er fullt af flottum lögum hér. I Don't Want to go to Sleep Either er smellur (myndbandið má sjá hér fyrir ofan) og það sama er hægt að segja um upphafslagið Stripes, hið rokkaða Noise og lögin American, Believe, We Fall, Vertigo og hið skemmtilega gerviefnalega Mondays. Það eru ellefu lög á Don't Want to Sleep og þau eru flest góð þó að platan detti aðeins niður á endasprettinum. Don't Want to Sleep er á heildina litið fínt framhald af How to Make Friends. Tónlistin hefur þróast töluvert, en gleðin er enn þá til staðar. Mann langar að dansa, eða allavega hoppa og baða út öllum öngum þegar maður hlustar á hana. Gaman. Niðurstaða: Þó að tónlistin hafi þróast er stuðið á sínum stað á FM Belfast plötu númer tvö.
Mest lesið Boðaði vinkonurnar í bústað eftir að hafa upplifað Tinder á sterum Lífið „Lætur mér líða eins og tími minn í Hollywood hafi verið ómaksins virði“ Lífið Fögnuðu sögulegum 850 þúsund króna hátalara Ella Egils Lífið Fréttatía vikunnar: Moulin Rouge, Blóðbankinn og Eurovision Lífið Sonur Fóstbróður slær í gegn: „Ég er fastur þarna núna, orðinn háður“ Lífið Nextar og Sinclair sýna þætti Kimmels aftur Bíó og sjónvarp Rapparinn og málverndarsinninn frjáls ferða sinna Lífið Selja íbúð í Vesturbænum: „Við eigum of mörg börn til að búa í henni áfram“ Lífið Lamaðist og missti sjón en fann styrk í sjálfri sér Lífið „Kristrún Frostadóttir frá... Finnlandi?“ Lífið Fleiri fréttir Þeir fátæku borga brúsann Auður í Bæjarbíói: Frá slaufun í standandi fagnaðarlæti Alvöru bíó en hægt brenna Eldarnir Er Lína Langsokkur woke? Kórtónleikar: Heilög naumhyggja eða heilalaust suð Barnaefni fyrir fullorðna Balta bregst bogalistin Þú heyrðir rétt: klassík getur verið skemmtileg Smashing Pumpkins pumpuðu upp stemningu – en listin varð undir hávaðanum Kynferðisleg gremja, sænskur senuþjófur og náttúruklám Ræðst framtíð grínmyndarinnar hér? Aumkunarverð endurvinnsla og ferskt framhald Áferðarfallegir en óeftirminnilegir fjórmenningar Sjá meira