Vel lukkað samstarf Trausti Júlíusson skrifar 21. desember 2011 18:00 Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki. Tónlist. Solaris. Ben Frost og Daníel Bjarnason. Verkið Solaris var frumflutt af Krakársinfóníettunni með þátttöku höfundanna Bens Frost og Daníels Bjarnasonar í október árið 2010, en sömu aðilar fluttu verkið í New York í apríl og á Listahátíð í Reykjavík í vor. Við tónlistina gerðu Brian Eno og Nick Robertson kvikmyndaverk, byggt á mynd Andrei Tarkovsky frá árinu 1972. Verkið var upphaflega pantað af Unsound-tónlistarhátíðinni í Kraká í tilefni af því að fimmtíu ár voru liðin frá útgáfu skáldsögunnar Solaris, eftir Stanislaw Lem. Tónlistin á disknum Solaris sem nú er komin út, er byggð á upptökum af flutningi verksins, en þeir Ben og Daníel unnu verkið töluvert áfram, m.a. með tölvuhljóðvinnslu. Kvikmynd Tarkovskys er mikið meistaraverk sem einkennist af magnaðri stemningu og mjög hægri framvindu sögunnar. Á svipaðan hátt einkennist tónlistin á Solaris-plötunni af magnaðri stemningu sem næst fram með tónsmíðum sem virka tilviljanakenndar og ómarkvissar, en hafa samt, eins og mynd Tarkovskys, vel ígrundaða uppbyggingu. Þetta er ekki melódísk tónlist, heldur skapa þeir félagar sterkt andrúmsloft með hljóðum og hljóðeffektum. Verkið er á köflum lágstemmt og minímalískt, en svo eru líka dramatískir kaflar með stigmögnun og háværari kaflar inn á milli. Það má segja að tónlist þessara tveggja listamanna blandist vel hér, dramatísku strengjakaflarnir tilheyra t.d. Daníel, en raftónlistarhljóðmyndirnar eru meira í anda Bens. Á heildina litið er þetta sérstakt og áhrifaríkt verk, sem allt áhugafólk um framsækna tónlist ætti að gefa gaum. Niðurstaða: Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki. Mest lesið Enn fjölgar í Hraðfréttafjölskyldunni Lífið Léttir að geta loks rætt íslenskan leik opinberlega Leikjavísir Ísland í neðsta og næstneðsta sæti hjá Ísraelum Lífið Dekurbossinn Hjalti: „Mömmur eru einfaldlega bestar og mín var ein sú allra besta“ Áskorun Máli Baldoni vísað frá Lífið „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning „Grínast oft með að ég gaf honum um ellefu ár til að hætta við“ Lífið Að eiturefnum sé dreift úr flugvélum yfir fólk Lífið Amatörar, hvalfirskur bóndi og barátta við borgina verðlaunuð Bíó og sjónvarp Listamaðurinn sem gleymdist gjörsamlega Menning Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Tónlist. Solaris. Ben Frost og Daníel Bjarnason. Verkið Solaris var frumflutt af Krakársinfóníettunni með þátttöku höfundanna Bens Frost og Daníels Bjarnasonar í október árið 2010, en sömu aðilar fluttu verkið í New York í apríl og á Listahátíð í Reykjavík í vor. Við tónlistina gerðu Brian Eno og Nick Robertson kvikmyndaverk, byggt á mynd Andrei Tarkovsky frá árinu 1972. Verkið var upphaflega pantað af Unsound-tónlistarhátíðinni í Kraká í tilefni af því að fimmtíu ár voru liðin frá útgáfu skáldsögunnar Solaris, eftir Stanislaw Lem. Tónlistin á disknum Solaris sem nú er komin út, er byggð á upptökum af flutningi verksins, en þeir Ben og Daníel unnu verkið töluvert áfram, m.a. með tölvuhljóðvinnslu. Kvikmynd Tarkovskys er mikið meistaraverk sem einkennist af magnaðri stemningu og mjög hægri framvindu sögunnar. Á svipaðan hátt einkennist tónlistin á Solaris-plötunni af magnaðri stemningu sem næst fram með tónsmíðum sem virka tilviljanakenndar og ómarkvissar, en hafa samt, eins og mynd Tarkovskys, vel ígrundaða uppbyggingu. Þetta er ekki melódísk tónlist, heldur skapa þeir félagar sterkt andrúmsloft með hljóðum og hljóðeffektum. Verkið er á köflum lágstemmt og minímalískt, en svo eru líka dramatískir kaflar með stigmögnun og háværari kaflar inn á milli. Það má segja að tónlist þessara tveggja listamanna blandist vel hér, dramatísku strengjakaflarnir tilheyra t.d. Daníel, en raftónlistarhljóðmyndirnar eru meira í anda Bens. Á heildina litið er þetta sérstakt og áhrifaríkt verk, sem allt áhugafólk um framsækna tónlist ætti að gefa gaum. Niðurstaða: Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki.
Mest lesið Enn fjölgar í Hraðfréttafjölskyldunni Lífið Léttir að geta loks rætt íslenskan leik opinberlega Leikjavísir Ísland í neðsta og næstneðsta sæti hjá Ísraelum Lífið Dekurbossinn Hjalti: „Mömmur eru einfaldlega bestar og mín var ein sú allra besta“ Áskorun Máli Baldoni vísað frá Lífið „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning „Grínast oft með að ég gaf honum um ellefu ár til að hætta við“ Lífið Að eiturefnum sé dreift úr flugvélum yfir fólk Lífið Amatörar, hvalfirskur bóndi og barátta við borgina verðlaunuð Bíó og sjónvarp Listamaðurinn sem gleymdist gjörsamlega Menning Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira