Gagnrýni

Glíman við sundið

Skarphéðinn Guðmundsson skrifar
Sundið

Leikstjórn og handrit Jón Karl Helgason. Sýnd í Bío Paradís.



Eitt af aðalsmerkjum góðrar heimildarmyndar er vel til fundið viðfangsefni. Eitthvað sem fær mann til að velta fyrir sér hvers vegna engum hafi áður dottið í hug að taka það fyrir.

Í þessari annarri heimildarmynd hins margreynda kvikmyndatökumanns Jóns Karls Helgasonar ratast honum einmitt á einkar vel til fundið viðfangsefni. Ekki nóg með það heldur afrekar hann að setja það í víðara og enn áhugaverðara samhengi.

Útgangspunktur myndarinnar er kapphlaup tveggja íslenskra eldhuga, nafnanna Benedikts S. Lafleur og Benedikts Hjartarsonar, sem þeir háðu á árunum 2007 og 2008 um að verða fyrri til að afreka að verða fyrstur Íslendinga til að synda yfir Ermarsundið. Það fór ekki mikið fyrir þessu kapphlaupi á sínum tíma - í það minnsta fór það að mestu fram hjá undirrituðum - og því þeim mun betur til fundið hjá Jóni Karli að ná að festa þessa atburðarás á filmu.

Hann matreiðir hana líka á einlægan og grípandi máta og tekst ekki aðeins vel upp við að endurskapa þá miklu spennu sem ríkti á meðan á sundtilraunum stóð heldur varpar hann skýru ljósi á hversu gríðarlegt þrekvirki það er að synda yfir Ermarsundið. Þar býr Jón Karl bersýnilega vel að allri reynslunni en hann hefur komið sérlega víða við, allt í senn við gerð kvikmynda, heimildarmynda, auglýsinga og sjónvarpsþátta.

Inn í kapphlaupið um Ermarsundið tvinnar hann svo áhugaverð og vel viðeigandi brot úr sögu sundsins á Íslandi frá upphafi landnáms til samtímans; sviðsett og leikin innskot sem flest hver eru haganlega gerð. Á stöku stað rjúfa þau reyndar helst til of bratt og tefja meginframvinduna, einkum framan af, en þó aldrei meira en svo að myndin rígheldur frá upphafi til enda.

Niðurstaða: Heiðarleg, grípandi og að mestu vel gerð heimildarmynd um áhugavert og vel til fundið viðfangsefni.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×