Engrar starfsreynslu krafist Friðrika Benónýsdóttir skrifar 30. apríl 2013 07:00 Tuttugu og sjö nýir þingmenn munu mæta til vinnu í Alþingishúsinu á setningardegi þingsins í haust. Alls konar fólk úr öllum geirum þjóðfélagsins, alls staðar að af landinu. Fólk sem á lítið sem ekkert sameiginlegt nema það að vera að byrja í nýrri vinnu sem það hefur takmarkaða þekkingu á. Endurnýjun er nauðsynleg á löggjafarsamkundunni, um það eru allir sammála, en ef við setjum annan vinnustað, hvaða vinnustað sem er, inn í jöfnuna þá er staðan vægast sagt óvenjuleg. Myndi einhver vinnustaður skipta tuttugu og sjö starfsmönnum af sextíu og þremur út á einu bretti? Og ef einverjum dytti nú slík fásinna í hug hvernig ætli rekstur fyrirtækisins gengi næstu mánuðina á eftir? Álagið á vönu starfsmennina myndi aukast til muna þar sem þeir þyrftu að eyða tíma og kröftum í að þjálfa upp nýju starfsmennina um leið og þeir sinntu eigin störfum og það tekur á taugarnar. Hætt er við að urgur yrði í fólki og að það hugsaði stjórnarmönnum fyrirtækisins þegjandi þörfina. Ef ofan á bættist að enginn hinna nýju starfsmanna kynni nokkuð til verka er líklegasta niðurstaðan sú að vönu starfsmennirnir gerðu uppreisn, neituðu að bæta þessu álagi á vinnuframlagið og hreinlega settu stjórninni stólinn fyrir dyrnar: ráðið vant fólk eða við löbbum út. Vinnuveitendur alþingismanna, þjóðin sjálf, virðast ekki hafa nokkrar áhyggjur af því að ráða alls óvant fólk til starfa í æðstu stofnun samfélagsins. Engar kröfur eru gerðar til nýliðanna aðrar en þær að hafa komist ofarlega á lista einhvers framboðsins og náð inn á þing. Flestir kjósendur þekkja hvorki haus né sporð á þessu fólki, vita ekkert um mannkosti þess, hæfni til vinnu, vinnusemi, samstarfshæfileika eða innræti. Það er eins og Alþingi sé ekki vinnustaður í hugum vinnuveitandans. Bara eitthvert partý þar sem hver sem er getur beðið um orðið og fabúlerað út og suður eins og andinn blæs honum/henni í brjóst þá mínútuna. Kjaftaklúbbur athyglissjúklinga. Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, fráfarandi forseti Alþingis, sagði í umræðum í sjónvarpssal á kosninganótt að það tæki um það bil fjögur ár að læra að verða góður þingmaður. Samkvæmt því verða nýliðarnir sem taka til starfa í haust orðnir nokkuð góðir starfsmenn í lok kjörtímabilsins, en þá er allt eins líklegt að þeir missi vinnuna, nýir óþjálfaðir starfsmenn verði ráðnir í þeirra stað og þjálfunin þurfi að byrja frá grunni á ný. Kannski ekkert skrítið að virðing fyrir Alþingi sé um það bil ómælanleg í skoðanakönnunum. Þetta virðist ekki vera vinnustaður heldur þjálfunarbúðir ef borið er saman við aðra vinnustaði og þær kröfur sem þeir gera til starfsfólks. Að þessu sögðu er auðvitað rétt að líta á þá hlið málsins sem snýr að flokkshollustu. Nýliðarnir væntanlega gera bara eins og forystusauðirnir skipa – eða allavega virðist gengið út frá því. Það getur þó brugðið til beggja vona eins og glögglega kom í ljós á nýafstöðnu kjörtímabili þar sem mikil orka og tími fóru í hina svokölluðu kattasmölun, oftast án árangurs. Leiðtogar flokkanna verða því væntanlega að koma sér upp kröftugri svipum í haust og berja græningjana til hlýðni ef einhver samstaða á að nást í þinginu. Gangi þeim vel. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Kosningar 2013 Skoðun Mest lesið Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun Fellur helsti stuðningsmaður menningarmála af þingi? Magnús Logi Kristinsson Skoðun Sjálfstæðismenn boða víst skattalækkanir á þá efnamestu Haukur V. Alfreðsson Skoðun „Við andlát manns lýkur skattskyldu hans“ Þórður Gunnarsson Skoðun Viltu borga 200 þús á mánuði eða 600 þús á mánuði af íbúðinni? Hildur Þórðardóttir Skoðun Nýtanleg verðmætasköpun um allt land Jóhann Frímann Arinbjarnarson Skoðun Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun ESB kærir sig ekkert um Ísland í jólagjöf Ole Anton Bieltvedt Skoðun Dýrkeyptur aðgangur Stella Guðmundsdóttir Skoðun Íslenskufræðingurinn Sigmundur Davíð Hákon Darri Egilsson Skoðun
Tuttugu og sjö nýir þingmenn munu mæta til vinnu í Alþingishúsinu á setningardegi þingsins í haust. Alls konar fólk úr öllum geirum þjóðfélagsins, alls staðar að af landinu. Fólk sem á lítið sem ekkert sameiginlegt nema það að vera að byrja í nýrri vinnu sem það hefur takmarkaða þekkingu á. Endurnýjun er nauðsynleg á löggjafarsamkundunni, um það eru allir sammála, en ef við setjum annan vinnustað, hvaða vinnustað sem er, inn í jöfnuna þá er staðan vægast sagt óvenjuleg. Myndi einhver vinnustaður skipta tuttugu og sjö starfsmönnum af sextíu og þremur út á einu bretti? Og ef einverjum dytti nú slík fásinna í hug hvernig ætli rekstur fyrirtækisins gengi næstu mánuðina á eftir? Álagið á vönu starfsmennina myndi aukast til muna þar sem þeir þyrftu að eyða tíma og kröftum í að þjálfa upp nýju starfsmennina um leið og þeir sinntu eigin störfum og það tekur á taugarnar. Hætt er við að urgur yrði í fólki og að það hugsaði stjórnarmönnum fyrirtækisins þegjandi þörfina. Ef ofan á bættist að enginn hinna nýju starfsmanna kynni nokkuð til verka er líklegasta niðurstaðan sú að vönu starfsmennirnir gerðu uppreisn, neituðu að bæta þessu álagi á vinnuframlagið og hreinlega settu stjórninni stólinn fyrir dyrnar: ráðið vant fólk eða við löbbum út. Vinnuveitendur alþingismanna, þjóðin sjálf, virðast ekki hafa nokkrar áhyggjur af því að ráða alls óvant fólk til starfa í æðstu stofnun samfélagsins. Engar kröfur eru gerðar til nýliðanna aðrar en þær að hafa komist ofarlega á lista einhvers framboðsins og náð inn á þing. Flestir kjósendur þekkja hvorki haus né sporð á þessu fólki, vita ekkert um mannkosti þess, hæfni til vinnu, vinnusemi, samstarfshæfileika eða innræti. Það er eins og Alþingi sé ekki vinnustaður í hugum vinnuveitandans. Bara eitthvert partý þar sem hver sem er getur beðið um orðið og fabúlerað út og suður eins og andinn blæs honum/henni í brjóst þá mínútuna. Kjaftaklúbbur athyglissjúklinga. Ásta Ragnheiður Jóhannesdóttir, fráfarandi forseti Alþingis, sagði í umræðum í sjónvarpssal á kosninganótt að það tæki um það bil fjögur ár að læra að verða góður þingmaður. Samkvæmt því verða nýliðarnir sem taka til starfa í haust orðnir nokkuð góðir starfsmenn í lok kjörtímabilsins, en þá er allt eins líklegt að þeir missi vinnuna, nýir óþjálfaðir starfsmenn verði ráðnir í þeirra stað og þjálfunin þurfi að byrja frá grunni á ný. Kannski ekkert skrítið að virðing fyrir Alþingi sé um það bil ómælanleg í skoðanakönnunum. Þetta virðist ekki vera vinnustaður heldur þjálfunarbúðir ef borið er saman við aðra vinnustaði og þær kröfur sem þeir gera til starfsfólks. Að þessu sögðu er auðvitað rétt að líta á þá hlið málsins sem snýr að flokkshollustu. Nýliðarnir væntanlega gera bara eins og forystusauðirnir skipa – eða allavega virðist gengið út frá því. Það getur þó brugðið til beggja vona eins og glögglega kom í ljós á nýafstöðnu kjörtímabili þar sem mikil orka og tími fóru í hina svokölluðu kattasmölun, oftast án árangurs. Leiðtogar flokkanna verða því væntanlega að koma sér upp kröftugri svipum í haust og berja græningjana til hlýðni ef einhver samstaða á að nást í þinginu. Gangi þeim vel.
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun
Sögufölsun í heimildarþætti RÚV — Svör óskast Jóna Benediktsdóttir,Hjörtur Hjartarson,Katrín Oddsdóttir,Kjartan Jónsson,Kristín Erna Arnardóttir,Sigríður Ólafsdóttir,Þórir Baldursson Skoðun
Gæti aukin einkavæðing og skólaval í grunnskólakerfinu bætt námsárangur og aukið jafnrétti? Jón Páll Haraldsson,Linda Heiðarsdóttir,Ómar Örn Magnússon Skoðun