Furðulega heillandi Sara McMahon skrifar 9. ágúst 2013 22:00 Ryan Gosling fer með aðalhlutverk myndarinnar. Only God Forgives Leikstjóri: Nicolas Winding Refn Leikarar: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Vithaya Pansringarm og Rhatha Phongam. Kvikmyndin Only God Forgives var frumsýnd í Cannes í vor við misjafnar viðtökur áhorfenda. Sumir létu óánægju sína í ljós með því að ganga út í myndinni miðri, aðrir klöppuðu leikstjóranum Nicolas Winding Refn lof í lófa. Í nýlegu viðtali við Fréttablaðið viðurkenndi leikstjórinn að hann væri ekki óvanur viðtökum sem þessum. „Viðbrögðin við myndunum mínum hafa alltaf verið svona og þetta var því ekkert nýtt fyrir mér. Ég tel það vera tákn um velgengni ef fólk elskar það sem aðrir hata, þá hefur maður gert eitthvað rétt í listsköpuninni,“ sagði hann. Only God Forgives skartar Ryan Goslin og Vithaya Pansringarm í helstu hlutverkum. Gosling fer með hlutverk Julians, Bandaríkjamanns sem búsettur er í Bangkok og rekur þar hnefaleikamiðstöð sem yfirskin fyrir eiturlyfjabrask sitt. Bróðir hans býr þar einnig og í upphafi myndarinnar myrðir hann unga stúlku. Lögreglumaðurinn Chang er sendur á staðinn og upphefst þá hin furðulegasta atburðarás. Leikurinn er góður og Chang er sérstaklega heillandi persóna, þrátt fyrir vafasamt siðferði sitt og Gosling er eins og Gosling á það til að vera: fámáll og heillandi. Miðað við viðtökurnar á Cannes vissi maður ekki við hverju mátti búast af myndinni, en hún var fallega skotin (minnti svolítið á hræring af Kill Bill, Twin Peaks og Drive) og lýsingin draumkennd. Manni leiddist aldrei og þó sagan væri furðuleg, varð hún aldrei það furðuleg að maður týndi söguþræðinum. Myndin var þó blóðug og ofbeldisfull og viðkvæmir (líkt og undirrituð) þurftu að loka augunum nokkrum sinnum.Niðurstaða: Áhugaverð mynd sem var listilega tekin en full blóðug fyrir viðkvæma. Gagnrýni Mest lesið Hundrað ára afmæli bílsins í uppnámi eftir brunann Lífið Rúm ungbarna eigi að vera ljót og leiðinleg Lífið „Er ég ekki nóg nema ég sé í gervi einhvers annars?“ Menning Glæsihöll Haraldar við Elliðavatn Lífið Króli og Birta eiga von á barni Lífið Röddin með stóru Erri og greini lögð á hilluna Lífið Svona verður dagskráin á 17. júní í Reykjavík Lífið Fær ýmist þumalinn eða löngutöng vegna einkanúmersins Lífið Sabrina Carpenter gagnrýnd fyrir að ýta undir hlutgervingu kvenna Lífið Villi á Benzanum slapp með skrekkinn Lífið Fleiri fréttir Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Only God Forgives Leikstjóri: Nicolas Winding Refn Leikarar: Ryan Gosling, Kristin Scott Thomas, Vithaya Pansringarm og Rhatha Phongam. Kvikmyndin Only God Forgives var frumsýnd í Cannes í vor við misjafnar viðtökur áhorfenda. Sumir létu óánægju sína í ljós með því að ganga út í myndinni miðri, aðrir klöppuðu leikstjóranum Nicolas Winding Refn lof í lófa. Í nýlegu viðtali við Fréttablaðið viðurkenndi leikstjórinn að hann væri ekki óvanur viðtökum sem þessum. „Viðbrögðin við myndunum mínum hafa alltaf verið svona og þetta var því ekkert nýtt fyrir mér. Ég tel það vera tákn um velgengni ef fólk elskar það sem aðrir hata, þá hefur maður gert eitthvað rétt í listsköpuninni,“ sagði hann. Only God Forgives skartar Ryan Goslin og Vithaya Pansringarm í helstu hlutverkum. Gosling fer með hlutverk Julians, Bandaríkjamanns sem búsettur er í Bangkok og rekur þar hnefaleikamiðstöð sem yfirskin fyrir eiturlyfjabrask sitt. Bróðir hans býr þar einnig og í upphafi myndarinnar myrðir hann unga stúlku. Lögreglumaðurinn Chang er sendur á staðinn og upphefst þá hin furðulegasta atburðarás. Leikurinn er góður og Chang er sérstaklega heillandi persóna, þrátt fyrir vafasamt siðferði sitt og Gosling er eins og Gosling á það til að vera: fámáll og heillandi. Miðað við viðtökurnar á Cannes vissi maður ekki við hverju mátti búast af myndinni, en hún var fallega skotin (minnti svolítið á hræring af Kill Bill, Twin Peaks og Drive) og lýsingin draumkennd. Manni leiddist aldrei og þó sagan væri furðuleg, varð hún aldrei það furðuleg að maður týndi söguþræðinum. Myndin var þó blóðug og ofbeldisfull og viðkvæmir (líkt og undirrituð) þurftu að loka augunum nokkrum sinnum.Niðurstaða: Áhugaverð mynd sem var listilega tekin en full blóðug fyrir viðkvæma.
Gagnrýni Mest lesið Hundrað ára afmæli bílsins í uppnámi eftir brunann Lífið Rúm ungbarna eigi að vera ljót og leiðinleg Lífið „Er ég ekki nóg nema ég sé í gervi einhvers annars?“ Menning Glæsihöll Haraldar við Elliðavatn Lífið Króli og Birta eiga von á barni Lífið Röddin með stóru Erri og greini lögð á hilluna Lífið Svona verður dagskráin á 17. júní í Reykjavík Lífið Fær ýmist þumalinn eða löngutöng vegna einkanúmersins Lífið Sabrina Carpenter gagnrýnd fyrir að ýta undir hlutgervingu kvenna Lífið Villi á Benzanum slapp með skrekkinn Lífið Fleiri fréttir Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira