Strákarnir okkar hvernig sem fer

Ég man eftir fyrsta landsleiknum sem ég mætti á í Laugardalnum. Pabbi skutlaði mér og það reyndist lítið mál að fá miða. Samt voru Spánverjar mættir í heimsókn með stórstjörnur í flestum stöðum. Ásgeir heitinn Elíasson stýrði liðinu í fyrsta sinn, treysti á atvinnumenn og Framara og úr varð 2-0 sigur. Níu ára strákur rölti skælbrosandi út á stoppistöð og tók tvistinn heim. Stoltur eftir ógleymanlegt kvöld.

Í kvöld verður fámennt á götum landsins. Níu þúsund Íslendingar mæta í Laugardalinn á meðan aðrir sitja límdir við útvarps- eða sjónvarpstækið. Biðin er á enda. Króatarnir eru mættir og sæti á heimsmeistaramótinu, já HM í Brasilíu, í húfi. Fjarlægur draumur er orðinn raunhæfur. Tveir leikir skera úr um örlög Íslands. Verðum við fámennasta þjóðin í sögunni til að komast í lokakeppnina? Fólk í öllum hornum heimsins fylgist með okkur. Grínlaust.

Væntingarnar eru miklar fyrir leikina tvo enda yrði grátlegt að komast ekki á HM úr því sem komið er. Hins vegar má ekki gleyma leið strákanna í þennan möguleika. Stórbrotin mörk Gylfa Þórs Sigurðssonar í Slóveníu og Albaníu og endurkoma aldarinnar með Jóhann Berg Guðmundsson í fararbroddi í Bern. Ísland hefur gæðaleikmenn til að leggja hvern sem er að velli en góðir leikmenn mynda ekki alltaf gott lið.

Alfreð Finnbogason, markahæsti leikmaður hollensku deildarinnar, situr á bekknum. Gunnleifur Gunnleifsson, aldursforseti liðsins, útvegaði samkeppnisaðilum sínum í markinu æfingaaðstöðu í aðdraganda leikjanna. Strákarnir bera virðingu hverjir fyrir öðrum, róa í átt að sama markmiði þótt eigið egó sé sært. Þannig hafa strákarnir stigið risastórt skref í undankeppninni sem nú er að ljúka. Fari allt á besta veg getur ný kynslóð níu ára drengja stigið upp í strætó að leik loknum með stjörnur í augunum yfir hetjunum sínum. En hvernig sem fer í kvöld getum við verið stolt af strákunum okkar.