Bæði betra Sara McMahon skrifar 1. apríl 2014 07:00 Reykjavík Fashion Festival fór fram í Hörpu á laugardag. Hátíðin var með sama sniði og í fyrra og voru alls átta hönnuðir sem frumsýndu haustlínur sínar fyrir þetta ár. Tískuvitund mín þróaðist seint miðað við marga aðra, líklega vegna þess að ég tók þægindi alltaf fram yfir nýjustu tískustrauma. Þrátt fyrir það hefur tíska verið eitt helsta umfjöllunarefni mitt sem blaðamanns og ég hef fylgst nokkuð náið með íslenskri hönnun síðustu fimm ár. Á þeim tíma hefur ýmislegt breyst. Með stofnun fatahönnunardeildar LHÍ spratt upp gróskumikil hönnunarsena á landinu sem í fyrstu var litrík, lífleg og virti allar reglur að vettugi en hefur þroskast og dafnað töluvert á undanförnum árum. Í umræðunni um íslenska fatahönnun má greina skiptar skoðanir á því hvort ungir hönnuðir ættu ekki heldur að verða sér úti um reynslu hjá einhverju stóru tískuhúsanna en að stofna eigið fatamerki strax að útskrift lokinni. Það er þó ekki allra að starfa við það að hanna og þróa sýn annarra hönnuða, þó það sé án efa fróðleg og skemmtileg vinna. Þeir hönnuðir sem kjósa seinni kostinn fá þó sjaldnast að einbeita sér einvörðungu að hönnun því þeir þurfa einnig að sinna framleiðslu, markaðssetningu og sölustarfinu. Fjárhagslega hliðin getur þá reynst mörgum þrándur í götu. Sjálfri finnst mér bæði betra! Það er án efa margt sem fólk fær aðeins numið hjá stóru tískuhúsunum þar sem fjöldi manna spáir í hvert smáatriði. En líkt og sjá mátti á RFF á laugardag ríkir mikil gróska í íslenskri hönnun og það er ánægjulegt að fylgjast með þessu unga listafólki sem hendir sér í djúpu laugina og lætur ekkert stöðva sig í sköpuninni. Að mínu mati er hvort tveggja nauðsynlegt og fjölbreytnin gerir lítið annað en að auðga tískuiðnaðinn enn frekar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein RFF Sara McMahon Mest lesið Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar sannleikurinn verður fórnarlamb Davíð Bergmann Skoðun Launamunur kynjanna eykst – Hvar liggur ábyrgðin? Kolbrún Halldórsdóttir Skoðun Réttnefni: Viðbragð við upplýsingaóreiðu Jón Þór Sigurðsson Skoðun Sótt að hagsmunum atvinnulausra Steinar Harðarson Skoðun Gefum íslensku séns – að tala íslensku við alla Halla Signý Kristjánsdóttir Skoðun Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Reykjavík Fashion Festival fór fram í Hörpu á laugardag. Hátíðin var með sama sniði og í fyrra og voru alls átta hönnuðir sem frumsýndu haustlínur sínar fyrir þetta ár. Tískuvitund mín þróaðist seint miðað við marga aðra, líklega vegna þess að ég tók þægindi alltaf fram yfir nýjustu tískustrauma. Þrátt fyrir það hefur tíska verið eitt helsta umfjöllunarefni mitt sem blaðamanns og ég hef fylgst nokkuð náið með íslenskri hönnun síðustu fimm ár. Á þeim tíma hefur ýmislegt breyst. Með stofnun fatahönnunardeildar LHÍ spratt upp gróskumikil hönnunarsena á landinu sem í fyrstu var litrík, lífleg og virti allar reglur að vettugi en hefur þroskast og dafnað töluvert á undanförnum árum. Í umræðunni um íslenska fatahönnun má greina skiptar skoðanir á því hvort ungir hönnuðir ættu ekki heldur að verða sér úti um reynslu hjá einhverju stóru tískuhúsanna en að stofna eigið fatamerki strax að útskrift lokinni. Það er þó ekki allra að starfa við það að hanna og þróa sýn annarra hönnuða, þó það sé án efa fróðleg og skemmtileg vinna. Þeir hönnuðir sem kjósa seinni kostinn fá þó sjaldnast að einbeita sér einvörðungu að hönnun því þeir þurfa einnig að sinna framleiðslu, markaðssetningu og sölustarfinu. Fjárhagslega hliðin getur þá reynst mörgum þrándur í götu. Sjálfri finnst mér bæði betra! Það er án efa margt sem fólk fær aðeins numið hjá stóru tískuhúsunum þar sem fjöldi manna spáir í hvert smáatriði. En líkt og sjá mátti á RFF á laugardag ríkir mikil gróska í íslenskri hönnun og það er ánægjulegt að fylgjast með þessu unga listafólki sem hendir sér í djúpu laugina og lætur ekkert stöðva sig í sköpuninni. Að mínu mati er hvort tveggja nauðsynlegt og fjölbreytnin gerir lítið annað en að auðga tískuiðnaðinn enn frekar.
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Hvað mun Pútín gera næst með því að ögra samstöðu NATO?: Rússnesk innrás í lofthelgi NATO og hlutverk Íslands í öryggi bandalagsins Jun Þór Morikawa Skoðun
Enn einn kvennahópurinn sem þarf bara að vera duglegri að harka af sér? Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun